Magnolia: naturalne lekarstwo na raka

Coraz więcej dowodów potwierdza, że kora magnolii skutecznie zwalcza raka. Przypadkowo odkrył to dr Harald Gaier, gdy prowadził leczenie podtrzymujące pacjentów z guzami nowotworowymi.

08 czerwiec 2018
Artykuł na: 9-16 minut
Zdrowe zakupy

Blisko 10 lat temu, w odstępie ok. 3 tygodni, zgłosiło się do mnie na konsultację dwoje pacjentów: najpierw przyszedł mężczyzna, u którego zdiagnozowano raka nerki, a potem - kobieta z dość zaawansowanym rakiem piersi. Oboje nieugięcie trwali w postanowieniu, by w żadnym przypadku nie poddawać się ortodoksyjnym metodom leczenia, takim jak radioterapia, operacja chirurgiczna lub chemioterapia. Jak sami przyznali, ich bliscy bardzo się tym martwili, lecz, chcąc nie chcąc, musieli się z tą decyzją pogodzić.

Oboje poszukiwali wsparcia leczniczego w postaci terapii ziołowej, zaczerpniętej z medycyny orientalnej lub innej formy ziołolecznictwa o ustalonych tradycjach. Oboje chcieli znaleźć w medycynie botanicznej coś, co wzmocni ogólną odporność ich organizmów. Oboje rozumieli też - czego nie doceniłem - że nie zaoferuję im leku na raka.

Zgodziłem się poprowadzić u nich leczenie wspierające pod warunkiem, że co 2 miesiące będą poddawać się ultrasonograficznemu skanowaniu guzów w celu monitorowania wszelkich ewentualnych zmian. Ze swej strony miałem diagnozować ich stan zdrowia tylko według parametrów stosowanych w medycynie orientalnej, na co oboje wyrazili zgodę.

Co ciekawe, oboje chorzy wykazywali podobne problemy w kategoriach tradycyjnej medycyny chińskiej. W obu przypadkach stwierdziłem, że ich kanały energii qi, odpowiadające śledzionie i trzustce, były blokowane: cierpieli na wzdęcia, brak apetytu, częste niestrawności oraz objawy jelita drażliwego. Mieli również nieco świszczący oddech, sporadyczny kaszel i uczucie ciężaru w klatce piersiowej, z ciągłą produkcją flegmy.

Prehistoria rośliny-zabójcy

Pradawny rodzaj Magnolia istniał, zanim na świecie pojawiły się pszczoły. Skamieniałe szczątki roślin należących do rodziny magnoliowatych (Magnoliaceae) pochodzą sprzed 95 mln lat24. Przez cały ten czas wyjątkowo silny zapach ich kwiatów przyciągał chrząszcze, które często przynosiły ze sobą rozmaite infekcje. Z tego powodu Magnolia musiała stać się bardzo odporna fizycznie: słupki - żeńskie organy płciowe, wystające ze środka jej kwiatów - są we wszystkich kwiatowych gatunkach magnolii wyjątkowo mocne i zdolne do odpierania wszelkiego rodzaju inwazyjnych zagrożeń.

Skłoniło mnie to do przepisania im preparatu zwanego przez Chińczyków Hòu Pò, a przez zachodnich zielarzy - Magnolia officinalis (kora magnolii lekarskiej)1.

W owym czasie wiedziałem już, że korę magnolii z powodzeniem stosuje się w medycynie orientalnej od co najmniej 1000 lat i nie ma ona żadnych poważnych przeciwwskazań poza nasilaniem działania diazepamu2.

Gdy zapoznałem się z zachodnimi badaniami naukowymi, dowiedziałem się, że mnóstwo dowodów potwierdza skuteczność ekstraktu z kory magnolii w zwalczaniu rozmaitych chorób (patrz ramka). Istnieją dowody na to, że posiada ona zdolność hamowania wzrostu guzów nowotworowych dzięki swemu działaniu cytotoksycznemu, możliwości powstrzymywania angiogenezy - czyli procesu tworzenia naczyń krwionośnych zaopatrujących guzy w substancje odżywcze i tlen - oraz innym właściwościom przeciwrakowym, takim jak wywoływanie apoptozy (naturalnej śmierci) w licznych i różnorodnych typach komórek rakowych3.

Dowiedziałem się również, że ekstrakt ten nie wywołuje toksycznych skutków - nie powoduje mutacji ani zmian w najważniejszych narządach organizmu, łącznie ze szpikiem kostnym i czerwonymi krwinkami - dzięki czemu można bezpiecznie przyjmować go zarówno dożylnie, jak i doustnie4.

Zgłębiając ten temat jeszcze bardziej, zapoznałem się z bogatym zbiorem opublikowanych badań wyraźnie sugerujących, iż ekstrakt z kory magnolii i jego składniki są wybitnie skuteczne w leczeniu wielu różnych rodzajów raka.

Niektóre z nich wykazały przy tym, że lewatywy z kory magnolii leczniczej prawdopodobnie umożliwiają osiągnięcie wyższego stężenia składników bioaktywnych niż podawanie doustne5. Ponieważ jednak ekstrakt z kory magnolii nie jest dostępny w Wielkiej Brytanii w postaci czopków, a ja wolę nie stosować naparów jako irygacji doodbytniczych, obojgu pacjentom przepisałem kapsułki doustne.

Oczywiście nie przekazywałem moim pacjentom żadnej z tych informacji, gdyż nie chciałem rozbudzać ich nadziei, szczególnie po tym, jak wyraźnie podkreśliłem, że nie leczę ich raka, a tylko zalecam leki ziołowe jako terapię wspierającą.


Dopiero po ok. 10 miesiącach guzy u obojga pacjentów najwyraźniej przestały w końcu rosnąć i od tego momentu zaczęły się zmniejszać. W 22. miesiącu leczenia były już tak małe, że nie można było ich dostrzec w obrazie USG.Oboje chorzy zgodnie z obietnicą poddawali się regularnym badaniom ultrasonograficznym i w obu przypadkach guzy rosły nadal przez kilka miesięcy stosowania ziołowej terapii. Mimo to solidarnie wciąż opierali się coraz silniejszym naciskom ze strony bliskich namawiających ich do poddania się konwencjonalnemu schematowi leczenia.

W obu przypadkach onkolodzy przypisali te rezultaty wyjątkowemu szczęściu pacjentów i zdarzającej się czasami spontanicznej remisji choroby. Oboje pacjenci (którzy nie wyrazili zgody na opublikowanie ich danych w artykule) nadal żyją i czują się dobrze.

Dodam jeszcze, że od tamtej pory mężczyzna, który wyleczył się z raka nerki, corocznie uroczyście obchodzi dzień, w którym operator USG po raz pierwszy zakomunikował mu, iż guz zmniejsza swe rozmiary. Pacjent uważa ten dzień za swe "drugie urodziny" i zaprasza mnie do pobliskiego pubu na świątecznego drinka (chociaż on sam nie pije już zupełnie alkoholu) ze swoją rodziną.

Jak przyjmować korę magnolii

Moi pacjenci przyjmowali preparat podobny do innych dostępnych w różnych sklepach internetowych (400 mg, 60 kapsułek). Zwykła dawka to 2 kapsułki 3 razy dziennie.

Uwaga: Jeżeli zdecydujesz się na przyjmowanie tego leku roślinnego, powinieneś koniecznie pozostawać pod kontrolą wykwalifikowanego lekarza. Nie zażywaj kory magnolii, jeżeli bierzesz również leki przeciwlękowe, takie jak diazepam, gdyż roślina ta nasila ich działanie. 

Uniwersalny lek?

Poza silnym działaniem przeciwrakowym kora magnolii wykazuje także inne właściwości.

  • Działanie antybiotyczne przeciwko szeregowi patogenów w dziąsłach6.
  • Hamowanie wzrostu Helicobacter pylori, przyczyny przewlekłego zapalenia żołądka i wrzodów trawiennych7.
  • Właściwości przeciwzapalne i przeciwbólowe: może zmniejszać obrzęk tkanek, a w odróżnieniu od kortykosteroidu deksametazonu nie wywiera niekorzystnego wpływu na wątrobę8.
  • Działanie łagodzące lęk (anksjolityczne)9.
  • Aktywność przeciwutleniająca, łącznie ze zwalczaniem reaktywnych form tlenu, które mogą uszkadzać DNA, RNA i białka, a nawet powodować śmierć komórek10.
  • Zmniejszanie stresu oksydacyjnego i korzystne działanie neuroochronne w schorzeniach neurodegeneracyjnych (takich jak choroba Alzheimera)11.
  • Łagodzenie astmy i kaszlu poprzez zwiększanie wydzielania kortykosteronu w nadnerczach12.
  • Ograniczone działanie przeciwwirusowe przeciwko HIV-1 w ludzkich krwinkach białych (części układu odpornościowego)13.
  • Odwracanie uszkodzeń wątroby, łącznie z alkoholowym stłuszczeniem tego narządu14.
  • Zapobieganie arytmii (nieregularnej pracy serca) i niedokrwieniu mięśnia sercowego (zablokowanemu przepływowi krwi) poprzez zwiększanie produkcji tlenku azotu (rozszerzającego naczynia)15.
  • Obniżanie stresu u kobiet przechodzących okres menopauzy, jak również łagodzenie objawów u kobiet w wieku postmenopauzalnym16.
  • Powstrzymywanie próchnicy zębów oraz stanów zapalnych i krwawienia dziąseł przy dodawaniu do gumy do żucia17.

Zabójczy duet

Ekstrakt z kory magnolii i jego najważniejsze składniki - honokiol i magnolol - od dawna stosowane są w tradycyjnej medycynie orientalnej do leczenia różnorodnych schorzeń i udowodniły swą skuteczność w następujących przypadkach.

  • Leczenie raka jajników w połączeniu z cisplatyną (środkiem stosowanym w chemioterapii)18.
  • Hamowanie wzrostu komórek raka piersi w badaniach in vitro oraz na myszach poprzez zatrzymywanie cyklu komórkowego, przez co komórki nie mogą uczestniczyć w procesie duplikacji i podziału19.
  • Zapobieganie, a nawet leczenie raka prostaty: poddanie 3 rodzajów komórek ludzkiego raka prostaty działaniu honokiolu spowodowało fragmentację DNA i śmierć komórek rakowych. Jak podsumowali naukowcy z University of Pittsburgh Cancer Institute, "dane sugerują, że honokiol może być atrakcyjnym czynnikiem w leczeniu i/lub zapobieganiu ludzkiemu rakowi prostaty"20.
  • Powstrzymywanie przerzutów komórek raka nerek21. Jak udowodniono, honokiol wykazuje wielostronne działanie przeciwrakowe, a niedawne badanie, przeprowadzone przez naukowców z Centrum Onkologicznego Uniwersytetu Medycznego w Kantonie w Chińskiej Republice Ludowej, potwierdziło, że kora magnolii może powstrzymać rozprzestrzenianie się komórek raka nerek poprzez blokowanie aktywności rakowych komórek macierzystych. Autorzy są pełni optymizmu, że ten lek roślinny może stać się "odpowiednią strategią terapeutyczną" w leczeniu tego rodzaju nowotworu21.
  • Przekraczanie bariery krew-mózg i wybijanie komórek nerwiaka zarodkowego (neuroblastomy) - komórek raka mózgu, powstających często u małych dzieci. Jest to możliwe dzięki temu, że honokiol jest polifenolem zbudowanym z cząsteczek wystarczająco małych, by mogły przenikać przez szczególnie gęstą błonę, uniemożliwiającą większości substancji przedostawanie się do ośrodkowego układu nerwowego. Także i to badanie in vitro sugeruje, że ta substancja pochodzenia roślinnego "może być potencjalnym kandydatem do zastosowania w leczeniu guzów mózgu"22.
  • Zwiększanie skuteczności chemioterapii w leczeniu raka Gdy myszy z wszczepionym ludzkim rakiem płuc leczono samym honokiolem lub w połączeniu z lekiem chemioterapeutycznym - cisplatyną - a następnie porównano z nieleczoną grupą kontrolną, pojawiły się wątpliwości, czy dodatek cisplatyny nasila hamowanie raka. Doprowadziło to badaczy z Uniwersytetu Syczuańskiego w Chengdu w Chinach do konkluzji, że "sam honokiol wykazuje działanie przeciwrakowe przeciwko ludzkiemu rakowi płuc", a także do sugestii, że potrzebne są dalsze badania zastosowań tego bioaktywnego związku pochodzenia roślinnego w leczeniu raka u ludzi23.

Bibliografia

  1. Bensky D, Gamble A. Chinese Herbal Medicine Materia Medica (revised edition). Seattle, WA: Eastland Press, 1993: 215–6
  2. CNS Drug Rev, 2000; 6: 35-44
  3. Pharmazie, 2012; 67: 811-6
  4. Curr Mol Med, 2012; 12: 1244-52
  5. Zhongguo Zhong Yao Za Zhi, 1995; 20: 30-2, 62
  6. Phytother Res, 2001; 15: 139-41
  7. Arch Pharm Res, 1997; 20: 275-9
  8. Naunyn Schmiedebergs Arch Pharmacol, 1992; 346: 707-12
  9. J Nat Prod, 1998; 61: 135-8
  10. Eur J Pharmacol, 2003; 475: 19-27
  11. J Neuroinflammation, 2013; 10: 15
  12. Br J Pharmacol, 2000; 131: 1172-8
  13. J Med Chem, 2006; 49: 3426-7
  14. Toxicol Appl Pharmacol, 2009; 236: 124-30
  15. Pharmacology, 1999; 59: 227–33
  16. Nutr J, 2008; 7: 11; Nutrients, 2017; 9. pii: E129. doi:10.3390/nu9020129
  17. Caries Res, 2011; 45: 393-9
  18. Int J Gynecol Cancer, 2008; 18: 652-9
  19. Int J Oncol, 2007; 30: 1529–37
  20. Clin Cancer Res, 2008; 14: 1248–57
  21. Mol Cells, 2014; 37: 383-8
  22. Neuro Oncol, 2012; 14: 302–14
  23. BMC Cancer, 2008; 8: 242
  24. Hunt DR. Magnolias and Their Allies: Proceedings of an International Symposium, Royal Holloway, University of London, Egham, Surrey, UK, 12–13 April 1996
Wczytaj więcej
Nasze magazyny