Nasze magazyny
Psie oseski właściwie nie robią nic innego, jak tylko jedzą i śpią. Starsze szczeniaki nawet po krótkotrwałej aktywności zapadają w głęboki sen, z którego niechętnie się później wybudzają. Dorosłe zwierzęta poza nocnym wypoczynkiem ucinają sobie często dłuższe lub krótsze drzemki. Nie śpią wtedy zbyt mocno, na każdy alarm są gotowe zerwać się na równe łapy.
Czy psy śpią tak samo, jak my? Czy mają swoje psie marzenia senne? Badania nad aktywnością mózgu podczas snu pokazały, że u naszych podopiecznych również występuje faza REM (charakteryzująca się szybkimi ruchami gałek ocznych oraz bardzo dużą aktywnością neuronów) i NREM (faza snu głębokiego, kiedy znacznie zmniejsza się aktywność neuronów i "taniec" gałek ocznych). Podobnie też jak u ludzi fazy REM i NREM wzajemnie się przeplatają. Sny pojawiają się w fazie REM.
O czym śnią psy? To niestety pozostaje w sferze naszych domysłów, gdyż psy - jak wiadomo - zachowują swoje sny dla siebie. Niektóre, sądząc po mimowolnych ruchach wykonywanych przez sen, śnią o polowaniach, pogoniach, wyścigach - poruszają wtedy łapami, jakby nabierały rozpędu. Inne z kolei mlaszczą i oblizują się, jakby śniły o pięknych, porosłych kiełbaskami drzewach i cudnych, mięsnych łąkach.
Rozmaite są też rytuały układania się do snu. Szczeniaki i bardzo zmęczone psy zasypiają tam, gdzie akurat stoją, zapominając o wygodzie. Inaczej jest na posłaniu, tu odbywa się kręcenie w kółko, udeptywanie, układanie sobie kocyka i wielokrotne zmienianie pozycji. Odpowiednio dobrane legowisko, uwzględniające potrzeby naszego czworonożnego przyjaciela, na pewno ten czas przygotowań do snu skróci. Dodajmy, że psy z chorobami stawów potrzebują specjalnych legowisk, które dopasowują się do fizjologicznych kształtów i odciążają stawy.
Wszelkie poradniki zalecają uczenie psa, by spał na własnym posłaniu, a także konsekwentne wyganianie go z łóżka właścicieli. Kanapy i fotele również są stanowczo zakazane. Podobno jednak ludzie dzielą się na tych, którzy sypiają z psami, i na tych, którzy się do tego nie przyznają. Eksmisja z pańskiego łoża ma służyć budowaniu autorytetu człowieka i zapewnić mu nadrzędną pozycję przewodnika. Ale prawda jest taka, że osoby z wrodzonymi zdolnościami zdobywania posłuchu mogą bez obaw o swój autorytet - jeśli tylko nie przeszkadzają im względy higieniczne - nie tylko spać ze swoim psem w jednym łóżku, lecz również jeść z nim z jednego talerza. Zakazy i surowe upomnienia nie pomogą, gdy właścicielowi brakuje charyzmy. Kartą przetargowa może być natomiast... wygodne legowisko.
Czytelnicy pytają...
Mam problem ze swoim psem. Od kiedy zrobiło się chłodno i wilgotno, ma katar i dręczy go jakiś paskudny kaszel, chyba się przeziębił. Niekiedy wydaje mi się, że za chwilę wypluje płuca. Inne psy w okolicy też tak kaszlą. Czy powinnam się niepokoić i czy psy mogą się nawzajem zarażać, tak jak ludzie grypą?
Maria z Krakowa
Pani Mario, o tej porze roku również psy są narażone na przeziębienie. Dochodzi do niego zwłaszcza wtedy, gdy na dworze jest zimno i mokro, a właściciel nie wytarł dokładnie sierści psa po spacerze. Objawy przeziębienia są zbliżone do naszych - ból i zaczerwienienie gardła, łamanie w kościach, czasem wyciek z nosa. Nie należy ich lekceważyć, trzeba pokazać zwierzę weterynarzowi, który w zależności od stopnia nasilenia objawów dobierze odpowiednie leczenie.
Silny kaszel wskazuje natomiast na zakaźne zapalenie tchawicy i oskrzeli, czyli chorobę zwaną potocznie kaszlem kenelowym. Jej przyczyną mogą być różne czynniki chorobotwórcze, z których najbardziej istotne to bakterie Bordetella bronchiseptica oraz wirus parainfluenzy. Psy najczęściej zarażają się kaszlem, gdy przebywają w większych skupiskach - na wystawach, pokazach, ale też na spacerze. Schorzeniu towarzyszą zwykle wymioty, biegunki, wodnista lub ropna wydzielina z nosa i gorączka.
Niektóre psy przechodzą zakaźne zapalenie tchawicy i oskrzeli bardzo lekko, inne ciężej, choć trzeba podkreślić, że nawet w niezbyt ostrym przebiegu choroby występuje niezwykle uporczywy kaszel. Każdy przypadek należy skonsultować z weterynarzem, ponieważ zwykle konieczne jest podanie antybiotyku. Warto też zapytać o dostępne na rynku szczepionki, które ochronią pupila przed ponownym zachorowaniem.
Anna Redlicka jest biologiem, autorką i tłumaczką książek o psach. Hoduje psy rasy welsh corgi, jest także sędzią kynologicznym. Całe swoje życie związała z psami.
