Kangurowanie opiera się na przytulaniu noworodka tak, aby jego skóra bezpośrednio dotykała skóry rodzica. Dzięki temu dziecko słyszy kojący rytm serca i czuje zapach mamy lub taty, jest też ogrzewane ciepłem jego ciała. Kangurowanie pozytywnie wpływa na samopoczucie malucha, uspokaja go i poprawia jego kondycję fizyczną. Jest to szczególnie ważne w przypadku wcześniaków, które są bardziej narażone na groźne dla życia infekcje. Co więcej, również matki zyskują na kangurowaniu: udowodniono, że miały one stabilniejszą produkcję mleka, karmiły też dłużej niż matki nietrzymające niemowląt bezpośrednio przy ciele1.
Przypadkowe odkrycie ratuje życie
W 1978 r. dr Edgar Rey Sanabria, profesor na oddziale neonatologii w szpitalu w Bogocie (Kolumbia), nie mając na oddziale wystarczającej liczby pracowników i sprzętu został zmuszony przekazać opiekę nad noworodkami ich matkom. Zalecił, aby kobiety przytulały dzieci bezpośrednio do odsłoniętej klatki piersiowej i w ten sposób ogrzewały je własnym ciałem. Wkrótce okazało się, że kangurowane niemowlęta były odporniejsze i częściej przeżywały2.
15 maja przypada Światowy Dzień Kangurowania. Warto dzisiaj zwrócić szczególną uwagę na kontakt z dzieckiem i poświęcić chwilę na kangurowanie go, łącząc przyjemność płynącą z bliskości z terapeutyczną rolą dotyku.
Bibliografia
- Indian Med Trib. 1997 Jan 15-30;5(1-2):1.
- Front Public Health. 2014; 2: 96. doi: 10.3389/fpubh.2014.00096