Endometrioza - skąd się bierze i jak ją leczyć?

Gdy Louise Reid w wieku 11 lat zaczęła miesiączkować, jej okresy były tak bolesne, że nawet najsilniejsze środki, jakie mogli jej przepisać lekarze, zupełnie nie pomagały.

- Z bólu zwijałam się wpół, a czasami nawet mdlałam - wspomina Louise, dziś czterdziestolatka mieszkająca w Londynie.

- W końcu brałam leki przeciwbólowe z Australii, ponieważ brytyjskie nie były wystarczająco silne!

Jednakże dopiero 20 lat później, po tym, jak przez ponad rok wraz z mężem bezskutecznie starali się o poczęcie dziecka, Louise odkryła przyczynę straszliwie bolesnych miesiączek.

Kobieta miała endometriozę - trudne do zdiagnozowania schorzenie ginekologiczne, w którym tkanka przypominająca wyściółkę macicy (endometrium) występuje też w innych częściach ciała, najczęściej w jajnikach, jajowodach i jamie brzusznej. Zachowuje się przy tym jak endometrium, krwawiąc co miesiąc, i może powodować silny ból, obfite miesiączki oraz uczucie ciągłego wyczerpania i zmęczenia. Zdarza się, że odpowiada również za niepłodność - jak powiedziano Louise, właśnie to było przyczyną, dla której nie mogła zajść w ciążę.

- Miałam skan pokazujący, że jeden z moich jajników nie mógł swobodnie się przesuwać. Był uwięziony z powodu endometriozy.

Louise, w owym czasie 34-letnia, usłyszała, że niezbędna będzie operacja w celu usunięcia nieprawidłowej tkanki unieruchamiającej jajnik. Co prawda nie wyleczy to endometriozy - nieprawidłowe struktury wciąż będą bowiem odrastać - ale, jak powiedzieli lekarze, zabieg otworzy niewielkie okno możliwości zajścia w ciążę.

Louise poddała się operacji i wkrótce potem szczęśliwie zaszła w ciążę. Była jednak zdruzgotana, gdy po 10 tygodniach poroniła.

Po kolejnym poronieniu kilka miesięcy później usłyszała bolesną wiadomość, iż nigdy nie będzie w stanie począć dziecka w sposób naturalny.

Małżonkowie podjęli wówczas próbę inseminacji domacicznej - formy wspomaganego poczęcia, polegającej na umieszczeniu spermy we wnętrzu macicy, często w połączeniu z zastosowaniem leków zwiększających płodność.

- Odbyliśmy 4 zabiegi inseminacji, ale nie przyniosły one efektu - opowiada Louise. - A wszystkie leki i hormony, które przyjmowałam, pogorszyły jeszcze endometriozę. Ze stopnia 2 rozwinęła się do 3 i w końcu musiałam przejść kolejną operację usunięcia rozrostów tkanki.

Endometrioza - zmiana diety i stylu życia

Głęboko rozczarowana Louise postanowiła podjąć próbę częściowego odzyskania kontroli nad swoim ciałem, zgłębiając na własną rękę problem endometriozy i niepłodności. Wpisała się na listę osób oczekujących na zapłodnienie in vitro, a równocześnie radykalnie zmieniła dietę i styl życia, podjęła też naukę w Szkole Medycyny Naturopatycznej (CNM), aby dowiedzieć się więcej na temat odżywiania i zdrowia.

- Chciałam zrobić wszystko, co tylko mogłam, by poprawić jakość moich komórek jajowych i zwiększyć szansę, że in vitro będzie skuteczne.

Louise przeszła na organiczną, przeciwzapalną, pełnowartościową dietę, zawierającą dużo świeżych owoców, zielonych warzyw liściastych i tłustych ryb. Ograniczyła spożycie pszenicy i glutenu, natomiast alkohol, kawę, produkty mleczne, czerwone mięso i rafinowany cukier całkowicie wyeliminowała z menu.

Dowiedziawszy się o znaczeniu suplementów żywieniowych podczas wykładu na temat naturalnych metod wspomagania płodności, prowadzonego przez wiodącą specjalistkę w dziedzinie żywienia dr Marilyn Glenville, Louise zaczęła przyjmować wysokiej jakości multiwitaminę i preparat mineralny, a także dodatkowo cynk i sproszkowany korzeń maca. Odkryła również, że stres może być czynnikiem o ogromnym znaczeniu dla płodności, postanowiła więc uprawiać jogę jako odskocznię od pełnoetatowej pracy w mediach i weekendowych studiów w CNM.

Jej mąż Raymond też dokonał wielu podobnych zmian w diecie i stylu życia: przestał pić alkohol i zaczął znacznie lepiej się odżywiać, ponieważ wiedział, że jego płodność jest równie ważna dla poczęcia dziecka.

Widoczne rezultaty w walce z endometriozą

Głównym celem Louise i Raymonda było zwiększenie szans udanego zapłodnienia in vitro, lecz po 3 miesiącach ich nowego, zdrowego planu żywieniowego kobieta zaobserwowała nieoczekiwany efekt uboczny: jej silny, przewlekły ból menstruacyjny zniknął.

- Wreszcie mogłam przestać brać leki przeciwbólowe, które przyjmowałam przez większą część życia. To było zadziwiające!

Wkrótce potem, gdy para poddała się zabiegowi zapłodnienia in vitro, nadeszły kolejne dobre wieści: Louise zaszła w ciążę i 9 miesięcy później urodziła zdrowego chłopca.

- Byłam taka szczęśliwa - wspomina.

- I uwielbiałam być w ciąży. Wszystkie zaburzenia równowagi hormonalnej zniknęły.

Parę spotkało jeszcze większe szczęście, gdy po narodzinach syna udało im się począć w sposób całkowicie naturalny kolejne dzieci, i to dwukrotnie! Teraz czteroletni Leo ma 2 siostrzyczki: dwuipółletnią Alexandrę i dziesięciomiesięczną Scarlett.

- Z niepłodnej stałam się wybitnie płodną - mówi Louise. - Myślę, że gdy raz uda się donosić dziecko, wtedy wszystko się uruchamia.

Kobieta nie umie powiedzieć, jaki wpływ na jej płodność miała zmiana diety i stylu życia, ale uważa, że bez wątpienia pomogły jej uporać się z endometriozą.

- Jeżeli nie przestrzegam ściśle diety i nie odżywiam się tak dobrze, jak powinnam, ból powraca. To samo dzieje się, gdy jestem zestresowana.

Z radością informuje, że nie bierze już leków przeciwbólowych, a niedawne skany nie wykazały śladów endometriozy.

Oddać to, co dostałam

Louise tak bardzo zainspirowała się wszystkim, czego dowiedziała się o odżywianiu, że postanowiła uczynić z tego swój zawód. Zachwyca ją możliwość pomagania własnej rodzinie, a teraz, będąc wykwalifikowaną terapeutką żywieniową, z entuzjazmem wspiera także inne kobiety, które mają podobne jak ona kiedyś problemy z płodnością.

- Niepłodność może odsunąć na dalszy plan całe życie i przesłonić wszystko. I dlatego chcę specjalizować się w tej dziedzinie. To mój sposób, by oddać światu coś od siebie po tym, jak spotkało mnie tak wielkie szczęście urodzenia trójki dzieci - wyjaśnia.