Dieta alkaliczna pomocna w walce z zakwaszeniem organizmu

Cukrzyca typu 2 dotyka milionów ludzi na całym świecie. W samych Stanach Zjednoczonych zdiagnozowano ją u ponad 38 mln osób, a szacuje się, że u kolejnych 97 mln występuje stan przedcukrzycowy¹. Nieleczona cukrzyca może mieć druzgocące konsekwencje, w tym w postaci niewydolności nerek, utraty wzroku, amputa­cji, uszkodzenia nerwów, a nawet ostatecznie śmierci.

Jest to jedna z najczęstszych tzw. chorób podsta­wowych, która dramatycznie zwiększa prawdopo­dobieństwo wystąpienia wielu innych poważnych schorzeń. Kilka badań wykazało, że po rozpoznaniu cukrzycy typu 2 ryzyko zgonu ze wszystkich przy­czyn wzrasta nawet 3-4-krotnie, a niebezpieczeństwo rozwoju miażdżycy i nowotworów jest znacznie większe.

Właściwie cukrzyca typu 2 może nasilić chorobę Alzheimera, zaburzenia nerek, uszkodzenie nerwów, oczu i pogorszyć zdrowie psychiczne. Jednak cukrzyca typu 2 jest całkowicie odwracal­na dzięki zmianie sposobu żywienia i stylu życia. Dzięki stosowaniu diety alkalizującej można cofnąć stan chorobowy, odstawić insulinę i od­nieść przy tym cały szereg innych korzyści.

Cukrzyca a zakwaszenie - na czym polega różnica?

Kwasica metaboliczna oznacza żywienie w spo­sób wprowadzający organizm w stan zakwasze­nia. Cukrzyca typu 2 rozwija się w przypadku niewystarczającej produkcji insuliny lub jej nieskutecznego wyko­rzystania. W rezultacie poziom glukozy we krwi pozostaje nienormalnie wysoki, co może prowa­dzić do poważnych uszkodzeń naczyń krwio­nośnych, nerwów i układu odpornościowego.

Za kulisami kryje się wiele złożoności, ale łatwo zauważyć, jak kwasotwórcza dieta, składająca się z przetworzonych produktów, śmieciowego jedze­nia, słodyczy, cukrów, glutenu i dodatków do żyw­ności, może prowadzić do poważnych problemów stojących za cukrzycą typu 2. We krwi krąży zbyt dużo glukozy, a organizm nie ma wy­starczającej zdolności do wytwarzania insuliny potrzebnej do jej kontrolowania.

Istnieją 3 oczywiste sposo­by, w jakie kwasica metaboliczna przyczynia się do wzrostu ryzy­ka rozwoju cukrzycy typu 2:

• Bezpośrednio wpływa na poziom glu­kozy i insuliny we krwi. Cukier i gluten to najbardziej zakwaszające produkty w standardowej współczesnej diecie. Obydwa sieją spustoszenie, jeśli chodzi o glikemię – podnoszą ją coraz wyżej i wyżej oraz powodują, że organizm wy­twarza coraz więcej insuliny, aby sobie z tym poradzić. Amylopektyna A (rodzaj węglowodanu) występująca we współ­czesnych zbożach zawierających glu­ten podnosi poziom cukru we krwi jak nic innego. Skutkiem tego jest…
• Indukcja stanu zapalnego. Pokarmy w standardowej współczesnej diecie są nie tylko bardzo prozapalne, lecz także tworzą w organizmie środowisko, w którym stan zapalny szybko wymy­ka się spod kontroli. Przewlekły stan zapalny jest szczególnie niepokojący w regulacji insuliny, ponieważ uszkadza komórki beta trzustki, które są odpo­wiedzialne za jej produkcję. Zapalenie w obrębie komórek tłuszczowych przy­czynia się również do insulinooporno­ści, ponieważ w stanie zapalnym nie są one w stanie reagować na insulinę i nie mogą tak łatwo pobierać glukozy z krwiobiegu. Skutkiem tego jest…
• Rozwój nadwagi. Kwasica metaboliczna powoduje przyrost masy ciała na wiele sposobów, co znacznie zwiększa ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2. W setkach ba­dań powiązano wyższy wskaźnik masy ciała (body mass index, BMI) z podwyż­szonym prawdopodobieństwem wystą­pienia słodkiej choroby i ma to sens.

Czytaj również: Jakie właściwości ma wodla alkaliczna? Jak działa jonizator wody?

Kwasica metaboliczna może pod­stępnie zwiększać ryzyko wystąpienia cukrzycy. Wykazano np., że u szczurów zmienia ona zdolność insuliny do wiąza­nia się z jej receptorami. Zakłócenie tego pierwszego etapu szlaku sygnalizacyjne­go zmniejsza wychwyt glukozy w tkan­kach mięśniowych i osłabia wspomnianą wcześniej funkcję komórek beta trzustki².

Kwasica metaboliczna zaburza też równowagę kortyzolu, często określa­nego jako hormon stresu³. Kiedy tak się dzieje, dochodzi do utraty wielu możliwości przeciwdziałania deregu­lacji poziomu insuliny. W przypadku kwasicy metabolicznej kora nadnerczy jest stymulowana do wydzielania więk­szej ilości kortyzolu. Jego chronicznie podwyższony poziom gwałtownie zmniejsza zaś zdolność organizmu do regulacji stężenia insuliny⁴.

Ponadto kwasica hamuje adiponek­tynę – hormon umożliwiający organi­zmowi dostęp do tłuszczu jako źródła energii. Działa on również jako środek uwrażliwiający na insulinę. Niski po­ziom adiponektyny oznacza zaburzo­ną równowagę insuliny i zwiększone ryzyko rozwoju insulinooporności⁵.

Co zwiększa ryzyko wystąpienia cukrzycy typu 2?

Kolejne badania wykazują, że występo­wanie przewlekłej kwasicy metabolicz­nej niskiego stopnia podsyca i zaostrza insulinooporność oraz zwiększa ryzyko wystąpienia cukrzycy typu 2.

W próbie z 2020 r., której wyniki opublikowano na łamach czasopisma "Nutrition Journal", naukowcy przebadali 5 406 osób bez wcześniejszej historii cukrzycy typu 2, insulinooporności, raka i choroby ne­rek.

Obserwowali uczestników przez 7,4 roku. Analizowali ich dietę i udoku­mentowali 3 449 przypadków insulino­oporności. Odkryli, że najwyższy kwartyl osób stosujących diety zakwaszające charakteryzował się znacznie zwiększo­nym ryzykiem rozwoju insulinooporno­ści. Doszli do wniosku, że „indukowana dietą kwasica metaboliczna jest powią­zana ze wzrostem prawdopodobieństwa wystąpienia insulinooporności”⁶.

Badanie z 2014 r., którego wyniki opublikowano na łamach czasopi­sma "Diabetologia", dotyczyło kohorty 66 tys. kobiet i przyniosło podobne rezultaty. W przypadku najwyższego odsetka – 25% – stosujących zakwasza­jącą dietę uczestniczek ryzyko wystą­pienia cukrzycy typu 2 było znacznie podwyższone⁷. Właściwie już w 1952 r. badania podkreśliły związek między kwasicą metaboliczną a insulinoopornością⁸.

Dieta alkaliczna nowym sposobem na insulinooporność?

Na szczęście istnieje proste rozwiązanie: wprowa­dzenie alkalicznego trybu życia. W tym celu należy oprzeć 80% lub więcej swojej diety na żywności zasa­dotwórczej i utrzymywać spożycie kwasotwórczych pokarmów i napojów na poziomie poniżej 20%.

"Zauważ, że mówię o tworzeniu zasad i kwasów. To jest ważne. Nie interesuje nas, czy żywność ma charakter zasado­wy, czy kwaśny w naturze, na drzewie lub roślinie. Chodzi jedynie o wpływ, jaki wywiera na organizm po strawieniu.

Wyjaśnijmy to na przykładzie cytryn. Zawarty w soku cytrynowym kwas cytrynowy sprawia, że w naturze, poza organizmem, jest on kwaśny. Kwas cytrynowy to kwas „słaby”, co oznacza, że jest szybko metabolizo­wany i rozkładany na podstawowe składniki bez rze­czywistego wpływu na pH ustroju. Ponadto organizm rozkłada i metabolizuje cytrynę, co powoduje uwal­nianie zawartych w niej silnie zasadowych minerałów, w tym wapnia, potasu i magnezu. Przez co dla organi­zmu będą one żywnością zasadową (alkalizującą)"

Czytaj również: Zwalczanie zakwaszenia – dieta i woda alkaliczna

Równoważenie pH

Może to zadziwiające, ale nie starajmy się o zwiększenie zasadowości organizmu i nie chodzi o zmianę pH. Celem jest wsparcie ustro­ju w utrzymaniu idealnie zrównoważo­nego poziomu pH we wszystkich narzą­dach, tkankach, gruczołach, komórkach i płynach zewnątrzkomórkowych, przy czym najważniejsze jest lekko zasadowe pH krwi, bliskie 7,365. Spo­żywane pokarmy i napoje oraz sposób życia mają bezpośredni i radykalny wpływ na zdol­ność organizmu do utrzymania odpowiedniego pH.

Chociaż w procesie ewolucji człowiek zyskał nie­wielką zdolność do łagodzenia zakwaszenia, nie przy­staje ona do standardowej współczesnej diety. Owa zdolność, na którą składa się głównie zwiększona ilość wodorowęglanu sodu, białek i fosforanu⁹, jest w sta­nie poradzić sobie jedynie z niewielkim poziomem kwasowości wytwarzanej naturalnie w wyniku co­dziennych funkcji organizmu. Mechanizm ten nie był przeznaczony do łagodzenia wpływu spożycia bajgla z bekonem i jajkiem, dużej kawy mokki oraz soku po­marańczowego jeszcze przed wyjściem rano z domu.

Wróćmy do naszego celu. Jest nim zapewnienie or­ganizmowi diety i stylu życia, które nie przeciążają go kwasowością, a jednocześnie odżywiają zasado­twórczymi substancjami odżywczymi, potrzebnymi do jego prawidłowego funkcjonowania. Dzięki obni­żeniu kwasotwórczości jadłospisu eliminujemy pokar­my najbardziej powiązane ze skokami poziomu cukru we krwi, stanami zapalnymi, tworzeniem trzewnych komórek tłuszczowych, podwyższonym stężeniem kortyzolu i insulinoopornością.

Kiedy dostarczamy organizmowi pysznego alkalicznego pożywienia, które usuwa napięcie i stres związane z walką z kwa­sicą, a jednocześnie narzędzia do leczenia i przy­wracania równowagi, naprawdę dzieje się magia.

Czytaj również: Nie daj się cukrzycy! Wspomóż się wodą alkaliczną

5 sposobów na włączenie do diety zielonych warzyw

Główną częścią alkalicznego życia jest spożywanie większej ilości warzyw liściastych – od 5 do 7 porcji zielonej żywności dziennie. Jeśli będziesz prze­strzegać tylko tej jednej zasady, zaobserwujesz niesamowite korzyści dla zdrowia i poziomu ener­gii.

Sama ilość witamin, minerałów i składników odżywczych, takich jak magnez, żelazo, potas, kwasy tłuszczowe omega-3, sulforafan, chlorofil, przeciwutleniacze i substancje przeciwzapalne, będzie miała ogromny wpływ na Twoje życie.

Oto 5 pomysłów, które możesz wykorzystać, aby zwięk­szyć spożycie zielonych warzyw:

• Pij codziennie zielony sok lub koktajl (3-5 porcji).
• Do każdego posiłku dodawaj prostą sałatkę (2-4 porcji).
• Dodawaj więdnące zielone warzywa, takie jak szpinak, do sosów, curry i gulaszu (1-2 porcji).
• Dodawaj do potraw posiekane brokuły (1 porcja).
• Mieszaj zielone warzywa z zupami i sosami (1-2 porcje).

Czytaj również: Woda alkaliczna chroni przed neurodegeneracją. Możesz ją wybrać zamiast kawy

3 wskazówki dotyczące walki z cukrzycą typu 2

• Poranny zielony sok. Składniki odżywcze zawarte w zielonym soku, który obejmuje szpinak, jarmuż, brokuły, pomidory, paprykę, marchew i buraka, są absolutnie idealne do wspierania równowagi poziomu cukru i insuliny we krwi, a także leczenia i łagodzenia obciążenia trzustki. To doskonały lek zapobiegający cukrzycy typu 2.
• Cynamon i olej kokosowy do owsianych płatków śniadaniowych. Owies na śniadanie to doskonałe źródło błonnika i beta-glukanu (polisacharydu, który może wspierać kontrolę poziomu cholesterolu, układ odpornościowy i regulację stężenia cukru we krwi), a dodanie oleju kokosowego i cynamonu przenosi je na inny poziom. Wiadomo, że cynamon i zawarte w oleju kokosowym średniołańcuchowe trójglicerydy (medium-chain triglycerides, MCT) obniżają glikemię na czczo i poprawiają wychwyt glukozy przez komórki.
• Przysiady po posiłkach. To trochę zaskakujące, ale krótka seria ćwiczeń po posiłku pomaga mięśniom pobierać glukozę z krwi w celu uzyskania energii, co skutkuje lepszym poziomem glikemii po jedzeniu. Przysiady są świetne, ponieważ angażują duże grupy mięśni, ale szybki spacer może być równie skuteczny.

Czytaj również: Masz osteoporozę? Odkwaś organizm zjonizowaną wodą alkaliczną!