Nasze magazyny
Pterostylben często, ze względu na podobieństwo w budowie, nazywany jest silniejszym resweratrolem. Jednak naukowcy podkreślają, że choć związek ten w naszym organizmie w znacznym stopniu przekształca się w resweratrol i choć w dużej mierze działa podobnie, to jednak różni się od swego sławnego kuzyna. Jakie są jego zalety? Wiemy już, że chroni mózg i układ krążenia, działa przeciwzapalnie, wspomaga redukcję tłuszczu i rozwój tkanki mięśniowej... Ponadto związek ten przyswajany jest 4-krotnie lepiej od resweratrolu po podaniu doustnym, przez co działa od niego o wiele skuteczniej. Co jeszcze? Cierpliwości, badania wciąż trwają.
Tak jak resweratrol można go znaleźć w winogronach. Jednak jego najbogatszym źródłem są czarne jagody (borówki czernice) i borówki amerykańskie. Autorzy badań nad prozdrowotnymi właściwościami czarnych jagód często podkreślają, że tak dobre wyniki borówki zawdzięczają właśnie dużej zawartości pterostylbenu. Jak już wspomnieliśmy pterostylbeny i resweratrol są związkami stylbenowymi, blisko związanymi strukturalnie, co zapewnia im podobne funkcje. Oba te związki wzajemnie współdziałają, aktywując "gen długowieczności SIRT1".
Im szybciej organizm odbudowuje straty, tym szybciej rosną nam muskuły. Yanita McLeay, która przeprowadziła jagodowy eksperyment udowodniła, że borówki, a konkretnie zawarty w nich pterostylben, wyraźnie wspomagają rozwój siły i masy mięśni w odpowiedzi na bodźce treningowe.
Pterostylben
W 2008 roku przeprowadzono eksperyment, w którym pterostylbenem oddziaływano na izolowane komórki i obserwowano, jak wpływa to na ekspresję rozmaitych genów. Doświadczenie pokazało, że pterostylben wpływa korzystnie na geny związane z odtruwaniem organizmu, ochroną przeciwnowotworową, spalaniem tłuszczu i pracą mito - chondrów, które w naszym ciele odpowiadają za wytwarzanie energii przez komórki. Okazało się, że pterostylben, podobnie jak resweratrol, wpływa korzystnie na metabolizm tłuszczu, funkcjonowanie mitochondriów, a także chroni komórki przed nowotworami.
Naukowcy zaobserwowali znaczące różnice pomiędzy tymi związkami dopiero w przypadku mózgu. Badacze Joseph i Chang dowiedli, że pterostylben znacznie lepiej od resweratrolu chroni mózgi gryzoni przed utratą funkcji poznawczych i zachowawczych oraz rozwojem choroby Alzheimera. Badania prowadzono w odstępie 4 lat, pierwsze na szczurach (2008 r), a drugie na myszach (w 2012 r.). Kolejne badania przyniosły dalsze rewelacje: pterostylben opóźnia starzenie się mózgu. Na tym jednak nie koniec. Rok temu Rahim w badaniu na myszach udowodnił, że związek ten wykazuje aktywność przeciwlękową, dlatego może okazać się pomocny w profilaktyce i leczeniu rozmaitych zespołów o podłożu nerwicowym.
Pterostylben bije też resweratrol na głowę w działaniu przeciwzapalnym. Mechanizm jego działania opiera się na hamowaniu produkcji prostaglandyny PGE2 - hormonu tkankowego, będącego silnym promotorem stanu zapalnego. Działa zatem tak samo jak resweratrol, jednak, jak wynika z badania Hougee przeprowadzonego w 2005 roku, pterostylben jest 3-krotnie silniejszym blokerem PGE2 niż resweratrol.
Daniel Riche, kierujący zespołem naukowców Uniwersytetu Mississippi, badał w 2012 r. wpływ 8-tygodniowego podawania pterostylbenu ochotnikom z podwyższonym poziomem cholesterolu. Część uczestniczących w eksperymencie osób zamiast pterostylbenu otrzymywała placebo. Choć badacze nie zaobserwowali pozytywnych zmian w poziomie cholesterolu, to ich uwagę zwrócił fakt, że pterostylben wyraźnie obniżał wartość ciśnienia skurczowego i rozkurczowego krwi - pierwszego o prawie 8, zaś drugiego o 7 mmHg. Ciekawym skutkiem ubocznym przyjmowania tego związku okazała się utrata wagi o ponad 0,5 kg.
Naukowcy spekulowali, że taki ubytek masy ciała związany jest z tym, że choć przyjmujący pterostylben pozbyli się tkanki tłuszczowej, to zostało to skompensowane przyrostem masy mięśniowej. Przypuszczenie to znajduje potwierdzenie zarówno w udowodnionym działaniu resweratrolu - pamiętajmy, że znaczna część pterostylbenu jest w niego przekształcana w naszym organizmie - a także w badaniu wpływu samego pterostylbenu na nasze mięśnie. W 2012 roku dziesięć młodych, trenujących siłowo co najmniej od roku kobiet podzielono na dwie grupy.
Oszałamiająca kariera resweratrolu
Pierwsi uwagę na resweratrol zwrócili Japończycy. Jako że występuje on w tamtejszej odmianie rdestu ptasiego - kojo-kon - który stanowi podstawę wielu kuracji ziołowych tamtejszej medycyny ludowej. Badania trwały od zakończenia wojny do lat 80. Niestety, większość z tych prac nie wyszła poza granice Kraju Kwitnącej Wiśni. Dopiero odkrycie resweratrolu w winogronach i czerwonym winie, którego dokonali Siemann i Creasy, sprawiło, że Europa i Ameryka podjęły badania.
Resweratrol okrzyknięto szarą eminencją tzw. "francuskiego paradoksu" - niskiej zapadalności mieszkańców basenu Morza Śródziemnego na choroby układu krążenia, pomimo wysokiego spożycia tłuszczów zwierzęcych i cholesterolu - składników pokarmowych, znanych ze swych silnych właściwości promiażdżycowych.
Kolejne badania dowiodły skuteczności resweratrolu w zapobieganiu rozwojowi niektórych nowotworów. Jednak prawdziwe szaleństwo rozpętało się, gdy naukowcy ustalili, że związek ten aż 13-krotnie aktywuje tzw. enzymy młodości - sirtuiny - przedłużające o kilkadziesiąt (nawet o 70!) procent czas życia organizmów doświadczalnych i zwierząt laboratoryjnych, w tym blisko spokrewnionych z ludźmi ssaków naczelnych.
Gdy do tych rewelacji badacze dołożyli informację, że resweratrol sprzyja intensywnemu spalaniu tłuszczu i szybkiej redukcji tkanki tłuszczowej - jego kariera była przesądzona. Kolejna właściwość resweratrolu zjednała mu sportowców. Otóż okazało się, że związek ten efektywnie wspomaga rozwój wydolności tlenowej, jak również doskonale chroni i regeneruje mięśnie, a także korzystnie wpływa na rozwój ich siły i masy.
Resweratrol kupisz na sklep.kenayag.com.pl
Pierwsza otrzymywała regularnie koktajle owocowe na bazie bananów i jabłek ze znacznym udziałem czarnych jagód, zaś druga grupa podobne mikstury, w których jagody zastępowano glukozą. Posiłki nie różniły się między sobą - ani wartością kaloryczną, ani zawartością antyoksydantów. W 36. godzinie po silnym przeciążeniu mięśnia czworogłowego uda - panie, które piły jagodowe koktajle, miały wyższą o 10% siłę szczytową mięśnia oraz niższy o 50 i 20% poziom markerów rozpadu mięśni i rozpadu białek, w porównaniu z kobietami z grupy placebo. W 60. godzinie po przeciążeniu mięśnia - różnica w poziomach markerów rozpadu mięśni i białek wyniosła odpowiednio 150 i 40%.
W grupie jagodowej markery rozpadu mięśni powróciły w tym czasie do punktu wyjścia poprzedzającego intensywny trening, natomiast markery rozpadu białek spadły o dodatkowe 20 procent. Po znacznym wysiłku fizycznym (jakim np. jest trening siłowy) organizm degraduje białka uszkodzone przeciążeniem, a dopiero później odbudowuje straty, kompensując je z pewnym naddatkiem, w ten sposób dochodzi do rozwoju masy mięśniowej.
Im szybciej organizm odbudowuje straty, tym szybciej rosną nam muskuły. Yanita McLeay, która przeprowadziła opisany wyżej jagodowy eksperyment udowodniła, że borówki, a konkretnie zawarty w nich pterostylben, wyraźnie wspomagają rozwój siły i masy mięśni w odpowiedzi na bodźce treningowe.
Bibliografia
- Lin – 2011, Truong – 2011, Yang – 2013
