Nasze magazyny
Takich roślin jest sporo, w skali świata ich liczba przekracza tysiąc gatunków. Diabetycy, którzy postanowili leczyć się ekologicznie, mogą więc zaopatrywać się w nie bez najmniejszego problemu. Co ważne, niektóre z nich cieszą się prawdziwym uznaniem w środowisku lekarskim ze względu na unikatowe właściwości potwierdzone badaniami. Chodzi o tzw. zioła adaptogenne, które oddziałując na organizm, przywracają w nim równowagę na poziomie komórkowym, wspierają działanie układu hormonalnego, nerwowego i immunologicznego.
Stosowanie odpowiednio dobranych roślin hipoglikemizujących powoduje znaczne zmniejszenie insulinooporności komórek, ale także obniża poziom AGE, czyli produktów szkodliwej dla organizmu glikacji białek, która polega - najogólniej mówiąc - na samoistnym przyłączaniu się do nich glukozy2. Ten proces można porównać do karmelizacji. Większość roślin wpływających na poziom cukru we krwi wykazuje ponadto działanie przeciwnowotworowe, przeciwzapalne i regenerujące. W dodatku, jeśli są stosowane przez dłuższy czas, przyczyniają się one do odzyskania prawidłowego metabolizmu, co jest niezbędne w przezwyciężaniu cukrzycy.
Nasz talerz to wspaniałe pole doświadczalne w pokonywaniu cukrzycy. Jeśli jednak nie zaakceptujemy smaku proponowanych roślin, możemy ratować się zakupem konkretnego preparatu z ich wyciągiem. Taki sposób korzystania z dobrodziejstw natury ułatwia dawkowanie i nie wymaga czasu na przygotowanie naparu.
Podczas stosowania roślin obniżających poziom cukru we krwi należy uwzględnić to, że przy jednoczesnym zażywaniu leków przeciwcukrzycowych może dojść do hipoglikemii (niedocukrzenie)1. Dlatego ewentualne łączenia obu metod najlepiej skonsultować z lekarzem. Pamiętajmy, że taka sama ilość naparu z wybranej rośliny czy zawierającego ją preparatu może wykazać inne działanie u różnych osób.
Kurkuma kontra cukrzyca
W Indiach i Chinach jest znana jako silny lek przeciwcukrzycowy3. Jako przyprawę w postaci żółtopomarańczowego proszku dodaje się ją tam do wielu potraw (barwę zawdzięcza jednemu ze swoich najcenniejszych składników, kurkuminie). Świeża kurkuma przypomina wyglądem imbir i należy do tej samej co on rodziny roślin. Jak działa? Koi ból i wspomaga pracę trzustki oraz wątroby, a także oczyszcza krew. Jej korzystne i wspomagające działanie na przewód pokarmowy docenia również tradycyjna medycyna chińska.
Wchłanianie kurkuminy w jelitach przyspiesza czarny pieprz, co oznacza, że najlepsze rezultaty przynosi łączenie obu przypraw w jednym posiłku.
Stosowanie: od 0,5 do 1 łyżeczki dziennie (60-200 mg kurkuminy). Można też przyjmować suplementy diety zawierające kurkuminę, ale wtedy rodzaj preparatu i dawkowanie należy ustalić z lekarzem. Środki ostrożności: osoby zażywające leki przeciwzakrzepowe powinny limitować spożycie kurkumy, ponieważ może ona powodować krwawienia.
Przepękla ogórkowata i cukrzyca
Ze względu na smak nazywana jest również gorzkim melonem. Wywar z tej rośliny wpływa na organizm jak insulina, czyli reguluje poziom glukozy we krwi. Działanie hipoglikemizujące przepękli jest stosunkowo silne, porównywalne nawet do leków przeciwcukrzycowych4.
W badaniach przeprowadzonych na szczurach stwierdzono, że po dłuższym stosowaniu przepękli ogórkowatej następuje regeneracja pewnej liczby komórek β (beta) trzustki, choć powszechnie się uważa, że nie mają one takich zdolności. Z tym odkryciem największe nadzieje wiążą chorzy na cukrzycę typu 1, u których działanie trzustki jest bardzo upośledzone albo nie funkcjonuje ona wcale.
Nieleczona cukrzyca jest często powodem rozwoju nowotworów, do czego przyczyniają się towarzyszące tej chorobie stany zapalne, tymczasem najnowsze badania potwierdzają, że gorzki melon wykazuje w tym przypadku silne działanie zapobiegawcze.
Stosowanie: w postaci herbatki charantea (wyciąg z gorzkiego melona), 4 szklanki każdego dnia, lub suplementów diety.
Cynamon zwalczy cukrzycę
Jego druga nazwa to cynamonowiec cejloński. Był stosowany już w starożytnym Egipcie, a my używamy go w kuchni w postaci sproszkowanej kory cynamonowca, którą wyróżnia piękny aromat, dobrze znany miłośnikom szarlotki. Oddziaływanie cynamonu na organizm jest wszechstronne, nie tylko zwiększa on wrażliwość komórek na insulinę i wpływa na stężenie cholesterolu we krwi, ale także obniża poziom hemoglobiny glikowanej (HbA1c). Jak wiadomo, utrzymanie parametru HbA1c na odpowiednim poziomie jest równoznaczne z kontrolowaniem przebiegu cukrzycy. Badania potwierdzają, że cynamon reguluje ponadto nadciśnienie tętnicze, które towarzyszy prawie każdemu przypadkowi cukrzycy.
Stosowanie: 0,5 łyżeczki proszku przed każdym posiłkiem.
Imbir zapobiega cukrzycy
Po mniej więcej dwóch, trzech miesiącach codziennego stosowania imbiru następuje znaczne obniżenie poziomu glukozy we krwi, zarówno mierzonego na czczo, jak i po posiłku, oraz hemoglobiny glikowanej. Imbiru nie powinno więc zabraknąć w naszej diecie. Aromatyczny i soczysty, nadaje wielu potrawom wybitny smak. Szacuje się, że imbir wraz z kurkumą to dwie rośliny, które mają niemal stuprocentową skuteczność w zapobieganiu cukrzycy!
Stosowanie: 2 łyżeczki proszku przed posiłkiem 2 razy dziennie, ewentualnie w postaci kapsułek lub startego świeżego korzenia.
Środki ostrożności: imbiru nie wolno stosować w ostrych stanach zapalnych pęcherzyka żółciowego.
Lukrecja walczy z cukrzycą
W tradycyjnej medycynie chińskiej to znany od wieków środek na obniżanie poziomu cukru we krwi. Smakuje słodkawo, ale nie powinno to nikogo zmylić - radykalnie rozprawia się ze zbyt wysokim stężeniem glukozy. Wykazuje także działanie przeciwnowotworowe i przeciwzapalne. Korzeń lukrecji powoduje ogólną poprawę stanu przewodu pokarmowego, a także wykazuje stosunkowo silne działanie w leczeniu wrzodów żołądka i dwunastnicy oraz wszelkich stanów zapalnych.
Stosowanie: najwygodniejszy w użyciu jest ekstrakt z korzenia lukrecji w kapsułkach.
Środki ostrożności:
- lukrecja może podnosić ciśnienie krwi, dlatego nie powinny jej stosować osoby z nadciśnieniem tętniczym;
- stosowanie lukrecji wymaga suplementowania diety potasem, ponieważ roślina przyczynia się do jego usuwania z organizmu, równocześnie zatrzymując jony chloru i sodu.
Ostropest plamisty: przyjaciel chorych na cukrzycę
Ortopestu nie może zabraknąć na liście roślin pomagających skutecznie przeciwstawić się cukrzycy (i wielu innym chorobom), ponieważ regeneruje on błony śluzowe przewodu pokarmowego oraz stymuluje odradzanie się starych, a także wytwarzanie nowych komórek wątroby. Diabetycy często cierpią na stłuszczenie tego organu, czemu ostropest skutecznie przeciwdziała. Wpływa on ponadto detoksykująco tak na wątrobę, jak i na trzustkę, która w przebiegu cukrzycy pełni kluczową funkcję. Co ważne, ostropest zasadniczo zmniejsza apetyt na słodycze.
Stosowanie: najlepiej zjadać do 3 łyżeczek zmielonych nasion tej rośliny dziennie lub przyjmować zawierające ją suplementy.
Środki ostrożności: osoby z uczuleniem na karczochy i kiwi powinny rozpocząć kurację od niewielkich dawek, aby się przekonać, jaka będzie reakcja organizmu.
Ashwagandha, różeniec górski i cukrzyca
Obie rośliny oddziałują na organizm niezwykle silnie i w szerokim zakresie, a w przypadku cukrzycy są szczególnie przydatne, ponieważ nie tylko obniżają poziom glukozy we krwi, ale także wpływają na przyspieszenie metabolizmu oraz wykazują silne działanie ochronne w odniesieniu do wątroby i woreczka żółciowego. W sumie oznacza to szybsze spalanie tkanki tłuszczowej i wychodzenie z trudnych powikłań cukrzycowych, takich jak choćby nadciśnienie tętnicze czy nadwaga.
Różeniec górski w tradycyjnej medycynie chińskiej jest wykorzystywany w przypadku większości chorób, nawet związanych ze stanami depresyjnymi i silnym przeciążeniem stresem, ponieważ redukuje w organizmie poziom kortyzolu.
Ashwagandha (indyjski żeń-szeń) jest z kolei doceniana przez ajurwedę, tradycyjną medycynę starohinduską. Z badań naukowych wynika zaś, że cechuje ją zdolność usprawniania konwersji hormonu tarczycy T4 w T3, co znacznie przyspiesza metabolizm, poprawia jakość snu i zwalcza chroniczne zmęczenie. Medycyna mitochondrialna zwraca uwagę na ochronne działanie roślin adaptogennych na mitochondria, malutkie struktury komórki odpowiedzialne za wytwarzanie energii niezbędnej do funkcjonowania organizmu5. Przyczynia się to do lepszego gospodarowania energią na poziomie komórkowym, a w związku z tym pacjent w ciągu dnia czuje się lepiej zarówno pod względem fizycznym, jak i psychicznym, co może przekładać się również na jego motywację do walki z chorobą.
Stosowanie: obie rośliny można przyjmować w postaci suplementów diety po wcześniejszym ustaleniu z lekarzem dopuszczalnej dawki.
Rośliny hipoglikemizujące oraz preparaty zawierające ich ekstrakty to nasi sprzymierzeńcy w pokonywaniu cukrzycy. Ich stosowanie należy jednak uzgadniać z lekarzem, ponieważ wykazują silne działanie, a w dodatku określona dawka preparatu może inaczej zadziałać w przypadku różnych osób. Nie zapominajmy o tym, gdy po nie sięgamy.
Bożena Borzęcka
Bibliografia
- Suarez F., El Poder del Metabolismo, 2015, ISBN 978-0-9788437-8-6
- Fuhrman J., The End of Diabetes, 2012, ISBN 978-0-06-221997-8
- Ross J., 120 Herbs in Western Use, 2010, ISBN 9783927344921
- Pitchford P., Healing with Whole Foods. Asian Traditions and Modern Nutrition, 1993, ISBN 1-55643-471-5
- Kuklinski B., Anja Schemionek A., Mitochondrientherapie – die Alternative, 2015, ISBN 978-3-8990-1764-9
