Każda z osób jednak musiała przejść szereg specjalistycznych badań okulistycznych, zanim została zdiagnozowana ich wada wzroku. Jednym z najważniejszych i najpowszechniej wykorzystywanych sprzętów w gabinetach okulistycznych jest foropter. Zapraszamy do lektury, w trakcie której podpowiemy – w czym tkwi wyjątkowość tego urządzenia oraz dlaczego warto korzystać z foropterów w diagnozie wad wzroku.
Foropter – najważniejsze informacje
Foroptery to urządzenia wykorzystywane dziś w niemal każdym gabinecie okulistycznym. Zaliczane są do wyposażenia podstawowego, to znaczy – służą do wykonywania podstawowych badań w celu postawienia diagnozy o wadzie wzroku. Z foropterów korzysta się od momentu ich skonstruowania – czyli od początku XX wieku. Urządzenia te zostały opatentowane po raz pierwszy w 1921 roku.
Pierwotne wersje foropterów były całkowicie manualne. Obecnie, znajdziemy różne wersje tego urządzenia, w tym także działające w sposób automatyczny. Foroptery wyposażone są w dużą ilość soczewek oraz filtrów i masek zamontowanych jedne obok drugich. W zależności od modelu urządzenia, soczewek może być nawet kilkanaście lub więcej. Są to przede wszystkim soczewki cylindryczne, których ustawienie można swobodnie regulować. Pomagają one w szczegółowym zdiagnozowaniu wady wzroku oraz pozwalają na precyzyjne dobranie szkieł korekcyjnych.
Soczewki są niezwykle czułe na modulacje, stąd ustawia się je za pomocą wrażliwych pokręteł. Zmieniając ustawienie soczewek, możemy ustalić, jaki rodzaj okularów powinna nosić osoba poddawana diagnozie.
Foropter wykorzystuje są zarówno w badaniu krótkowzroczności, jak i nadwzroczności, a także w przypadku pacjentów cierpiących na astygmatyzm. Ich zdecydowaną zaletą (zwłaszcza w porównaniu do tradycyjnych szklanych kaset okulistycznych) jest zdecydowanie mniejszy rozmiar, szybsza i łatwiejsza obsługa. Zamiast wymieniać pojedyncze soczewki z kasety okulistycznej, można swobodnie zmieniać wartości soczewek w foropterze.
Badanie przy użyciu foropterów
Jak wygląda badanie foropterem? Przede wszystkim należy zaznaczyć, że jest ono nieinwazyjne oraz całkowicie bezbolesne. Polega na przykładaniu oczu do soczewek, których ustawienia zmienia lekarz wykonujący badanie. W tym czasie zadaje on pytania dotyczące jakości widzianego obrazu. Najpierw, badane są naprzemiennie oba oka, do których dobiera się optymalną korekcję. Pod koniec, sprawdza się ustawienia dla obu oczu jednocześnie.
W tym czasie pacjent powinien przejść się po gabinecie okulistycznym, sprawdzając, czy wybrane szkła nie powodują zawrotów głowy. Jeśli pacjent nie odczuwa żadnego dyskomfortu w widzeniu, oznacza to koniec badania. Wówczas, można przejść do kolejnego etapu – czyli wyrobienia okularów zgodnie z diagnozą uzyskaną w czasie badania foropterem.