Dodawaj do herbaty zamiast cytryny. Ten owoc ma aż 7 razy więcej witaminy C

Owoce tego krzewu, docenione już w tradycyjnej medycynie chińskiej, wpływają korzystnie na układ odpornościowy organizmu, pomagają łagodzić objawy biegunki i wymiotów, a także działają przeciwzapalnie, przeciwbólowo i przeciwskurczowo.

Roślinę wiosną zdobią liczne kwiaty, a jesienią owoce, które mają wła­ściwości cenione zarówno w sztuce kulinarnej, jak i medycynie. Są one źródłem naturalnej witaminy C, pektyn, witamin A, B1, B2, D i PP, kwasów orga­nicznych (jabłkowego, bursztynowego i chinowego), polifenoli, a także składni­ków mineralnych, takich jak: molibden, fosfor, żelazo, magnez, sód, miedź, cynk, bor, glin i mangan¹. Co istotne, są ubogie w cukry proste, a bogate w błonnik. Duża wartość odżywcza owoców pigwowca została doceniona już tysiące lat temu w medycynie tradycyjnej Dalekiego Wscho­du jako lek w różnych dolegliwościach. Stosowane były jako środek wspomagający np. w reumatyzmie, chorobie beri-beri, cholerze, czerwonce czy zapaleniu jelit.

Na co pomaga pigwowiec japoński?

Sprzymierzeniec odporności

Zawartość witaminy C zarówno w owo­cach, jak i w soku jest stosunkowo duża – wynosi 55-92 mg/100 g, w zależności od odmiany². Oznacza to, że pigwowiec ma jej 7 razy więcej niż cytryna i, co ważne, nie przyjmuje metali ciężkich. To w połą­czeniu z bogactwem innych składników odżywczych sprawia, że jego owoce dzia­łają antybakteryjnie, przeciwzapalnie, przeciwbólowo oraz immunoregulacyjnie³. Wykazano także ich właściwości przeciwwi­rusowe. Można je stosować w zapobieganiu i leczeniu przeziębień. Zawarte w nich witaminy z grupy B oraz związki mineral­ne, takie jak: wapń, magnez, żelazo, potas, miedź i fosfor, są ważnymi czynnikami w walce z infekcjami i przyczyniają się do wzmocnienia naturalnej bariery obronnej organizmu. Przez swój cierpko-kwaśny smak nazywane są często „polskimi cytrynami”.

Na dolegliwości układu pokarmowego

Napar z nasion rośliny pomaga w proble­mach ze zgagą i refluksem, a także łagodzi objawy niestrawności, takie jak biegunka i wymioty⁴. Natomiast owoce wspierają układ pokarmowy w stanach za­palnych jelit i żołądka. Są źródłem błonnika pokarmowego, który wspiera przemianę materii, usprawnia perystal­tykę jelit i wspomaga wypróżnianie. Stwierdzono również, że metabolity wtórne obecne w poszczególnych gatunkach pigwowców wykazują działanie ochronne na wątrobę³.

Przeciw nowotworom

Badania wykazały, że ekstrakt z owo­ców, który zawiera oligomery procyjani­dyn, hamuje aktywność metaloproteinaz macierzy MMP-2 i MMP-9. Enzymy z tej grupy uczestniczą w wielu proce­sach fizjologicznych organizmu, biorą także udział w rozwoju nowotworów5. Udowodniono, że proantocyjanidyny ekstrahowane z owoców pigwowca japońskiego indukują apoptozę komórek raka jelita grubego Caco-2 i komórek raka okrężnicy HT-296. A przetwo­rzone owoce z powodzeniem mogą być zastosowane jako bogate źró­dło tych ochronnych związków. Najnowsze badania donoszą o hamu­jącym działaniu preparatu zawierającego flawonole z owoców pigwowca japoń­skiego na linie ludzkich komórek nowo­tworowych – raka prostaty i raka sutka⁷.

Na problemy dermatologiczne

Owoce pigwowca znalazły także zastosowanie w kosmetyce. Dzięki dużej ilości witamin i minerałów mają dobro­czynny wpływ na nawilżenie i odżywie­nie skóry. Korzystnie wpływają na cerę naczynkową i nadwrażliwą, a dzięki za­wartości kwasu askorbinowego są stoso­wane przy terapiach skórnych. Zawarte w nich flawonoidy zapobiegają przed­wczesnemu starzeniu się powłok ciała, a kwasy owocowe i garbniki działają przeciwzapalnie. Z kolei olej tłoczony z pestek pigwowca wykorzystuje się do produkcji kremów przeciwzmarszcz­kowych oraz środków na trądzik. Natomiast macerat o śluzowatej konsystencji z nierozdrobnionych nasion używa się do przemywania twarzy nadmiernie podrażnionej po opalaniu, do okładów zmięk­czających przy czyrakach, a także w stanach zapalnych skóry. Jest także składnikiem kremów oraz balsamów do ciała, łagodzących podrażnienia skóry atopowej¹⁰.

Zastosowanie pigwowca japońskiego

Owoce pigwowca japońskiego są go­towe do spożycia po przetworzeniu. Można je wykorzystać do produkcji soku, dżemów i przecierów. Są także świetnym dodatkiem do lodów, lemo­niady, jogurtu, galaretek, herbat i sło­dyczy.

• Pigwowiec do herbaty 1 kg dojrzałych owoców umyj, usuń pestki i pokrój na jak najcieńsze plasterki. Włóż do dużego słoja, dodaj 1 kg cukru, wymieszaj. Odstaw na 1-2 dni w temperaturze pokojo­wej, aby owoce puściły sok, co jakiś czas przemieszaj. Zagotuj na średnim ogniu i gorące przełóż do słoicz­ków, zakręć, odwróć do góry dnem i zostaw do ostudzenia. Dodawaj po 1 łyżce do herbaty lub wody.

• Syrop z miodem 0,3 kg owoców (bez pestek) drobno pokrój, ułóż w wysokim słoju i zalej 0,5 l płynnego miodu, tak, żeby były za­kryte. Odstaw na ok. 7 dni, każdego dnia mieszaj. Po tygodniu syrop jest gotowy, możesz, ale nie musisz oddzielać go od owoców. Przechowuj w lodówce. Pij 2 łyżeczki dziennie w razie przeziębienia.
• Dżem z pigwowca 2 kg owoców pigwowca umyj, obierz i usuń pestki, następnie pokrój je na kawałki, skrop sokiem z połowy cytryny. Zalej wodą i gotuj na małym ogniu. Kiedy będą miękkie, przetrzyj je i dodaj 0,8 kg cukru, a następnie gotuj, aż dżem zgęstnieje, często mie­szając. Przelej do wyparzonych słoików, zakręć i pasteryzuj przez 15 min.
• Nalewka 1,5 kg dojrzałych owoców umyj, usuń gniazda nasienne i pokrój na małe kawałki. Włóż do słoja, przesypując cukrem (ok. 1 kg). Słój zakręć i od­staw w ciepłe, słoneczne miejsce na kilka dni. Kiedy pigwowiec puści sok, dolej 1 l spirytusu wymiesza­nego z 0,5 l wody. Zamknięty słój odstaw na 6 tygodni. Po tym czasie zlej nalewkę do butelek, dokładnie odciskając owoce. Odstaw w ciem­ne miejsce na 3-12 miesięcy