Alergie dzielimy na pokarmowe, wziewne lub skórne (kontaktowe). Uczulać może praktycznie wszystko, ale do najczęstszych alergenów, czyli czynników powodujących objawy, należą:
- mleko krowie, białko jaja kurzego, pszenica, ryby i orzeszki ziemne – w alergii pokarmowej,
- roztocza kurzu domowego, pyłki roślin, sierść, pióra lub naskórek zwierząt (koty, psy, papużki), zarodniki pleśni – w alergii wziewnej,
- niektóre metale (nikiel, kobalt, chrom), substancje zapachowe (perfumy, kosmetyki), formaldehyd (ubrania, lakiery do paznokci, tworzywa sztuczne) – w alergii kontaktowej.
- uczulać mogą także leki i jad owadów
Alergia - objawy
Objawy alergii pokarmowej to głównie:ból brzucha, nudności
- biegunka
- wzdęcia
- świąd skóry, wysypka
- katar, suchy kaszel
Objawy alergii wziewnej to:
- swędzenie i łzawienie oczu,
- katar,
- zatkany nos,
- świszczący oddech,
- duszność.
Objawy alergii kontaktowej to:
- wysypka (zaczerwienienie, grudki, pęcherzyki),
- swędzenie skóry.
Alergia - domowe sposoby leczenia alergii sezonowej
- Przy objawach kataru siennego ulgę może przynosić miód i witamina C. Miód pomaga oczyszczać zatoki i zmniejszać opuchliznę, swędzenie i zaczerwienienie oczu. Uważa się, że miód działa jak środek homeopatyczny, ponieważ zawiera śladowe ilości pyłków i pomaga w immunizacji organizmu.
Należy wszakże upewnić się, że kupujemy ekologiczny surowy miód, najlepiej z tego samego regionu, w którym mieszkamy, aby znajdowały się w nim pyłki tych samych gatunków drzew i kwiatów, które nas otaczają. Ważne jest przede wszystkim, aby miód był prawdziwy.
Można go rozpoznać po tym, że rozpuszcza się w wodzie powoli i nierównomiernie, tworząc smugi, ma odpowiednią wagę (litrowy słoik waży co najmniej 1,4 kg) i zaczyna się krystalizować kilka miesięcy po zbiorze. - Witamina C przyjmowana w dawkach od 500 do 1000 mg (u dorosłych) cztery razy dziennie daje efekt antyhistaminowy. Nie należy przyjmować większych dawek, ponieważ mogą wywołać biegunkę.
- Czarnuszka (szczególnie olej z czarnuszki)
- Sól fizjologiczna do płukania nosa
Alergia pokarmowa - diagnostyka
Dotarcie do źródła problemu bywa trudnym procesem. Odkrycie, co tak naprawdę powoduje alergię, wymaga niekiedy czasu. Specjalista powinien pomóc w ustaleniu, jakie dokładnie czynniki wywołują objawy, bez względu na to, czy są to produkty spożywcze, sierść zwierząt, czy pyłki roślin, a także w sprawdzeniu, czy do choroby nie przyczyniają się jakieś poważniejsze ukryte zaburzenia zdrowotne.Bardzo wiele osób cierpi na alergie pokarmowe. Wiadomo, że są one przyczyną bólów głowy, problemów skórnych, bólów mięśni i stawów, a nawet astmy i bezsenności. Czasem mogą zagrażać życiu, jeśli reakcją na dany pokarm jest wstrząs anafilaktyczny. Wielu specjalistów medycyny alternatywnej zaleca dietę eliminacyjną, by ustalić, które pokarmy uczulają daną osobę.
Metody diagnostyczne:
- Wywiad - dokładnie przeprowadzona rozmowa to bardzo istotny aspekt w procesie diagnostycznym i przybliżenie się do postawienia rozpoznania; W przypadku alergii na pyłki roślin ważny jest kalendarz pylenia opracowany dla konkretnego kraju. W diagnostyce alergii pokarmowej istotne jest uwzględnienie sposobu przygotowania produktu (w tym obróbki termicznej). Ważne są też okoliczności wystąpienia dolegliwości, ich częstość oraz czynniki towarzyszące objawom, np. alkohol, aktywność fizyczna, temperatura otoczenia.
- Testy skórne - to aktualnie podstawa diagnostyki alergii, są szybkie i tanie. Testy skórne to inaczej skórna prowokacja, która polega na ekspozycji organizmu na alergen poprzez niewielkie nakłucie skóry. Wynik testu nie zawsze musi oznaczać alergię lub jej brak, może jedynie przybliżyć nas do postawienia diagnozy. Jak każda inna metoda, tak i testy skórne są obarczone błędem, gdyż na wynik może wpłynąć wiele czynników.
- Próby prowokacji - aktualnie za złoty standard w rozpoznaniu alergii uznaje się podwójnie ślepą kontrolowaną próbę. Niestety, dużym ograniczeniem tej metody jest jej pracochłonność.