Nasze magazyny
Badania sugerują wręcz, że 40-60% pacjentów z IBD nie odnosi żadnych korzyści z dostępnych terapii1. Dobre wieści są takie, że istnieje szereg obiecujących naturalnych sposobów na walkę z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego - od soku z trawy pszenicznej po specjalną dietę. Oto przegląd najlepszych metod, które warto wypróbować.
1. DIETA SCD
Dieta specyficznych węglowodanów (specific carbohydrate diet - SCD) okazuje się szczególnie pomocna u pacjentów z CU oraz chorobą Crohna, czyli inną odmianą IBD. Opracował ją amerykański pediatra dr Sidney V. Haas. Dopuszcza ona spożywanie węglowodanów składających się jedynie z cukrów prostych (monosacharydów) i zabrania jedzenia cukrów złożonych (disacharydów i polisacharydów), czego celem jest redukcja ilości szkodliwych bakterii obecnych w jelicie.
W pewnym badaniu dieta SCD całkowicie wyeliminowała wrzodziejące zapalenie jelita grubego w zaawansowanym stadium, a ponadto przyniosła dobre rezultaty u dzieci z CU i chorobą Crohna3.
Dieta SCD - produkty dozwolone i przeciwwskazane
Pełna lista pokarmów dozwolonych i niedozwolonych w diecie specyficznych węglowodanów znajduje się na anglojęzycznej stronie internetowej www. breakingtheviciouscycle. info, zaś obok przedstawiamy skróconą wersję.
- Produkty dozwolone: ryby, świeże owoce, czarna fasola, orzechy laskowe, miód, masło, brokuły, szpinak, dynia, dojrzały ser, drób, wieprzowina
- Produkty przeciwwskazane: kasza gryczana, kasza bulgur, fasola półksiężycowata (limeńska), płatki zbożowe, karczochy, kukurydza, czekolada, ryż, ziemniaki, pasternak, soja, rzepak, fasola mung
2. OPANUJ ALERGIE I NIEDOBORY
Z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego idą w parze alergie pokarmowe i niedobory żywieniowe, dlatego warto zgłosić się do wykwalifikowanego specjalisty, który pomoże je zidentyfikować i poskromić. Dieta eliminacyjna w połączeniu z przyjmowaniem wskazanych suplementów może złagodzić objawy2.
3. PROBIOTYKI
Niewywołujący chorób szczep Escherichia coli o nazwie Nissle 1917 może pomóc pacjentom z CU. Jak wykazało pewne badanie, był on równie skuteczny w łagodzeniu objawów i utrzymywaniu remisji, co mesalazyna, lek przeciwzapalny powszechnie przepisywany w tej chorobie4.
W przypadku obu tych terapii ok. 70% pacjentów nie miało żadnych objawów średnio przez 6 miesięcy5. Liofilizowany probiotyk wieloszczepowy zawierający szczepy Lactobacillus, Bifidobacterium oraz Streptococcus również wydaje się obiecujący6.
Sugerowana dawka: zgodnie ze wskazówkami w ulotce.
4. SOK Z TRAWY PSZENICZNEJ
Mały kieliszek każdego dnia pomoże złagodzić takie objawy jak krwawienie z odbytnicy czy zbyt częste wypróżnienia oraz ogólnie ograniczy chorobę - tak stało się u większości pacjentów biorących udział w jednym niewielkim badaniu7.
Sugerowana dawka: zacznij od 20 ml dziennie, potem zwiększaj ją o 20 ml każdego dnia, aż do maksymalnych 100 ml.
5. ALOES
Żel z aloesu słynie z właściwości łagodzących i przeciwzapalnych. Picie go doprowadziło do remisji bądź poprawy u niemal połowy pacjentów z CU biorących udział w pewnej próbie, podczas gdy w grupie placebo było to jedynie 14%8. Poszukaj czystego, naturalnego żelu 100%, którego skład pozwala na stosowanie doustne.
Sugerowana dawka: 100 ml 2 razy dziennie.
6. AJURWEDA
Tradycyjny lek na choroby zapalne to olibanum, żywica indyjskiej rośliny Boswellia serrata, która wykazuje korzystne działanie u pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego. W toku pewnej próby u 82% chorych z CU spożywających olibanum doszło do remisji, podczas gdy wśród pacjentów leczonych sulfasalazyną było to 75%9.
Sugerowana dawka: 350 mg 3 razy dziennie.
7. KURKUMINA
Kurkumina - składnik przyprawy kurkumy - stosowana łącznie z konwencjonalną farmakoterapią obniżyła odsetek nawrotów CU u pacjentów w remisji10. Składnik ten wykazuje silne działanie przeciwzapalne, dlatego obecnie jest powszechnie dostępny jako suplement. Warto rozejrzeć się za preparatem zawierającym czarny pieprz (piperynę), który usprawni przyswajanie kurkuminy11.
Bibliografia
- J Clin Gastroenterol, 2007; 41: 799–809
- Altern Med Rev, 2003; 8: 247–83
- Case Rep Gastroenterol, 2015; 9: 291–5; J Clin Gastroenterol. 2018; 52: 155–63; J Pediatr Gastroenterol Nutr, 2014; 59: 516–21
- J Gastrointestin Liver Dis, 2015; 24: 499–505
- Lancet, 1999; 354: 635–9
- Drugs, 2006; 66: 1371–87
- Scand J Gastroenterol, 2002; 37: 444–9
- Aliment Pharmacol Ther, 2004; 19: 739–47
- Eur J Med Res, 1997; 2: 37–43
- Cochrane Database Syst Rev, 2012; 10: CD008424
- AAPS J, 2013; 15: 195–218
