Zapalenie stawów - najlepsze alternatywy leczenia

Jedno z niedawnych badań, przeprowadzone na University of St. Joseph w stolicy Libanu, Bejrucie, wykazało, że 23% pacjentów stosowało metody alternatywne w leczeniu artretyzmu, a 64% spośród nich uważało, że uzupełniająca terapia alternatywna działa korzystnie¹.

Chociaż „oficjalne” organizacje, takie jak amerykańska Fundacja Artretyzmu, traktują lekceważąco wszelkie inne sposoby leczenia poza najszerzej stosowanymi metodami konwencjonalnymi, już sam rozmiar pandemii artretyzmu i różnorodność jego odmian pokazują wyraźnie, że rozważenie innych rozwiązań jest nie tylko pożądane, ale wręcz niezbędne.

Wciąż jednak oficjalne stanowisko głosi, że nie istnieją inne lekarstwa na artretyzm, a wszystko, co odbiega od zaakceptowanej ścieżki leczenia, jest zwykłą szarlatanerią. Fundacja Artretyzmu jest przekonana, że osoby poszukujące alternatywnych rozwiązań nie odnoszą korzyści z ich stosowania. Zakłada ona - niesłusznie - że miedziane bransolety i uzupełnianie płynu maziowego można spokojnie wrzucić do jednego worka z akupunkturą, jogą i ziołolecznictwem, a jedynie medycyna konwencjonalna oferuje chorym ulgę w cierpieniu.

Poglądy te pomijają jednak fakt, iż ok. 90% pacjentów czuje się zawiedzionych konwencjonalnym podejściem i jego niezliczonymi, przykrymi skutkami ubocznymi. Ignorują one też badania, które dowodzą, że różne metody alternatywne, stosowane pojedynczo lub w kombinacjach, mogą przynosić ulgę w bólu oraz złagodzenie sztywności i stanu zapalnego stawów u osób z artretyzmem.

Poniżej przedstawiamy kilka metod popartych należytą liczbą dowodów naukowych, wskazujących na to, iż mogą one zmniejszać ból i intensywność objawów artretyzmu, a nawet powodować całkowite ustąpienie tej dotkliwej choroby.

Leczenie alternatywne - Akupunktura

To starodawna chińska technika oparta na koncepcji, w myśl której wszystkie formy życia utrzymywane są dzięki subtelnej energii, znanej jako chi lub qi. Tradycyjna medycyna chińska uważa, że przyczyną chorób są blokady lub nadmierne ilości energii w określonych punktach i narządach organizmu. Takie blokady lub nagromadzenia energii chi równoważone są poprzez wkłuwanie niezwykle cienkich igieł w punkty akupunkturowe - określone miejsca wzdłuż południków (linii energetycznych) ciała.

Ze względu na sprawdzone działanie przeciwbólowe akupunktura znajduje szerokie zastosowanie w leczeniu artretyzmu. Choć należycie przeprowadzonych badań klinicznych jest wciąż niewiele, rezultaty większości prac naukowych, poświęconych leczeniu artretyzmu tą techniką, są ogólnie pozytywne.

 

Jedną z technik stosowanych przez akupunkturzystów jest nakładanie jadu pszczelego na końcówki igieł przed wkłuciem ich w ciało. Eksperymenty prowadzone na cierpiących na artretyzm szczurach laboratoryjnych potwierdziły wartość tego nowatorskiego podejścia⁴.

Akupunktura z jadem pszczelim, wprowadzająca związki wyizolowane z jadu bezpośrednio do punktu wkłucia, może łagodzić ból i obrzęk związany z artretyzmem⁵.

Użycie jadu pszczelego, choć może wydawać się dziwne, jest uzasadnione logicznie, przynajmniej z punktu widzenia terapii homeopatycznej, wykorzystującej „prawo podobieństw” do uzyskania efektu leczniczego w szeregu schorzeń. Zgodnie z zasadami homeopatii wszystkie czynniki występujące w przyrodzie - nie tylko rośliny i zioła, ale nawet toksyny pszczół i innych owadów lub zwierząt, jak również substancje uruchamiające reakcje organizmu - mogą być używane do leczenia tych samych reakcji, które wywołują.

Użądlenie pszczoły powoduje stan zapalny, podwyższenie temperatury tkanek, obrzęk i ból. Zgodnie z „prawem podobieństw” jad pszczeli może być używany do leczenia wszelkich schorzeń (takich jak artretyzm), wywołujących tego typu objawy. Nowsze badania sugerują, że akupunktura może również pomagać pacjentom cierpiącym na bóle barków i głowy, dysfunkcję stawu skroniowo- żuchwowego, fibromialgię, chorobę zwyrodnieniową stawów kolanowych, łokieć tenisisty/golfisty oraz i inne bolesne schorzenia, związane ze stanem zapalnym stawów⁷.

Leczenie alternatywne - Igła zamiast skalpela

Akupunktura może tak skutecznie łagodzić ból w chorobie zwyrodnieniowej stawów kolanowych, że zabieg chirurgiczny okaże się niepotrzebny. W jednym z badań pacjenci leczeni w ten sposób z powodu artretyzmu stawów kolanowych stwierdzili, że nie odczuwali zupełnie bólu nawet po 2 latach od zabiegów, podczas gdy w tym samym czasie 1 na 7 osób poddanych konwencjonalnej operacji chirurgicznej skarżyła się na silny ból.

Grupę 90 chorych o średniej wieku 71 lat leczono akupunkturą. U każdego z nich artretyzm był tak zaawansowany, że wymagał operacji chirurgicznej. Zamiast niej zastosowano jednak sesje akupunktury raz w tygodniu przez miesiąc, a następnie raz co 6 tygodni. Wszyscy pacjenci donosili o wyraźnym zmniejszeniu bólu i sztywności oraz o poprawie mobilności. Okazała się ona tak radykalna, że żaden z nich nie potrzebował już operacji, a 31 spośród członków tej grupy odbywało nadal regularne sesje akupunktury jeszcze 2 lata później⁸.

Naukowcy ze Sloan-Kettering Cancer Center w Nowym Jorku zestawili 29 różnych randomizowanych badań z grupą kontrolną, obejmujących łącznie 17 922 pacjentów, u których stosowano akupunkturę bądź też symulowano zabiegi (tj. albo nie wkłuwano igieł prawidłowo, albo też wkłuwano je w niewłaściwe punkty ciała).

Pacjenci poddani prawdziwej akupunkturze odczuwali znacznie wyraźniejsze złagodzenie bólu niż ci, u których zabiegi symulowano, co dowodzi, że pozytywne skutki były zasługą samej terapii, nie zaś efektu placebo⁹.

Ogromny materiał zebrany podczas badań przekonał naukowców ze Sloan- Kettering, iż akupunktura łagodzi przewlekły ból, a jej działanie jest rzeczywiste i nie ma nic wspólnego z efektem placebo. Obecnie zalecają oni włączenie akupunktury do wachlarza oferowanych pacjentom opcji leczenia bólu.

Dodajmy, że w jednym z badań zaobserwowano, iż u osób poddanych miesięcznej terapii akupunkturą poziom kwasu moczowego i innych markerów dny moczanowej obniżył się bardziej niż w grupie kontrolnej. Badacze wyciągnęli z tego wniosek, iż akupunktura może być pomocna także w zapobieganiu uszkodzeniom nerek z powodu podagry¹⁰.

Leczenie alternatywne - Homeopatia

Jak wykazały badania, przepisywane indywidualnie leki homeopatyczne przynoszą ulgę w artretyzmie, a niektóre z nich mogą też wzmacniać działanie terapii konwencjonalnych¹¹.

 

Preparaty homeopatyczne są całkowicie naturalne i w wysokim stopniu dopasowane indywidualnie do stanu i zespołu objawów każdego pacjenta. Tak zindywidualizowane leczenie wymaga oczywiście osobistych konsultacji z wykwalifikowanym lekarzem-homeopatą, ale istnieją pewne ważne preparaty ogólne, często zalecane w leczeniu artretyzmu.

Do preparatów homeopatycznych należą:

kwas benzoesowy - stosowany w leczeniu dolegliwości dny moczanowej i bólu spowodowanego złogami kwasu moczowego.

Bryonia alba - odpowiednia w przypadku bólu i stanu zapalnego pogarszających się podczas ruchu, a zmniejszających się pod wpływem ucisku i odpoczynku.

Calcarea carbonica - często przepisywana przy stanach zapalnych stawów kolanowych, szczególnie u osób z nadwagą, uskarżających się na pogarszanie stanu pod wpływem niskiej temperatury.

Colchicum - w przypadku bólu wywołanego zapaleniem stawów, pogarszającego się na skutek ćwiczeń fizycznych, a łagodzonego ciepłem i odpoczynkiem.

Guaiacum - podawany w przypadku dny moczanowej i ropni stawowych, gdy zimne okłady łagodzą ból.

Hypericum - wysoce skuteczny w zmniejszaniu bólu nerwowego, towarzyszącego reumatoidalnemu zapaleniu stawów.

Ledum palustre - często stosowany w dnie moczanowej i reumatyzmie oraz przy objawach ulegających złagodzeniu po przyłożeniu lodu lub zimnych okładów.

Rhus toxicodendron - w przypadkach, gdy ruch początkowo jest bolesny, lecz ból ustępuje, jeśli kontynuowany jest w sposób ciągły.

Paloondo - ta roślina z Meksyku i południowej Kalifornii, stosowana niegdyś przez Azteków w przypadkach reumatoidalnego zapalenia stawów, okazała się skuteczna w leczeniu tego schorzenia również w potencjach homeopatycznych.

Homeopatia w leczeniu dny moczanowej

Wypróbuj poniższe leki homeopatyczne jako naturalny sposób łagodzenia bólu wywołanego przez dnę moczanową.

Tojad mocny w przypadku nagłego piekącego bólu i ataków następujących po wstrząsie lub urazie.

Belladonna w razie intensywnego, pulsującego bólu.

Bryonia przy bólu pogarszającym się podczas ruchu, a zmniejszającym się pod wpływem ucisku i ogrzania.

Colchicum szczególnie skuteczny, jeżeli atakom towarzyszą mdłości.

Ledum w przypadku plamistych, purpurowych, opuchniętych stawów. Zazwyczaj stosuje się 3-5 granulek potencji 12X do 30C, przyjmowanych co 1-4 godz., aż do złagodzenia objawów¹².

Leczenie alternatywne - Terapie elektromagnetyczne

Sto lat temu pola elektromagnetyczne znajdowały szerokie zastosowanie w medycynie, ale w miarę, jak rosło znaczenie opartego na lekach podejścia do leczenia chorób, stopniowo rezygnowano z ich użycia. W ciągu ostatnich 20 lat metody elektromagnetyczne zaczęły jednak nieśmiało wracać do łask. Obecnie ich głównym obszarem zastosowań medycznych jest ortopedia, gdzie używane są do wspomagania zrostu złamanych kości, gdyż mogą przyspieszyć naturalny proces gojenia.

To odkrycie zaowocowało pewną ilością badań naukowych, które przyniosły też korzyści w dziedzinie leczenia artretyzmu.

W warunkach szpitalnych fakt, iż pacjent nie jest w stanie odróżnić, czy generator pola elektromagnetycznego jest włączony, czy wyłączony, czyni tę terapię idealną do kontrolowanych badań ze ślepą próbą. W jednym z niedawno przeprowadzonych eksperymentów uczestniczyło 176 osób z chorobą zwyrodnieniową stawów kolanowych. Wokół chorego kolana umieszczano generator pola elektromagnetycznego i u połowy pacjentów włączano go, natomiast u drugiej połowy pozostawał wyłączony. Leczenie składało się z 8 sesji elektromagnetycznych w przeciągu 2 tygodni. Każda z nich trwała 48 min. Rezultaty były jednoznaczne: 46% pacjentów poddanych rzeczywistej terapii odczuło obniżenie poziomu bólu, podczas gdy w grupie terapii symulowanej osoby takie stanowiły zaledwie 8%¹⁴.

Choć dowody naukowe są wciąż stosunkowo skąpe, to jednak dokonany w 2013 r. przegląd dostępnych danych potwierdził, że terapia elektromagnetyczna „może przynieść umiarkowane korzyści w zakresie złagodzenia bólu u osób cierpiących na zwyrodnienia stawów”¹⁵.

Amerykańskie Narodowe Centrum Medycyny Komplementarnej i Alternatywnej (NCCAM) wyróżnia 2 typy medycyny energetycznej:

1. terapie bioelektromagnetyczne, wykorzystujące pola elektromagnetyczne (EMF), takie jak pola pulsacyjne, pola magnetyczne i pola prądu zmiennego/ stałego;

2. terapie biopolem, ukierunkowane na pola energii, otaczające całe ciało (zwane również aurą)¹⁶.

Inną techniką zaliczaną do kategorii pól elektromagnetycznych jest przezskórna elektryczna stymulacja nerwów, czyli TENS, w której terapeuta umieszcza elektrody na bolesnych obszarach lub w ich pobliżu i przepuszcza między nimi prąd elektryczny o niskim napięciu. Jak twierdzą zwolennicy tej metody, stymulacja nerwów zamyka mechanizm „wrót” w rdzeniu kręgowym, pomagając w ten sposób wyeliminować odczucie bólu. Według innej teorii stymulacja nerwów pobudza organizm do produkcji naturalnych substancji przeciwbólowych, znanych jako endorfiny.

Liczne badania wykazały, że metoda TENS jest skuteczna w szeregu przewlekłych stanów bólowych - od mięśniowo-szkieletowego, takiego jak ból pleców i szyi, aż po uporczywy ból występujący często po operacjach chirurgicznych¹⁷.

Spośród innych aktualnie dostępnych terapii bioelektromagnetycznych szczególnie obiecujące dla pacjentów cierpiących na przewlekły ból są generatory pulsacyjnego pola elektromagnetycznego (PEMF) oraz czaszkowa stymulacja elektroterapeutyczna (CES).

Generatory PEMF, do których należą zarówno przenośne urządzenia niskiej mocy, przeznaczone do praktycznie nieprzerwanego użycia, jak i maszyny wysokiej mocy, używane kilka razy dziennie - są w stanie pomagać pacjentom z chorobą zwyrodnieniową stawów¹⁸.

Wciąż nie wyjaśniono do końca, na czym dokładnie polega działanie obu tych metod leczenia. Jak się wydaje, generatory PEMF zwiększają dopływ krwi do obszarów poddanych działaniu pola elektromagnetycznego, podczas gdy CES najprawdopodobniej wywołuje zmiany pewnych substancji chemicznych w mózgu, takich jak serotonina i norepinefryna.

Obydwa mechanizmy wydają się mieć pozytywny wpływ na dolegliwości bólowe²⁰.

Leczenie alternatywne - Medycyna energetyczna

Inne podejście energetyczne do bólu artretycznego obejmuje starożytną chińską praktykę qigong (Chi Gong), a także Reiki i terapeutyczny dotyk. Poprzez połączenie powolnych, świadomych ruchów, medytacji i regulowanego oddychania qigong wspomaga przepływ qi w organizmie, co ma służyć osiągnięciu zdrowia i długowieczności.

Leczenie alternatywne - Substancje i ekstrakty roślinne

Na uwagę zasługują następujące leki pochodzenia botanicznego.

Bromelaina Ananas (Ananas comosus) stosowany jest od stuleci w Ameryce Środkowej i Południowej do leczenia niestrawności i zmniejszania stanów zapalnych. Współcześnie wiąże się nadzieje z pochodzącym z niego ekstraktem - bromelainą - stosowanym w szeregu schorzeń, m.in. w zapaleniu stawów²³.

Bromelaina, będąca mieszanką enzymów proteolitycznych (trawiących białko), może łagodzić ból i poprawiać funkcjonowanie stawów skuteczniej niż większość niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). Jest ona nie tylko popularnym środkiem wspomagającym trawienie, ale najprawdopodobniej również silnym czynnikiem przeciwzapalnym, przeciwbólowym, przeciwbakteryjnym i wzmacniającym odporność, co czyni ją użytecznym suplementem w różnorakich schorzeniach.

Ananas lepszy od NLPZ

W randomizowanym badaniu z podwójną ślepą próbą, obejmującym 90 pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów, porównano działanie suplementu zawierajacego bromelainę (90 mg), enzym trypsynę (48 mg) i flawonoid rutynę (100 mg) z działaniem niesteroidowego leku przeciwzapalnego (NLPZ) o nazwie diklofenak (50 mg). Po 6 tygodniach rezultaty badania wykazały, że suplementacja enzymami jest równie skuteczna jak diklofenak pod względem łagodzenia bólu i sztywności stawów oraz poprawy ich funkcjonowania, przy czym suplementy były lepiej tolerowane niż NLPZ²⁴.

Inne dowody naukowe sugerują, że bromelaina może być przydatna również w przypadku reumatoidalnego zapalenia stawów. W małym badaniu bez grupy kontrolnej podawano ją przez okres 3-13 miesięcy 29 pacjentom z artretycznym obrzękiem stawów (w tym 25 pacjentom cierpiącym na RZS). W połączeniu z terapią steroidową bromelaina przyniosła znaczące zmniejszenie lub całkowity zanik obrzęku tkanek miękkich u 21 badanych²⁵.

Bromelaina wykazuje korzystny wpływ nawet w dawkach tak małych jak 160 mg dziennie. Jednak w większości schorzeń najlepsze rezultaty przynosi 750-1000 mg dziennie, zazwyczaj w 4 dawkach podzielonych²⁶. Niemiecka Komisja E, naukowa rada doradcza niemieckiego odpowiednika amerykańskiej Agencji Żywności i Leków (FDA), zaleca przyjmowanie 80-320 mg 2 lub 3 razy dziennie (dla dorosłych). Inni badacze zalecają natomiast dawki do 2 g kilka razy dziennie. W szczególnych przypadkach mogą one być być jeszcze wyższe, należy jednak skonsultować się z wykwalifikowanym lekarzem w celu ustalenia indywidualnych zaleceń.

Sugerowana dzienna dawka: 80-2000 mg w 2 dawkach.

Czarnuszka

Składniki zawarte w oleju i nasionach czarnuszki siewnej (Nigella sativa) - w szczególności tymochinon (TQ) - wykazują w testach laboratoryjnych silne działanie przeciwzapalne²⁷. W jednym z badań 40 kobiet z reumatoidalnym zapaleniem stawów otrzymywało przez miesiąc placebo, następnie - 2 razy dziennie kapsułki zawierające 500 mg oleju z czarnuszki, a później ponownie placebo przez miesiąc. W okresie podawania oleju zaobserwowano poprawę, często bardzo wyraźną, w zakresie aktywności schorzenia, liczby opuchniętych stawów i ich porannej sztywności²⁸.

Sugerowana dzienna dawka: łyżeczka oleju z nasion czarnuszki do posiłku.

Imbir

Ten tradycyjny lek ziołowy, znany pod naukową nazwą Zingiber officinale, ma właściwości zbliżone do niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), m.in. zdolność zakłócania ścieżki prowadzącej do przewlekłych stanów zapalnych²⁹.

Sugerowana dzienna dawka: 2-4 g świeżego soku, ekstraktu lub herbatki z imbiru.

Można też wcierać olejek z imbiru bezpośrednio w bolący staw lub przygotować ciepły okład czy kompres ze świeżego kłącza i przykładać go do obolałych miejsc.

Meta050

W 8-tygodniowym badaniu ta standaryzowana kombinacja zredukowanych izo-alfa-kwasów z chmielu, ekstraktu z rozmarynu i kwasu oleanolowego w znaczący sposób (o 40-50%) zmniejszyła ból u pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów, chorobą zwyrodnieniową stawów oraz fibromialgią³⁰.

Sugerowana dzienna dawka: tak jak we wspomnianym badaniu, 440 mg Meta050 3 razy dziennie przez 4 tygodnie, a następnie 880 mg 2 razy dziennie przez kolejne 4 tygodnie.

Pycnogenol

Ten ekstrakt z kory francuskiej sosny śródziemnomorskiej w jednym z badań spowodował zmniejszenie bólu i sztywności w łagodnej chorobie zwyrodnieniowej stawów. Pacjenci przyjmujący Pycnogenol byli w stanie zredukować użycie leków przeciwbólowych i wykonywać więcej codziennych czynności³¹.

Sugerowana dzienna dawka: według zaleceń na opakowaniu produktu lub wskazań lekarza.

Proszek z dzikiej róży

Udowodniono, że proszek z owoców dzikiej róży łagodzi objawy choroby zwyrodnieniowej stawów kolanowych i biodrowych, takie jak ból, sztywność i ograniczenia ruchowe, jak również zmniejsza ogólną intensywność objawów i zapotrzebowanie na „medycynę ratunkową”³².

Inne leki ziołowe, dające obiecujące rezultaty w leczeniu różnych postaci artretyzmu, to m.in. diabelski pazur, kora wierzby, Phytolodor (preparat o ustalonym składzie, zawierający alkoholowe ekstrakty topoli osiki Populus tremula, jesionu wyniosłego Fraxinus excelsior i nawłoci pospolitej Solidago virgaurea) oraz kapsaicyna³³.

Preparat ziołowy oparty na indyjskim kadzidłowcu (Boswellia) testowano w kilku badaniach z podwójnie ślepą próbą na pacjentach z chorobą zwyrodnieniową stawów, uzyskując bardzo znaczące zmniejszenie bólu i poprawę mobilności³⁴. Najnowsze badanie wykazało, że pacjenci, którzy na 12 tygodni dołączyli preparat ziołowy do swej standardowej terapii (czyli leków farmaceutycznych), byli w stanie znacznie wydłużyć dystans pokonywany na bieżni treningowej, jak również zmniejszyć potrzebę korzystania z leków i opieki medycznej³⁵.

Kurkumina

Ten żółty pigment, naturalny związek fenolowy uzyskiwany z kurkumy (Curcuma longa), od dawna używany jest w leczeniu zapalenia stawów w medycynie ajurwedyjskiej - tradycyjnym systemie medycznym Indii - ze względu na jego zdolność powstrzymywania procesów niszczenia chrząstek i zmniejszanie stanu zapalnego³⁶. Ogółem w ponad 50 badaniach klinicznych wykazano silne właściwości przeciwzapalne kurkuminy.

W jednym z badań 21 pacjentom z łagodną i umiarkowaną chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego podawano przez 6 tygodni kurkuminę (1,5 g dziennie w 3 dawkach podzielonych) lub placebo. Pacjenci przyjmujący żółty barwnik odczuli znaczącą poprawę - zmniejszenie bólu i zwiększenie mobilności fizycznej w porównaniu z osobami, którym podawano placebo. Nie zaobserwowano przy tym żadnych poważnych skutków ubocznych.

Sugerowana dzienna dawka: 400-800 mg.

Diabelski pazur

Wprawdzie niejednoznaczne są dowody naukowe dotyczące afrykańskiej rośliny Harpagophytum procumbens lub H. radix, której korzeń ma zastosowania lecznicze, ale w jednym z badań z przeglądu obejmującego 5 randomizowanych badań z grupą kontrolną wykazano, że diabelski pazur stosowany w postaci sproszkowanej (zawierającej 60 mg składnika aktywnego - harpagozydu) był umiarkowanie skuteczny w łagodzeniu choroby zwyrodnieniowej stawów kręgosłupa, bioder i kolan³⁷. Obie odmiany diabelskiego pazura często zalecane są też jako naturalny środek zmniejszający ból w dnie moczanowej.

Sugerowana dzienna dawka: 750 mg przy zawartości co najmniej 3% harpagozydu 3 razy dziennie (lub odpowiednik 9 g surowego materiału roślinnego) przez co najmniej 2-3 miesięce.

UWAGA: Jak zaobserwowano, diabelski pazur może zakłócać działanie leków hipoglikemizujących (przyjmowanych przez osoby chore na cukrzycę), rozrzedzających krew i innych.

Guggul

Ajurweda, tradycyjny indyjski system medyczny, oferuje wiele środków przeciwko chorobie zwyrodnieniowej stawów. Jednym z podstawowych składników ajurwedyjskich leków artretycznych jest guggul - żywica balsamowca indyjskiego (Commiphora mukul). Jak pokazało jedno z badań, pacjenci przyjmujący guggul odczuli znaczącą poprawę w postaci zmniejszenia bólu i zwiększenia mobilności już po upływie jednego miesiąca³⁸.

Sugerowana dzienna dawka: 500 mg przyjmowane z posiłkiem.

Tradycyjne zioła chińskie

Medycyna Dalekiego Wschodu również dysponuje specjalnymi ziołami o działaniu przeciwartretycznym, przynoszącymi ponoć doskonałe rezultaty. W randomizowanym badaniu klinicznym wykazano, że 2 preparaty o nazwie Shu Guan Wen Jing oraz Shu Guan Qing Luo skutecznie pomogły ponad 50% pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów, bez żadnych skutków ubocznych³⁹.

Inny chiński lek ziołowy, Lei gong teng (tzw. winorośl boga piorunów lub trójskrzydłowy orzech, Tripterygium wilfordii Hook F), przeciwdziała reumatoidalnemu zapaleniu stawów poprzez blokowanie czynników prozapalnych w organizmie, takich jak czynnik martwicy nowotworów TNF- -alfa i cyklooksygenaza (COX)-2⁴⁰.

Sugerowana dzienna dawka: 180-360 mg ziół chińskich, według zaleceń doświadczonego lekarza.

Jukka

Lek ziołowy sporządzany z pochodzącej z Meksyku rośliny Yucca schidigera również okazał się pomocny w łagodzeniu objawów reumatoidalnego zapalenia stawów⁴¹. Według medycyny ludowej ekstrakty z jukki mają działanie przeciwartretyczne i przeciwzapalne, głównie dlatego, że są bogatym źródłem saponin steroidowych, wykazujących silne działanie przeciwpasożytnicze. Niektórzy badacze uważają, że działanie tej rośliny polega na likwidowaniu pasożytów jelitowych, odgrywających rolę w powstawaniu stanów zapalnych stawów, np. reumatoidalnego zapalenia stawów. Jukka zawiera również polifenole, m.in. resweratrol, które same wykazują właściwości przeciwzapalne⁴².

Maść cayenne

Maść z ekstraktem pieprzu cayenne, znana również jako maść z kapsaicyną, może przy regularnym nakładaniu na skórę złagodzić wiele rodzajów przewlekłego bólu. Kapsaicyna uzyskiwana jest z suszonych ostrych papryczek, a jej działanie znoszące ból polega na ograniczaniu w organizmie ilości substancji P - chemicznego składnika komórek nerwowych, przekazujących sygnały bólowe do mózgu.

W jednym z badań plastry z kapsaicyną okazały się znacznie skuteczniejsze niż placebo u pacjentów z przewlekłym bólem pleców⁴³. Badania wykazały również, że ta metoda zmniejsza nawet do 40% ból i tkliwość u osób cierpiących na chorobę zwyrodnieniową stawów rąk⁴⁴.

Kora wierzby pospolitej

Salix alba, zawierająca związki pokrewne chemicznie aspirynie, wydaje się przynosić krótkotrwałą ulgę pacjentom z bólem kręgosłupa⁴⁵.

 Artykuł ukazał się pod nazwą "Najlepsze alternatywy" w wydaniu papierowym ARTRETYZM.