Nasze magazyny
Charakteryzuje się ona przede wszystkim głębokim zmęczeniem, nieustępującym po odpoczynku nocnym i pogarszającym się po wysiłku. By zdiagnozować ZPZ, stan taki powinien trwać nie krócej niż 6 miesięcy i zaburzać aktywność pacjenta.
Towarzyszyć mu mogą inne objawy, w tym bóle mięśniowo - stawowe, podwyższona temperatura ciała, zaburzenia uwagi i koncentracji, obniżenie nastroju, bóle głowy i gardła, powiększenie węzłów chłonnych, brak apetytu, mdłości, zawroty głowy, zaburzenia widzenia, suchość w jamie ustnej, poty nocne i lęk.
Na zespół chronicznego zmęczenia zapada ok. 1 procent osób. Zachorować może każdy, ale większość pacjentów stanowią kobiety w wieku od 35 do 50 lat, aktywne, ambitne, perfekcyjne i stawiające sobie wysokie wymagania.
Przyczyny ZPZ nie są dobrze poznane. Przypuszcza się, że chorobę mogą powodować zaburzenia funkcjonowania osi podwzgórze-przysadka-nadnercza, infekcje wirusowe oraz problemy z układem immunologicznym.
Chroniczne zmęczenie - terapia
Terapia musi być każdorazowo dostosowana do pacjenta i jego potrzeb. Standardowo stosuje się psychoterapię i farmakoterapię (leki przeciwdepresyjne, niesteroidowe leki przeciwzapalne, hydrokortyzol). Pomocne mogą być także suplementy zawierające kwas foliowy, witaminę B12, magnez, cynk, L-tryptofan i L-karnitynę.
W podejściu holistycznym lekarz skupia się na wzmocnieniu układu odpornościowego (usunięcie problemów ze snem, przywrócenie funkcji nadnerczy, eliminacja wirusów, bakterii, drożdżaków i pasożytów), detoksyfikacji organizmu, sprawdzeniu, czy pacjent nie ma ukrytej alergii oraz na czynnikach psychologicznych i emocjonalnych, wspierających system immunologiczny.
Jako że chroniczne zmęczenie towarzyszy wielu chorobom ogólnoustrojowym, do postawienia diagnozy potrzebny jest dobry lekarz, który będzie umiał rozpoznać, czy u pacjenta rzeczywiście występuje ZPZ, czy raczej taka choroba jak niedociśnienie, cukrzyca, niewydolność nerek, anemia, wirusowe zapalenie wątroby typu C, zatrucie ołowiem lub alkoholem etylowym, depresja, białaczka lub inny nowotwór, niedoczynność tarczycy, toczeń, borelioza lub stwardnienie rozsiane. Właściwe rozpoznanie jest niezbędne do podjęcia odpowiedniego leczenia.
