Rtęć jest składnikiem preparatów przeciw owadom, żarówek, baterii, drukowanego papieru, środków koloryzujących, urządzeń elektrycznych i elektronicznych, biżuterii, a nawet plomb amalgamatowych. Ponadto wiele toksycznych substancji zawierających rtęć trafia do mórz i oceanów, gdzie przenikają do organizmów żywych, w tym ryb.
Już w temperaturze 20 st. C rtęć zaczyna wydzielać szkodliwe opary. Ekspozycja na rtęć może prowadzić do przewlekłego zatrucia1. Jak je rozpoznać?
Objawy zatrucia rtęcią
W przypadku płodu ekspozycja na rtęć może doprowadzić do zaburzeń rozwoju układu nerwowego, a nawet do dziecięcego porażenia mózgowego. Niemowlęta, które zatruły się rtęcią, doświadczają drgawek i ataksji, mają niedosłuch i problemy ze wzrokiem2.
Do najczęstszych objawów zatrucia rtęcią u młodzieży i dorosłych należą:
- gorączka, kaszel
- ból w klatce piersiowej, krwioplucie
- bezsenność, depresja
- wysypka
- osłabienie, zmęczenie
- bóle stawów i mięśni
- problemy z nerkami1
- utrata wagi
- zaburzenia pamięci i problemy ze skupieniem uwagi2
Jak leczyć zatrucie rtęcią?
Przede wszystkim ogranicz spożycie ryb, które mogą być potencjalnym źródłem rtęci, a także usuń plomby amalgamatowe, jeżeli je masz. Jeśli używasz farb do włosów, czytaj etykiety.
W przypadku ciężkiego zatrucia rtęcią pomóc może jedynie chelatacja2.
Bibliografia
- https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2923418/
- https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3253456/