Nasze magazyny
Kim był inicjator naturopatii w USA – Benedict Lust? Urodził się w Niemczech 3 lutego 1872 r., ale już jako chłopak wyjechał do Nowego Jorku. Miał 20 lat i dużego pecha. Uległ wypadkowi tramwajowemu, a wkrótce potem zachorował ponownie na gruźlicę. Jego stan był tak poważny, że lekarze nie dawali mu żadnych szans na powrót do zdrowia. "Wyrok śmierci został wydany przez lekarzy w mojej obecności", wspominał potem.
Zdruzgotany powrócił w rodzinne strony do Michlebach w Badenii. W Europie dla ratowania zdrowia jeżdżono wówczas do wód, czyli do sanatorium, jak powiedzielibyśmy dzisiaj. Benedict Lust wybrał się do pobliskiej miejscowości Wörishofen, gdzie katolicki ksiądz Sebastian Kneipp prowadził uzdrowisko z hydroterapią.
Dieta oraz kuracja polegająca na stosowaniu zabiegów stymulujących układ krążenia za pomocą wody o zmiennej temperaturze, w postaci natrysków pod odpowiednim ciśnieniem, przyniosły pozytywne efekty. Po ośmiu miesiącach Benedict Lust wrócił do zdrowia.
Stał się też orędownikiem metod medycyny naturalnej, a jej promocji w USA poświęcił całe swoje życie. Dzięki księdzu Kneippowi poznał skuteczność leczniczą wody i ziołolecznictwa. Zainteresowały go również spostrzeżenia duchownego na temat ćwiczeń fizycznych, racjonalnego żywienia i zabiegów higienicznych, a także zalecenia odnoszące się do noszenia łatwej do prania lnianej lub konopnej bielizny.
W 1896 r. Lust uzyskał zgodę ojca Kneippa na „reprezentowanie metody Kneippa”. Przeprowadził się wtedy do Stanów Zjednoczonych i jeszcze w tym samym roku otworzył przy 59 ulicy w Nowym Jorku szkołę kształcącą przyszłych terapeutów wg metody Kneippa. Zainteresowanie wodną terapią było ogromne.
Wkrótce Lust miał wokół siebie sporą grupę praktyków, wśród których byli m.in. Jakob Riedmueller, Karl Klein, Eugene Stark, George Rauch, Ludwig Staden, J. Rittmeyer i August Reinhold. Sam Benedict Lust jeszcze bardziej utwierdził się w przekonaniu o skuteczności kuracji, gdy dzięki niej wyleczył własnego brata. W 1900 r. funkcjonowało już stowarzyszenie Kneippa i sklep ze zdrową żywnością.
Ukazywało się nawet czasopismo „Kneipp Water Cure Monthly” oraz kilka innych poświęconych tej metodzie periodyków, w języku niemieckim i angielskim. Kolejny rok okazał się przełomowy dla Lusta. Poślubił swoją uczennicę Louise Stroebel, która potem wspólnie z nim promowała medycynę naturalną i prowadziła uzdrowiska, a ponadto kierowała własnym ośrodkiem terapeutycznym w Bellevue w New Jersey, zaledwie 40 mil od Manhattanu.
Można byłoby uważać, że wszystko szło znakomicie, gdyby nie dziesiątki procesów wytaczanych Lustowi przez lokalne towarzystwa medyczne. Do zwalczania „sekt leczniczych” Amerykańskie Stowarzyszenie Medyczne zaangażowało nawet płatnych szpiegów, którzy udawali pacjentów, a następnie zeznawali w sądzie jako świadkowie przeciwko „lekarzom bez licencji”. Kary były dotkliwe, z aresztem włącznie. Benedict Lust trafiał za kratki aż szesnastokrotnie, choć nigdy nie postawiono mu zarzutu szkodzenia pacjentom.
Lust postanowił więc zadbać o formalne wykształcenie. Był absolwentem New York Preparatory College. Ukończył Universal Osteopathic College (w 1897 r.) i Eclectic and Naturopathic College (w 1904 r), gdzie w 1914 r. uzyskał stopień doktora medycyny. Nieprzychylne nastawienie środowiska medycznego do terapii promowanych przez Lusta zmieniło się dopiero wraz z nadaniem jej nowej nazwy – naturopatia. Autorem tego terminu był dr John Scheel, lekarz, od którego Lust odkupił prawa do nazwy.
W popularyzacji naturopatii pomógł zaś Lustowi jeden z jego kuracjuszy, Bernard MacFadden, wydawca i właściciel pierwszych restauracji wegetariańskich w USA, wpływowy promotor kultury fizycznej i medycyny naturalnej. Znajomość z MacFaddenem zaowocowała wydaniem kilka lat później przez małżeństwo Lustów książki kucharskiej dla wegetarian: „The Practical Naturopathic Vegetarian Cook Book” (1907 r.). Benedict Lust niestrudzenie promował swoją metodę aż do śmierci w 1945 r.
Mirosław Usidus
