Candida – co to?
Drożdże znajdują się niemal wszędzie: nie tylko wykorzystujemy je do warzenia piwa i pieczenia ciasta, ale też niektóre gatunki zamieszkują nasz organizm, wchodząc w skład naturalnego biomu. Jednym z gatunków drożdży, z którymi mamy na co dzień do czynienia, jest Candida albicans, czyli bielnik biały.
Candida jest naturalnie występującym elementem naszego mikrobiomu, a sama jest obecność nie wywołuje objawów chorobowych. Jednak w pewnych warunkach Candida zaczyna rozrastać się nadmiernie, a to zaburza równowagę składu mikrobiomu w organizmie. Kiedy tylko uzyska dostęp do cukru, jednokomórkowe organizmy bielnika zaczynają się dzielić - mnożą się, ponieważ mają pożywkę. Kiedy przejmą władzę nad jelitami, mamy do czynienie z kandydozą – chorobą grzybiczą.
Candida albicans wpływa na pracę całego organizmu, a walka z grzybem, chociaż możliwa do wygrania, jest niezwykle trudna i żmudna.
Kandydoza – objawy
Objawy kandydozy są przeróżne i aż trudno uwierzyć, że kryje się za nimi mikroskopijny jednokomórkowy grzyb.
Najczęstsze objawy kandydozy to:
- biegunki, zaparcia (grzybica jelit),
- nawracające infekcje (w tym zapalenie zatok),
- opryszczka na ustach, nieprzyjemny zapach ciała, biały nalot na języku (grzybica jamy ustnej),
- chroniczne zmęczenie, wykwity skórne, a nawet huśtawki nastrojów,
- nadmierna ochota na jedzenie.
W większości przypadków chorzy mają jednak nieodpartą ochotę na jedzenie słodkich produktów i nie chodzi tutaj o kilka ciastek w ciągu dnia, ale o niepohamowaną potrzebę zjedzenia kolejnego batonika lub... wypicia kilku kufli piwa. Produkty o wysokim indeksie glikemicznym stanowią podstawę diety osób chorych na kandydozę.
A tymczasem zamieszkujące ich organizm drożdżaki powoli, acz nieubłaganie prowadzą do kolejnych problemów zdrowotnych: bielnik tworzy w jelitach malutkie przetoki, a przedostawszy się do układu krwionośnego, może wędrować po całym organizmie i trafić nawet do mózgu!
To jednak nie wszystko: innym chętnie atakowanym przez C. albicans obszarem są okolice intymne. Świąd, zaczerwienienie, zespół napięcia przedmiesiączkowego, nawracające infekcje dróg rodnych i moczowych oraz upławy to objawy grzybicy pochwy. Ryzyko wzrasta, jeśli jesteś kobietą w wieku 20-45 lat i często przyjmujesz antybiotyki, sterydy lub leki hormonalne. Okazuje się, że zakażenie wirusem Epsteina-Barr (EBV) również powiązano z kandydozą.
Kandydoza - przyczyny
Pewne czynniki zewnętrzne i elementy stylu życia mogą zwiększać ryzyko grzybicy. Są to:
- przyjmowanie inhibitorów pompy protonowej oraz środków zobojętniających sok żołądkowy,
- stosowanie antybiotyków, sterydów,
- przyjmowanie tabletek antykoncepcyjnych lub leków hormonalnych,
- stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ),
- chemioterapia,
- picie alkoholu, szczególnie piwa,
- spożywanie syntetycznych słodzików,
- stres, problemy ze snem
- dieta wysokowęglowodanowa,
- nawracające infekcje.
Test na wykrycie Candida albicans
Najprostszym sposobem na sprawdzenie, czy cierpisz z powodu kandydozy, jest przeprowadzenie tzw. testu buraczkowego. Właściwie jest to test barwnikowy wykorzystujący betaninę, która nadaje burakom ich charakterystyczny kolor, a jednocześnie nie jest trawiona przez układ pokarmowy człowieka.
Aby przeprowadzić test, należy wypić 50 ml soku z buraka: w prawidłowo działającym organizmie betanina powinna zostać wydalona wraz ze stolcem, nadając mu zdecydowanie ciemniejszy kolor. W przypadku kandydozy betanina dostaje się do układu krwionośnego poprzez nieszczelne ścianki jelita, a stamtąd do nerek. Dlatego u osób zakażonych C. albicans mocz ma kolor różowy.
Kandydoza – jak leczyć?
- Udaj się również do specjalisty. Może to być zarówno dietetyk, ginekolog, jak i naturopata. Odpowiednio przygotowany program pozwoli Ci szybciej wrócić do zdrowia.
- Zbadaj poziom hormonów i witamin. Kandydoza często idzie w parze z zaburzeniami pracy tarczycy, a objawem samej infekcji mogą być niskie wyniki witaminy D, B12, B9 (kwas foliowy) i cynku.
- Wprowadź dietę przeciwgrzybiczą. Wyeliminuj wszystko, co może żywić grzyba, a więc źródła cukru, w tym białe pieczywo, lody, soki owocowe, alkohol, nabiał i produkty wędzone. Unikaj gotowych sosów. Zastąp niedozwolone produkty żywnością o niskim indeksie glikemicznym, bogatą w warzywa, które uwalniają cukry powoli. Jeśli masz ochotę na coś słodkiego, staraj się, by był to produkt zawierający fruktozę zamiast glukozy. Nie bój się ziół. Nie tylko poprawiają one smak potraw, ale też skutecznie zwalczają patogeny. Czosnek i czarnuszka potwierdziły swoje przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze właściwości, podobnie jak imbir, kurkuma i kmin rzymski (kumin).
- Pamiętaj o probiotykach. Odpowiednia biota pomoże zapanować nad populacją Candida albicans i przywróci równowagę w organizmie. Najkorzystniejsze będą szczepy L. Acidophilus i Bifidobacterium.
- Sięgnij po olejki eteryczne. Wiele z nich ma właściwości przeciwgrzybicze: olejek z oregano, goździkowy, olej z pestek grejpfruta.
- Rozważ akupunkturę. Ta technika leczenia z Dalekiego Wschodu wzmacnia układ odpornościowy, dzięki czemu może przyczynić się do zwalczenia infekcji. Ważną kwestią jest motywacja: Twoje zdrowie zależy tylko od Ciebie. Jeśli uwierzysz, że możesz pokonać chorobę, łatwiej będzie Ci znieść niedogodności związane ze zmianą życia.