Nasze magazyny
Inny nasz Czytelnik dowiedział się, że zapisy na wizyty w przychodni prowadzone są tylko między godz. 7.30 a 8.30. Biuro Rzecznika Praw Pacjenta potwierdza, że często wpływają tam zgłoszenia dotyczące problemów przy rejestrowaniu się w placówkach prowadzących działalność leczniczą. Co zatem należy wiedzieć, by nie dać się odprawić z kwitkiem?
1. Przy udzielaniu świadczeń nie można powoływać się na rejonizację
Pacjent nie może zostać odesłany do miejsca swojego zamieszkania, w sytuacji gdy dokonał wyboru świadczeniodawcy na podstawie uzyskanego skierowania do leczenia w rodzaju:
- ambulatoryjnej opieki specjalistycznej (poradnie specjalistyczne);
- leczenia szpitalnego;
- rehabilitacji leczniczej;
- leczenia uzależnień;
- opieki psychiatrycznej albo opieki długoterminowej i hospicyjno-paliatywnej.
2. Pracownik rejestracji nie powinien zadawać pacjentowi szczegółowych pytań dotyczących choroby, jej przyczyn lub przebiegu
Zakres pytań zadanych przez pracownika rejestracji powinien dotyczyć jedynie kwestii pozwalających na dokonanie rejestracji (imię i nazwisko, pesel, adres zamieszkania, ewentualnie nr telefonu pacjenta w celu potwierdzenia wizyty). Poza możliwością zapisania się do lekarza chory powinien uzyskać też kompletną informację o: zakresach świadczeń udzielanych w placówce, kolejce oczekujących, porach zapisywania się do lekarzy, a także wymaganych dokumentach koniecznych przy przyjęciu do lekarza. Ponadto recepcjonistka powinna udzielić mu informacji dotyczącej adresów miejsc wykonywania zleconych badań diagnostycznych. Pacjent powinien również zostać powiadomiony o zasadach udostępniania dokumentacji medycznej i innych sprawach dotyczących organizacji pracy przychodni.
3. Obecność w systemie e-WUŚ
Elektroniczna weryfikacja świadczeniobiorców (e-WUŚ) to system, który umożliwia natychmiastowe potwierdzenie prawa pacjenta do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia). Informacje zgromadzone w systemie są aktualizowane codziennie wg danych otrzymywanych m.in. z ZUS i KRUS. Wystarczy, że w rejestracji podasz swój numer PESEL i potwierdzisz swoją tożsamość np. dowodem osobistym lub paszportem, a w przypadku dzieci objętych obowiązkiem szkolnym - do ukończenia 18. r.ż. - aktualną legitymacją szkolną. Jeśli osoba rejestrująca nie jest w stanie znaleźć pacjenta w systemie, wtedy zobowiązany jest on do okazania dokumentu potwierdzającego ubezpieczenie zdrowotne.
4. Ustalanie przez świadczeniodawcę konkretnego dnia lub wyznaczenie godzin zapisów do lekarza jest niezgodne z prawem
Możesz zapisać się na wizytę u lekarza dowolnie wybranego dnia, w godzinach pracy przychodni - zgodnie z §9 i §13.1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 września 2015 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz. U z 2015 r., poz. 1400). Placówka lecznicza (świadczeniodawca) ma zapewnić bieżącą rejestrację pacjentów na podstawie zgłoszenia osobistego lub za pośrednictwem osoby trzeciej, w tym przy wykorzystaniu telefonu lub innych środków komunikacji elektronicznej.
5. Pacjent nie może być zmuszany do osobistego dokonania rejestracji
Z powyższego punktu wynika, że osoby, które chcą się umówić do lekarza, mogą zgłosić się osobiście lub telefonicznie, a jeżeli placówka dysponuje odpowiednim oprogramowaniem, również drogą elektroniczną. Dopuszczalna jest także rejestracja za pośrednictwem osoby trzeciej, a nawet, o czym mało kto wie - listowna. W każdym z tych przypadków pracownik rejestracji ma obowiązek poinformowania pacjenta o dacie i godzinie wizyty oraz, w przypadku rejestracji pierwszorazowej, o konieczności przekazania oryginalnego skierowania do placówki w ciągu 14 dni roboczych pod rygorem wykreślenia z listy oczekujących.
6. Termin wizyty kontrolnej powinien zostać ustalony w trakcie konsultacji u lekarza
W sytuacji, gdy pacjent jest objęty leczeniem specjalistycznym, termin wizyty kontrolnej powinien zostać ustalony podczas bieżącej wizyty u lekarza, bowiem to w gestii doktora (a nie pracownika rejestracji) leży zapewnienie ciągłości leczenia. Chorzy objęci opieką w poradniach specjalistycznych w ramach ciągłości i kontynuacji leczenia nie mogą być wpisywani na listy oczekujących na świadczenia zdrowotne. Traktowanie ich na równi z pacjentami oczekującymi na pierwszą wizytę lekarską, zapisanymi na liście kolejkowej, jest działaniem niezgodnym z zasadami udzielania świadczeń zdrowotnych.
7. Skierowanie: kiedy potrzebne, a kiedy nie?
|
Na podstawie jednego skierowania możesz zarejestrować się tylko w jednej placówce udzielającej świadczeń w danym zakresie. Pacjenci wymagający większej niż jedna liczby porad specjalistycznych z danej przyczyny przedstawiają skierowanie tylko przy pierwszorazowym zgłoszeniu się do wybranej poradni. Nie potrzebujesz skierowania do: ginekologa i położnika, onkologa, psychiatry, wenerologa, dentysty. Lekarz rodzinny (POZ) lub specjalista - udzielający świadczeń w ramach ważnej umowy z NFZ - może wystawić skierowanie na badania diagnostyczne, świadczenia w ramach ambulatoryjnej opieki specjalistycznej, leczenie uzdrowiskowe, rehabilitację leczniczą oraz opiekę długoterminową.
8. Kiedy potrzebna jest aktualizacja skierowania?
Realizacja pierwszej wizyty u specjalisty odbywa się zawsze na podstawie skierowania, które stanowiło podstawę pierwszorazowej porady specjalistycznej. Obejmuje to wszystkie kolejne porady specjalistyczne udzielone choremu z przyczyny wskazanej w skierowaniu, zarówno w danym roku kalendarzowym, jak i w dalszym okresie. W przypadku nieobecności lekarza pacjent powinien zostać poinformowany o sposobie zorganizowania opieki specjalistycznej w tym okresie. Informację taką należy udostępnić w miejscu udzielania świadczeń, a także w siedzibie świadczeniodawcy.
Aktualizacja skierowania do leczenia specjalistycznego jest konieczna w sytuacji, gdy pacjent nie podejmował leczenia w ciągu ostatnich 2 lat. Nowe skierowanie konieczne jest również wówczas, gdy przyczyna jego wystawienia jest inna niż wskazana we wcześniejszym skierowaniu. Aktualizacja skierowania do leczenia w ramach poradni rehabilitacyjnej wymagana jest po upływie 12 miesięcy.
9. Zmiana terminu
Świadczeniodawca powinien poinformować o ewentualnej zmianie terminu udzielenia świadczenia. Choć sam pacjent nie ma takiego obowiązku, jednak byłoby dobrze, aby w sytuacji, w której nie może stawić się na wizytę w umówionym czasie, również uprzedził o tym świadczeniodawcę. Dzięki temu inna osoba oczekująca w kolejce będzie mogła wcześniej skorzystać ze świadczenia.
