Nasze magazyny
Co ci jest? Co masz na nogach? To zaraźliwe? - to tylko niektóre z licznych pytań, których musiała wysłuchiwać cierpiąca na łuszczycę Wendy Hope. Ludzie każdego dnia gapili się na nią i wytykali ją palcami. Łuszczyca to przewlekła, niezaraźliwa choroba skóry, która powoduje, że komórki gwałtownie gromadzą się na powierzchni ciała. W efekcie na skórze wykwitają czerwone lub srebrzyste łuskowate zmiany, którym często towarzyszą swędzenie lub ból.
Siedmiu Wspaniałych
1. Czysta, świeża woda: 6 szklanek po 250 ml dziennie (można dodać soku z cytryny lub limonki).
2. Warzywa, zwłaszcza zielone liściaste oraz korzeniowe (np. marchew, słodkie ziemniaki), w stosunku 3 rosnących nad ziemią do 1 podziemnego; warzywa i owoce powinny stanowić 80% diety.
3. Świeże owoce (należy ich jednak unikać w przypadku kandydozy lub infekcji drożdżakami).
4. Ryby, drób i jagnięcina jako źródło białka zwierzęcego bobowate, (opcja dla wegetarian: brązowy ryż oraz warzywa które razem zapewniają niezbędną ilość białka); powinny stanowić 20% codziennej diety.
5. Probiotyki (jogurt, kefir) z aktywnymi kulturami żywych bakterii.
6. Oliwa z oliwek, czosnek oraz sok z cytryny, zwłaszcza w przypadku kandydozy.
7. Wyłącznie pełnoziarniste pieczywo - ale nie za wiele, wytwarza bowiem kwasy.
Wendy pierwszy objaw choroby odkryła u siebie krótko przed 40. urodzinami. Była to niewielka, swędząca, przesuszona plama na łydce. Lecz zmiany skórne szybko się rozprzestrzeniały, chociaż kobieta smarowała się wieloma kremami i maściami na receptę. Gdy Wendy miała 43 lata, zajmowały już całe jej ciało. Zdiagnozowano u niej wówczas rzadką, ciężką odmianę choroby o nazwie erytrodermia łuszczycowata, w przebiegu której skóra ma wygląd poparzonej i odchodzi od ciała całymi płatami.
- To było potworne - wspomina Wendy. - Budziłam się każdego ranka, by odkryć skórę na całym prześcieradle. Dwa razy dziennie musiałam odkurzać podłogę.
Jej stan tak się pogorszył, że lekarze byli zmuszeni bandażować ją od stóp do głów, a głowę nacierać smołą węglową.
- Okropnie przez to śmierdziałam - wzdryga się Wendy. - Przez kilka tygodni nie było mowy o wychodzeniu z domu.
Drastyczna terapia przyniosła pewne rezultaty, jednak łuszczyca bynajmniej nie ustąpiła, na całe lata zamieniając życie Wendy w istne piekło.
- Chodziłam na wizyty do dermatologa - opowiada kobieta. - Ale on ciągle tylko przepisywał mi kolejne kremy, aż nie mieściły mi się w szafkach.
W końcu dostała skierowanie na terapię promieniami ultrafioletowymi (UV). Naświetlanie falami najpierw UVB, a potem UVA, uzupełniane było lekiem, który działa jak tzw. fotouczulacz, czyniąc skórę bardziej wrażliwą na działanie światła. Niestety, żadna z tych terapii nie pomogła Wendy, a promienie UVB wręcz poparzyły jej skórę.
Dieta przy łuszczycy - przełomowe odkrycie
Wendy zmagała się z łuszczycą ponad 10 lat, a w tym czasie wypróbowała niemal każdą metodę leczenia, jaką medycyna konwencjonalna ma do zaoferowania. Nie dziwi więc, że kobieta w końcu miała dość.
- W ogóle mi się nie poprawiało - wspomina. - Pewnego dnia zrozumiałam, że muszę poszukać rozwiązania gdzie indziej.
W pierwszej kolejności zajrzała do internetu. W przeglądarce internetowej wpisała "łuszczyca książka" i po chwili znalazła wzmiankę o pozycji pt. "Healing Psoriasis: The Natural Alternative" (Leczenie łuszczycy: Naturalna alternatywa, nieprzetłumaczona na język polski) autorstwa dr. Johna Pagano, który opracował kurację wolną od leków farmaceutycznych.
Nieżyjący już dr Pagano oprócz medycyny konwencjonalnej praktykował kręgarstwo, a badaniom nad łuszczycą poświęcił ponad 40 lat. Wendy znalazła setki pozytywnych komentarzy na temat jego książki, napisanych przede wszystkim przez pacjentów z łuszczycą, zatem bez wahania zamówiła egzemplarz.
- Pomyślałam sobie: co mam do stracenia? - mówi Wendy. - Przeczytałam książkę od deski do deski.
Zabójcza Siódemka
1. Tłuszcze nasycone, takie jak mięso czerwone lub przetwarzane przemysłowo.
2. Warzywa psiankowate, zwłaszcza pomidory, papryka i ostre przyprawy.
3. Nadmiar słodyczy.
4. Palenie tytoniu.
5. Alkohol.
6. Śmieciowe jedzenie.
7. Potrawy smażone.
Jak pisze dr Pagano, łuszczyca powstaje w wyniku kumulacji w organizmie toksyn pochodzących przede wszystkim z jedzenia. Celem jego kuracji jest więc oczyszczenie ciała z nagromadzonych zanieczyszczeń i zaprzestanie dodawania nowych.
Jak czytamy w książce, najważniejsze dla pacjenta jest to, czego nie wprowadza do organizmu oraz to, co z niego wypłukuje.
Program dr. Pagano opiera się na unikaniu Zabójczej Siódemki, czyli 7 czynników, które wieloletnia praktyka wskazuje jako głównych sprawców łuszczycy. Należą do nich tłuszcze nasycone, warzywa z rodziny psiankowatych, słodycze, palenie tytoniu, alkohol, śmieciowe jedzenie i smażone potrawy. Książka wymienia też Siedmiu Wspaniałych, czyli składniki, które pomagają w zwalczaniu choroby, a więc zielone warzywa liściaste, świeże owoce, oliwa z oliwek oraz duże ilości wody (patrz ramki).
Wendy na wielu stronach internetowych poświęconych łuszczycy czytała, że dieta nie wpływa na rozwój i przebieg choroby. Na tym etapie była jednak do tego stopnia rozczarowana medycyną konwencjonalną, że zdecydowała się wypróbować kurację Pagano.
- Moja dieta już wcześniej była całkiem przyzwoita - przyznaje Wendy. - Nie paliłam też papierosów, postanowiłam więc skupić się na unikaniu alkoholu, czerwonego mięsa i warzyw psiankowatych, takich jak pomidory i zwykłe ziemniaki.
Najtrudniej było jej zrezygnować z alkoholu.
- Nie to, żebym wcześniej dużo piła, ale gdy zapraszano mnie na wesele czy urodziny, musiałam długo się tłumaczyć, dlaczego stronię od alkoholu - mówi.
Źle, gorzej, najgorzej
Wkrótce po rozpoczęciu kuracji Wendy zauważyła u siebie pewną zmianę. Nie była to jednak zmiana na lepsze.
- Łuszczyca znów się pogorszyła, a tak źle nie było jeszcze nigdy - mówi kobieta. - Choroba zajęła nowe miejsca na skórze, np. wokół oczu i w środku pępka. Gdzieniegdzie sączyła się ropa.
Mimo to Wendy wciąż trzymała się diety, w książce wyjaśnione było bowiem, że pogorszenie jest częścią procesu leczenia.
- Musi być gorzej, żeby później mogło być lepiej.
W przypadku Wendy tak właśnie się stało. Po mniej więcej 3 miesiącach stosowania diety kobieta zauważyła poprawę stanu skóry, a po pół roku wszelkie zmiany całkowicie zniknęły.
- Zachodziło to tak powoli i stopniowo, że ledwo to spostrzegłam - śmieje się Wendy.
Dziś, po niemal 2 latach od rozpoczęcia alternatywnej kuracji Pagano, u Wendy nadal nie powróciły bolesne, łuskowate wykwity, które tak męczyły ją przez ponad 10 lat. Ma co prawda drobną zmianę skórną na twarzy, jest jednak na tyle nieduża, że kobieta w ogóle nie zaprząta sobie nią głowy.
- Nie twierdzę, że jestem wyleczona - podsumowuje Wendy. - Objawy mogą przecież wrócić w każdym momencie. Jednak czuję, że taki tryb życia mi pomaga.
Wendy wciąż stosuje wytyczne dr. Pagano, ale stopniowo wprowadza z powrotem do jadłospisu drobne ilości pewnych pokarmów. Od czasu do czasu pozwala sobie więc na ziemniaki i czerwone mięso, co do tej pory nie przyniosło złych efektów. Jak pisał dr Pagano, jest to dozwolone, o ile ze skóry zniknęły wszystkie zmiany i wykwity. Jeśli wystąpi jednak jakakolwiek reakcja skórna, należy natychmiast powrócić do ścisłej wersji diety.
Wendy nadal nie pije alkoholu, choć kusi ją lampka szampana w nadchodzącą 30. rocznicę ślubu.
- Byłoby przyjemnie... Ale jestem właściwie przekonana, że nie warto ryzykować. Lepiej wznieść toast winem bezalkoholowym i cieszyć się życiem bez łuszczycy.
Medycyna konwencjonalna kontra alternatywna
Nie wiadomo, co dokładnie powoduje powstawanie łuszczycy, lecz ogólnie przyjmuje się, że jest to schorzenie autoimmunologiczne wynikające z kombinacji czynników genetycznych oraz środowiskowych1.
Leczenie skupia się na łagodzeniu objawów, ale wiele form terapii jeszcze je nasila. Dla przykładu sterydy aplikowane miejscowo mogą przedłużać proces gojenia się ran, wywołać rozstępy, trądzik, żylaki i wrzody oraz powodować marszczenie i osłabienie skóry2. Terapia PUVA (łącząca lek psoralen z naświetlaniem promieniami UVA) zwiększa ryzyko raka skóry3, natomiast lek cytostatyczny metotreksat może uszkodzić wątrobę, płuca i szpik kostny4.
Oficjalnie mówi się, że dieta nie wpływa na rozwój i przebieg choroby, jednak ostatnio wyszły na światło dzienne nowe fakty, które świadczą o czymś innym. Dieta niskokaloryczna, wegetariańska i bogata w kwasy tłuszczowe omega-3 (znajdujące się w tłustych rybach, np. łososiu i makreli, oraz w oleju lnianym i orzechach włoskich) może znacząco pomóc w łagodzeniu objawów łuszczycy, podobnie jak bezglutenowa oraz regularny post5.
Badanie na 5 pacjentach stosujących dietę zbliżoną do tej, której pilnuje Wendy, u wszystkich wykazało poprawę po 6 miesiącach6. Suplementy diety, zwłaszcza witaminy B6, B12 i D oraz oleje rybne, również mogą okazać się pomocne7. Pacjenci z łuszczycą przyjmujący wysokie dawki oleju rybnego (10 g dziennie) przez 2 miesiące odnotowali znaczną poprawę w postaci uśmierzenia symptomów i zmniejszenia powierzchni zmienionych chorobowo miejsc8. Jak wykazało inne badanie, codzienna dawka 3,6 g kwasu EPA (kwas eikozapentaenowy, składnik oleju rybnego) łagodziła objawy łuszczycy już po 3 miesiącach kuracji9.
Joanna Evans
Bibliografia
- Clin Rev Allergy Immunol, 2016; Epub ahead of print
- Indian J Dermatol, 2014; 59: 456–9
- J Eur Acad Dermatol Venereol, 2012; 26 Suppl 3: 22–31
- BMJ, 2015; 350: h1269; Altern Med Rev, 2007; 12: 319–30
- Br J Dermatol, 2005; 153: 706–14
- Altern Med Rev, 2004; 9: 297–307
- Altern Med Rev, 2007; 12: 319–30
- Lancet, 1988; 1: 378–80
- Dermatologica, 1991; 182: 225–30
