Ziołowa pomoc dla pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego

Badania wykazały, że kurkumina prowadzi do remisji łagodnego i umiarkowanego wrzodziejącego zapalenia jelita grubego (WZJG). Qing Dai (QD), to kolejny ekstrakt ziołowy, który okazał się skuteczny w leczeniu WZJG.

Artykuł na: 6-9 minut
Zdrowe zakupy

Chore jelita - pomocna natura

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG) jest prze­wlekłą chorobą zapalną jelita grubego, którą leczy się wieloma środkami przeciwzapalnymi i immunomodulują­cymi. Stosowanie tych leków nie jest w stanie wywołać remisji klinicznej u wszystkich pacjentów, w związku z czym nadal istnieje potrzeba badań i poszukiwania nowych prepa­ratów, które można by zastosować u pacjentów z WZJG.

W badaniu kontrolowanym placebo wykazaliśmy skuteczność 95% kurkuminy, stosowanej jako dodatek do terapii z wykorzystaniem 5-ASA (kwas 5-aminosalicylowy, stosowany w leczeniu WZJG – przyp. tłum.), w indu­kowaniu remisji klinicznej i endoskopowej u pacjentów z łagodnym i umiarkowanym WZJG.

Inny ekstrakt ziołowy Tradycyjnej Medycyny Chińskiej, Qing Dai, okazał się skuteczny w bardziej aktywnym WZJG w dwóch kontrolo­wanych placebo badaniach, przeprowadzonych w Japonii, gdzie jest on powszechnie stosowany.

Po kurkuminę i QD w postaci suplementów sięgają chorzy na WZJG w Izraelu i kilku innych krajach, jednak brakuje badań nad zasto­sowaniem tych suplementów na Zachodzie. Nigdy też nie opisano właściwości preparatu będącego połączeniem tych dwóch substancji. Jednak opublikowane badania dotyczące stosowania QD na Zachodzie są nadal bardzo ograniczone. Co więcej, połączenie tych dwóch ziół nie było dotychczas opisywane.

Niniejszy raport przedstawia 2 pacjentów leczo­nych w ośrodku za pomocą kombinacji kurkuminy i Qing Dai (CurQD). (Qing Dai to mieszanka ziół, zawie­rająca m.in. ekstrakty z indygowca barwierskiego, rdestu barwierskiego i urzetu barwierskiego)

Opisy przypadków

Pacjentem nr 1 był 24-letnim mężczyzna z rozległym WZJG, trwającym od 2 lat. Choroba miała u niego ciężki prze­bieg, z wcześniejszą przedłużoną hospitalizacją z powodu ostrego ciężkiego zapalenia jelita grubego, opornego na cyklosporynę.

Poprawa nastąpiła po podaniu infliksymabu, który został później zoptymalizowany z powodu częściowej odpowiedzi. Jednocześnie dodano Po podaniu infliksy­mabu nastąpiła jedynie częściowa poprawa, dlatego podano pacjentowi dodatkowo 6-merkaptopurynę (6MP). Mimo to nadal wypróżniał się on od 6 do 7 razy dziennie, a w poło­wie przypadków jego kał zawierał krew.

W momencie rozpoczęcia badania przez ponad 4 miesiące przyjmował infliksymab w dawce 7 mg/kg co 4 tygodnie i 100 mg/dobę 6-merkaptopuryny. Poziom infliksymabu wynosił u niego 11,9 μg/ml bez przeciwciał przeciwlekowych. Poziom białka C-reaktywnego (CRP) był dziewięciokrotnie przekraczał górną granicę normy.

Poziom kalprotektyny w kale wynosił 670 mg/g, a sigmoidoskopia (endoskopia końcowego odcinka jelita grubego – przyp. tłum.) wykazała stan zapalny Mayo 3 (klasyfikacja Mayo pozwala ocenić stopień zmian zapal­nych w jelicie grubym – przyp. tłum.) do 30 cm od brzegu odbytu.

mężczyzna trzymający się za brzuch

Badanie w kierunku cytomegalowirusa było ujemne. Rozważano zamianę leku biologicznego, ale pacjent zdecydował się na krótkoterminową próbę leczenia ziołami. W związku z tym rozpoczęto stosowanie CurQD w dawce 1000 mg kurkuminy i 1500 mg QD dziennie, jako dodatku do leków.

Kapsułki CurQD przeszły wymagane przez przepisy testy na obecność metali ciężkich, pestycy­dów i zanieczyszczeń mikrobiologicznych, a także badania w celu ustalenia zawartości kurkuminy, indygo i indyrubiny. Krwawienie ustąpiło w ciągu 10 dni od rozpoczęcia stoso­wania CurQD, a pacjent uzyskał całkowitą remisję w ciągu kilku tygodni. Dwie kontrolne endoskopie dolnego odcinka przewodu pokarmowego wykonane po 8 i 12 tygodniach od rozpoczęcia terapii CurQD wykazały wyraźną poprawę endoskopową wyglądu błony śluzowej (Mayo 1) w póź­niejszym badaniu.

Pacjent otrzymywał tą samą infliksymabu z 6-MP i stopniowo zmniejszono dawkę CurQD do 500 mg QD co drugi dzień i 2 g kurkuminy dziennie. Do zaostrzenia klinicznego i powstania zmian widocznych endoskopowo doszło 3 miesiące później, co było odpowiedzią na gwałtowną zmianę dawki CurQD.

Osiem miesięcy później, będąc w całkowitej remisji, pacjent odstawił infliksymab z powodu trudności z kontynuowaniem leczenia podczas podróży zarganicznej. Od tego czasu pozostawał w całkowitej remisji na CurQD i 6MP, aż do ostatniej kontroli 31 miesięcy po rozpoczęciu stosowania ekstraktu ziołowego. Nie odnotowano u niego żadnych zdarzeń niepożądanych, a echokardiogram serca wykonany po 16 miesiącach leczenia CurQD był prawidłowy.

kurkuma
Pacjentką nr 2 była 56-letnia kobieta, u której rok wcześniej zdiagnozowano rozległe WZJG. Choroba nie reagowała na maksymalną doustną i miejscową terapię mesalaminą. Objawy nie ustąpiły także po zastosowaniu budezonidu­-MMX w dawce 9 mg/dobę, a u pacjentki zaobserwowano 4-5 krwawych wypróżnień dziennie, osłabienie i ból brzucha.

Poziom hemoglobiny wynosił 10,3 g/dl, CRP 6-krotnie przekraczało górną granicę normy, a sigmoido­skopia wykazała ciężkie owrzodzenie w stopniu Mayo 3 do 45 cm (Rysunek 1b). Przepisano zatem wedolizumab, ale pacjentka z nieufnością odnosiła się do dożylnych leków biologicznych. W związku z tym zaproponowano krótkoter­minową próbę zastosowania CurQD w dawce 2 g na dobę.

Krwawienie z odbytu ustąpiło szybko, doszło też do uregu­lowania rytmu wypróżnień, a powtórna sigmoidoskopia, wykonana 7 tygodni później wykazała wyraźną poprawę wyglądu błony śluzowej, a kolejne badanie po 5 miesią­cach stosowania CurQD wykazało bliznowacenie błony śluzowej i całkowite jej wygojenie.

jelita

Od tego czasu pacjentka była leczona mesalaminą w dawce 3 g/dobę i CurQD w zmniejszonej dawce 500 mg/każdego dnia oraz kurkuminą w dawce 1000 mg/dobę przez 49 miesięcy do ostatniej wizyty kontrolnej. Dwóm zaostrzeniom w tym okresie towarzyszył widoczny endoskopowo stan zapalny i wzrost poziomu kalprotektyny, a oba epizody zareagowały na tymczasowe zwiększenie dawki QD do 1000 mg/dobę, którą następnie zmniejszono z powrotem do dawki 500 mg.

Badanie echokardiograficzne wykonane 15 miesięcy po roz­poczęciu stosowania CurQD nie wykazało żadnych zmian.

Jak działa preparat na zapalenie jelit

Chociaż arsenał leków, dostępnych dla pacjentów z WZJG rośnie, niektórzy pacjenci pozostają na nie oporni lub źle tolerują terapię, a inni doświadczają zdarzeń niepożądanych związanych z lekami immunosupresyjnymi. Wysokie koszty leków także stanowią barierę dla szerokiego ich stosowania.

Stosowane od stuleci ekstrakty ziołowe są przystępną cenowo alternatywą dla wielu pacjentów. QD i kurkumina zostały oddzielnie przetestowane w badaniach kontrolowanych placebo i okazały się skuteczne w leczeniu aktywnego WZJG, a niektóre wysokiej jakości badania dostarczyły wstępnych wskazówek, co do możliwych mechanizmów działania tych ziół w łagodzeniu stanu zapalnego jelit.

W ciągu ostatnich 6 lat zastosowaliśmy te oba ekstrakty u ponad 300 pacjentów, a randomizowane badanie kontrolowane placebo ich właści­wości jest w toku. Jak pokazują dwa przedstawione przypadki, że preparat CurQD może być skuteczny u pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego o umiarkowanym nasileniu, opornych na leki biologiczne lub kortykosteroidy.

Rzadkim i odwracalnym skutkiem ubocznym długotrwałego stosowania QD jest nadciśnienie płucne, ale nie spotkaliśmy się z tym problemem u naszych pacjentów. Może to wynikać albo z innej metody pozyskiwania substancji, albo predyspozycji genetycznych izraelskiej populacji zachodniej.

Model postępowania, opisany na przykładzie obu pacjentów, zakłada zmniejszenie dawki i odstawienie QD, a następnie kontynuowanie stosowania samej kurkuminy jako leczenia podtrzymującego u pacjentów w remisji.

Opisana strategia kli­niczna być może przyczyniła się, przynajmniej częściowo, do braku przypadków nadciśnienia płucnego u któregokolwiek z pacjentów leczonych w ciągu ostatnich 6 lat. U pacjentów, którzy z powodu utrzymywania się objawów nie są w stanie odstawić QD, zdecydowaliśmy się na leczenie podtrzymujące minimalną dawką QD, która pozwala na kontrolowanie obja­wów. Wykonywanie badania EKG po 6 i 12 miesiącach terapii zalecono jako dodatkowy środek ostrożności.

Podsumowując, przedstawiamy tutaj jedno z niewielu doniesień na temat stosowania QD w zachodniej populacji chorych na WZJG. Co więcej, po raz pierwszy wykazano, że połączenie kurkuminy i QD (CurQD) indukuje oraz utrzy­muje remisję u pacjentów z umiarkowanie ciężkim WZJG. Konieczne są dalsze badania nad tą intrygującą kombinacją ziół u pacjentów z WZJG.

Bibliografia
  • Curcumin-QingDai Combination as Treatment for Moderate-Severe Ulcerative Colitis – Case Rep Gastroenterol. 2022 Sep-Dec; 16(3): 563–568.
    https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/36824698/
Autor publikacji:
Wczytaj więcej
Nasze magazyny