Nasze magazyny
Zależnie od sytuacji zawodowej oraz życiowej karta wydawana jest na konkretny okres czasu. Gdy jej ważność wygasa, można ją bezpłatnie odnowić, stosując tę samą procedurę.
Karta na Europę
Przed wyjazdem za granicę najlepiej jest wyrobić sobie Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ). Każdy jej posiadacz w nagłych przypadkach może korzystać z pomocy medycznej w ramach powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego na terenie państw Unii Europejskiej oraz EFTA (Islandia, Liechtenstein, Norwegia i Szwajcaria). Dlatego nim zaczniesz korzystać z pomocy w danej placówce, upewnij się, że funkcjonuje ona w ramach publicznego systemu opieki zdrowotnej. Pomoc taka obejmuje wszystkie świadczenia zdrowotne niezbędne z medycznego punktu widzenia w trakcie tymczasowego pobytu w danym kraju. O ich szczegółowym zakresie każdorazowo decyduje jednak lekarz.
Tak jak prywatnie
Jeśli turysta nie posiada karty, będzie zobowiązany do pokrycia kosztów leczenia według stawek przewidzianych dla pacjentów prywatnych, a nie publicznych, wynikających z przepisów danego kraju. Wówczas dopiero po powrocie do Polski można starać się o zwrot kosztów leczenia poniesionych za granicą. Trzeba jednak pamiętać, że jest to zajęcie żmudne i czasochłonne, a przy tym wcale nie ma pewności, że zakończy się sukcesem, bowiem zwrot kosztów leczenia nie przysługuje w przypadku, gdy świadczenia udzielone zostały przez prywatnego świadczeniodawcę, który nie działa w ramach publicznego systemu opieki zdrowotnej.
Wniosek o EKUZ
W zależności od celu wyjazdu, w związku z którym karta ma być wydana, obowiązują 2 rodzaje wniosków. Pierwszy dla osób wyjeżdżających turystycznie w związku z czasowym pobytem w innym państwie członkowskim UE/EFTA. Mogą z niego skorzystać ludzie ubezpieczeni w NFZ, członkowie ich rodzin, o ile zostali przez nich zgłoszeni, oraz osoby nieubezpieczone, jednak posiadające prawo do świadczeń na gruncie przepisów krajowych, których wyjazd jest związany z pobytem czasowym, tj. wyjazd turystyczny, wyjazd w celu nauki (szkoła/studia) lub inny wyjazd czasowy, który nie jest związany z wykonywaniem pracy, przeniesieniem miejsca zamieszkania lub uzyskaniem leczenia planowanego.
Drugi formularz przeznaczony jest dla osób wyjeżdżających w związku z wykonywaniem pracy, w tym zadań służbowych na polecenie pracodawcy, oraz z pracą w charakterze pracownika dyplomatycznego lub konsularnego. Przysługuje on również w przypadku poszukiwania pracy.
Wniosek o wydanie karty można znaleźć na stronie NFZ oraz na stronach internetowych oddziałów wojewódzkich NFZ. Należy go wydrukować i wypełnić, a następnie wysłać pocztą (tradycyjną lub elektroniczną - przez e-mail). Można też wziąć go ze sobą do najbliższego oddziału NFZ, by tam uzupełnić formularz i złożyć go na miejscu. Dużym ułatwieniem jest możliwość wypełnienia formularza upoważniającego inną osobę do załatwienia wszystkich formalności za nas. Dzięki temu jedna osoba może złożyć wnioski i odebrać karty dla całej rodziny.
Weryfikacja
Nim NFZ wyda kartę, musi sprawdzić, czy mamy do niej uprawnienia. Dokumentami, które potwierdzają ubezpieczenie zdrowotne w NFZ mogą być:
- aktualne zaświadczenie o opłacaniu składek,
- aktualne zaświadczenie z KRUS o podleganiu ubezpieczeniu zdrowotnemu w NFZ,
- aktualne zaświadczenia z ZUS o niezaleganiu w opłacaniu składek (w przypadku osób prowadzących działalność gospodarczą),
- aktualne zaświadczenie o pobieraniu zasiłku przedemerytalnego,
- aktualne zaświadczenie wystawione przez Urząd Pracy w przypadku bezrobotnych niepodlegających ubezpieczeniu z innego tytułu,
- aktualne zaświadczenie z uczelni o zgłoszeniu do ubezpieczenia studenta niepodlegającego ubezpieczeniu z innego tytułu.
W przypadku emerytów i rencistów oraz emerytów i rencistów wojskowych dokumentem potwierdzającym ubezpieczenie zdrowotne jest legitymacja.
Ważność karty
EKUZ jest wydawana bezpłatnie w każdym oddziale wojewódzkim Narodowego Funduszu Zdrowia. Zazwyczaj odbywa się to od ręki. We wniosku należy zaznaczyć, w jaki sposób chcesz odebrać kartę EKUZ. Można zrobić to osobiście lub przesyłką pocztową. Zależnie od tego, jaka jest formuła naszego ubezpieczenia, okres ważności karty może się różnić. I tak: osoby pobierające świadczenia emerytalne otrzymają kartę ważną na 5 lat.
Osoby ubezpieczone, czyli pracownicy etatowi, osoby prowadzące pozarolniczą i rolniczą działalność gospodarczą; pobierające rentę, a także studenci zgłoszeni do ubezpieczenia zdrowotnego przez uczelnię lub członkowie rodzin (w przypadku osób > 18 r.ż. - po przedstawieniu dokumentu potwierdzającego fakt kontynuacji kształcenia) muszą odnowić kartę po upływie roku.
Osoby nieubezpieczone ale uprawnione na podstawie przepisów krajowych, czyli nieubezpieczeni, którzy nie ukończyli 18 r.ż. i posiadają polskie obywatelstwo albo uzyskali status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą lub zezwolenie na pobyt czasowy oraz nieubezpieczone kobiety posiadające obywatelstwo polskie i miejsce zamieszkania na terytorium RP lub mieszkające w Polsce panie, które posiadają status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą lub zezwolenie na pobyt czasowy w okresie ciąży i porodu mogą uzyskać kartę ważną przez 6 miesięcy. Osoby, które spełniają kryterium dochodowe do otrzymywania świadczeń z pomocy społecznej i otrzymały decyzję np. wójta, burmistrza (uprawnione na podstawie art. 54 ustawy o świadczeniach), dostaną kartę ważną do 90 dni.
Nieubezpieczone kobiety posiadające obywatelstwo polskie i miejsce zamieszkania na terytorium RP w okresie połogu, jak również będące w tej samej sytuacji panie, które mają status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą lub zezwolenie na pobyt czasowy, otrzymają kartę ważną na 42 dni. Osoby bezrobotne zarejestrowane w urzędzie pracy muszą odnawiać kartę co 2 miesiące. Podobnie osoby pracujące na umowie zleceniu.
Potwierdzenie prawa do świadczeń za granicą
W celach weryfikacyjnych trzeba okazać EKUZ bezpośrednio w placówce służby zdrowia - lekarzowi lub administracji szpitala. W niektórych państwach wraz z kartą EKUZ wymagane będzie okazanie dowodu tożsamości - preferowany jest paszport.
Nie wystarczy podanie lekarzowi samego numeru identyfikacyjnego karty. Medyk musi osobiście zobaczyć kartę, aby zweryfikować zawarte na niej dane pod kątem zgodności ze wzorem określonym w przepisach unijnych.
Uważaj na koszty!
Mimo że karta uprawnia obywateli Unii Europejskiej do bezpłatnej pomocy medycznej, w niektórych sytuacjach należy liczyć się z wydatkami. Jeśli przepisy obowiązujące w danym kraju przewidują dodatkowe opłaty z tytułu udzielonych świadczeń zdrowotnych (jak np. w Niemczech, Czechach czy Chorwacji), wówczas również polski pacjent musi je ponieść - nawet jeśli w Polsce uzyskałby je bezpłatnie.
