Dr Patrick Kingsley, zanim kilka lat temu przeszedł na emeryturę, przyjął w swym gabinecie w maleńkiej wiosce w Leicestershire w Wielkiej Brytanii ponad 9 tys. pacjentów cierpiących na stwardnienie rozsiane. Niemal we wszystkich przypadkach uzyskał zdecydowaną poprawę, a często - całkowitą remisję choroby (sam niechętnie używa terminu „wyleczenie”).
Kingsley stwierdził, że stwardnienie rozsiane objawia się zazwyczaj w jeden z dwóch sposobów: jako SM funkcjonalne, w którym mięśnie przestają pracować prawidłowo, lub SM sensoryczne, w którym pacjent odczuwa drętwienie i mrowienie. Niektórzy pacjenci wykazują obydwa typy objawów.
W swej terapii Kingsley stosował dwa zasadnicze podejścia - zmianę diety i sposobu życia - wraz z dożylnymi wlewami dużych dawek witamin. Czasami również dokonywał manipulacji żuchwą pacjenta, co przynosiło wyraźną poprawę. Jak się wydaje, sensoryczne SM lepiej reaguje na wlewy i usunięcie wypełnień z amalgamatu niż na zmianę diety.
We wszystkich przypadkach jednak konieczna była dociekliwość detektywa i dokładny wywiad z pacjentem w celu zidentyfikowania możliwych przyczyn choroby.
Multiple Sclerosis from Mathieu Gérard on Vimeo.
7 porad doktora Kingsleya dla pacjentów ze stwardnieniem rozsianym
Znajdź czynnik wyzwalający chorobę
W trakcie leczenia ponad 9 tys. pacjentów ustaliłem, że poniższe przyczyny najczęściej wyzwalają objawy SM:
• nietolerancja pokarmowa
• toksyczne metale, takie jak rtęć i ołów
• toksyczne chemikalia, takie jak pestycydy i dodatki spożywcze (glutaminian sodu, aspartam)
• niedobory żywieniowe, szczególnie witaminy B12, magnezu i witaminy D
• infekcje, takie jak ospa wietrzna/półpasiec, Candida i Chlamydia
• stres
• stres geopatyczny (środowiskowy)
• leki i suplementy powodujące zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej w organizmie
• dym tytoniowy i alkohol
• wypełnienia amalgamatowe w zębach
• zaburzenia funkcjonowania stawu skroniowo-żuchwowego
• brak równowagi hormonalnej
• nadreaktywny układ odpornościowy
• niewłaściwe funkcjonowanie jelit lub zespół nieszczelnego jelita.
Niezbędne jest skonsultowanie się ze specjalistą, który przeprowadzi z pacjentem skrupulatny i szczegółowy wywiad w celu ustalenia, czy któreś z powyższych czynników mogą ponosić odpowiedzialność za wywołanie choroby.
Jeżeli to konieczne, zrób testy
Podstawowe badania krwi, którymi się posługiwałem, obejmowały:
Stężenie ferrytyny w osoczu
Podobnie jak chorzy na raka, pacjenci cierpiący na SM często skarżą się na ciągłe zmęczenie. Nawet jeżeli Twój poziom hemoglobiny mieści się w normie, poziom ferrytyny w osoczu krwi, świadczący o zapasach żelaza w organizmie, może być znacznie obniżony. Aby dowiedzieć się, czy powinieneś zażywać żelazo, poproś o zbadanie laboratoryjne poziomu ferrytyny w osoczu, a nie tylko o standardowe określenie poziomu hemoglobiny.
Funkcjonowanie tarczycy
Dopilnuj, by przeprowadzono badania wszystkich hormonów tarczycy – FT4 (wolnej tyroksyny), FT3 (wolnej trójjodotyroniny) i TSH (hormonu tyreotropowego) – a nie tylko samego TSH. W ten sposób uzyskasz pełny obraz poziomu hormonów tarczycy krążących we krwi.
Witaminę D
Wielu badaczy nazywa SM chorobą niedoboru witaminy D. Koniecznie wykonaj badanie krwi w celu oznaczenia poziomu witaminy D jako metabolitu 25(OH)D, nie sugeruj się jednak normami podawanymi przez miejscowe laboratorium, gdyż zazwyczaj odzwierciedlają one lokalny poziom witaminy, który w krajach położonych na pólnocy, jak np. Wielka Brytania, jest o wiele za niski. Idealny poziom witaminy D wynosi 65-85 ng/ml (163-213 nmol/l), podczas gdy 20-40 ng/ml (50-100 nmol/l) to poziom niewystarczający, a wynik poniżej 20 ng/ml (50 nmol/l) oznacza wyraźny niedobór.
Homocysteinę
Sprawdź poziom homocysteiny we krwi, gdyż jest ona główną trucizną dla tętnic. Wbrew standardowo podawanym normom, idealny poziom homocysteiny plasuje się poniżej 6,0 mmol/l. Jeżeli stężenie homocysteiny jest niskie, organizm może skutecznie uporać się z licznymi niepożądanymi związkami chemicznymi. Świadczy ono też o tym, czy masz odpowiedni poziom SAMe (S-adenozylometioniny) i glutationu – dwóch ważnych związków odtruwających organizm.
Zmień dietę
Ogromna większość moich pacjentów z SM odniosła korzyści z unikania niżej wymienionych substancji:
• produkty mleczne, włącznie z pełnotłustym i odtłuszczonym mlekiem dowolnych zwierząt, wszystkie sery (włącznie z odmianami wegetariańskimi, produkowanymi na podpuszczce roślinnej), jogurt, masło i śmietana (choć na późniejszym etapie może być dozwolone organiczne masło i śmietana). Dokładnie czytaj skład produktów na opakowaniu. Pamiętaj, że mleko może występować pod różnymi nazwami, takimi jak serwatka, kazeina i laktoza. By uniknąć pomyłek, nie kupuj gotowych produktów paczkowanych, lecz przygotowuj je własnoręcznie, tak jak robiła to Twoja babcia.
• kofeina, włącznie z napojami dekofeinizowanymi (gdyż nadal zawierają pewną ilość kofeiny), czekolada, napoje typu cola
• alkohol w każdej postaci
• rafinowane/białe produkty mączne (większość pieczywa, herbatniki, ciasta, makaron, pierogi, pudding)
• cukier, brązowy lub biały, z trzciny cukrowej lub buraków, a także wszystkie inne jego odmiany, jak np. syrop kukurydziany lub klonowy
• wszystkie dodatki chemiczne, a szczególnie aspartam i glutaminian sodu (zwracaj uwagę na inne jego nazwy, takie jak wolne glutaminiany lub kwas glutaminowy) oraz napoje gazowane
• w idealnej sytuacji- wszystkie produkty pakowane w folię lub puszki, a także mające długą listę składników
• wszystkie owoce – to warunek w przypadku, gdy wchodzi w grę infekcja Candida
• wszystkie zboża glutenowe (pszenica, żyto, owies i jęczmień)
• wszystkie rodzaje czerwonego mięsa (wołowina, baranina i wieprzowina)
• wszystkie tłuszcze nasycone
• owoce cytrusowe (u niektórych osób powodują podrażnienie pęcherza moczowego)
• rośliny z rodziny psiankowatych - jeżeli cierpisz na skurcze mięśni. Do grupy tej należą pomidory, ziemniaki, bakłażany, papryka i tytoń (którego należy unikać za wszelką cenę).
Co powinien jeść pacjent chory na SM?
• mnóstwo warzyw (o ile to możliwe, surowych lub gotowanych na parze) i owoców (jeśli nie ma kandydozy)
• sałatki
• orzechy, nasiona i przyprawy
• produkty pełnoziarniste
• ryby, szczególnie tłuste, takie jak łosoś, makrela i sardynki
• kurczaka, indyka i dziczyznę
• wodę wysokiej jakości (filtrowaną lub butelkowaną w szkle) i bezkofeinowe herbaty ziołowe
• mleko sojowe, ryżowe, owsiane i orzechowe
• o ile to możliwe – wszystkie produkty powinny być organiczne lub z własnej uprawy.
Możesz cierpieć na bóle głowy po odstawieniu kofeiny lub też odczuwać większe zmęczenie czy bóle w dolnej części pleców, objawy te nie powinny jednak trwać dłużej niż kilka dni – i będą one oznakami poprawy Twojego stanu zdrowia. Pij dużo wody wysokiej jakości z dodatkiem ½ łyżeczki sody oczyszczonej do każdej szklanki, aż poczujesz się lepiej. Bóle głowy po odstawieniu spowodowane są zazwyczaj uwalnianiem przez tkanki kwaśnych związków chemicznych, a soda pomoże zneutralizować kwasy.
Uszkodzenia centralnego układu nerwowego mogą okazać się długotrwałe, nie spodziewaj się więc natychmiastowych rezultatów. Być może stwierdzisz jednak, że lepiej sypiasz, Twoje jelita sprawniej pracują, a bóle głowy, które dokuczały Ci regularnie, gdzieś zniknęły. Twoja skóra może ulec zauważalnej poprawie, a twarz będzie wyglądać zdrowiej – nie będzie już tak mizerna i blada.
Niektórzy pacjenci dostrzegają złagodzenie objawów SM wkrótce po tym, jak zmienią swoje nawyki żywieniowe, lecz jeśli w Twoim przypadku objawy nie ulegną złagodzeniu w ciągu trzech miesięcy, niezbędne mogą być dalsze zmiany.
Możesz zauważyć, że mięśnie są mniej sztywne i nie ulegają skurczom tak łatwo jak wcześniej, być może też będziesz chodzić sprawniej i łatwiej trzymać się linii prostej, a niektóre objawy sensoryczne ulegną osłabieniu.
Jeżeli jednak zmiana nawyków żywieniowych nie przyniesie zauważalnej poprawy lub jeśli zaczniesz tracić na wadze, choć nie jest to w Twoim przypadku pożądane, nie trzymaj się uparcie diety, która najwyraźniej nie jest dla Ciebie odpowiednia.
Rozważ zastosowanie wlewów dożylnych
Większość moich pacjentów odniosła korzyści z dożylnego podawania witamin i składników mineralnych - a czasem rezultaty były wręcz zdumiewające. Pewna młoda kobieta z zagranicy, gdy przybyła do mojego gabinetu, z trudem ciągnęła jedną nogę i pomagała sobie dwiema kulami. Cierpiała zarówno na sensoryczne, jak i funkcjonalne SM. Po przeprowadzeniu szczegółowego wywiadu zasugerowałem wykonanie wlewu dożylnego i zmianę diety. Następnego dnia zadzwoniła do mnie już z domu, by powiedzieć, że przeszła niemal zupełnie normalnie z hali przylotów do samochodu zaparkowanego w pobliżu lotniska. Zbawienne rezultaty terapii odczuwalne były jeszcze przez trzy miesiące, nim objawy choroby zaczęły nawracać. Wtedy udało mi się znaleźć w jej kraju osobę, która wykonywała wlewy dożylne.Pacjentów z sensoryczną postacią SM łatwiej jest leczyć – przede wszystkim metodą wlewów dożylnych, a także poprzez wymianę wypełnień wykonanych z amalgamatu oraz walkę z wirusem Human herpesvirus 3 (wywołującym ospę wietrzną lub półpaśca). Moje doświadczenie podpowiada, że takie objawy sensoryczne mogą być oznaką niedoboru witaminy B12 w tkance nerwowej. Zimne palce u rąk i nóg mogą nieraz wywoływać uczucie mrowienia i kłucia, a ich przyczyną może być niedobór magnezu. Dieta odgrywa znacznie mniejszą rolę w tym typie SM niż w jego odmianie funkcjonalnej. Nawet dożylne wlewy witaminowe różnią się składem, choć wszystkie zawierają zazwyczaj wysokie dawki witaminy B12 – czasami nawet do 30 000 μg - gdyż niższe dawki nie są skuteczne.
Jeżeli znajdziesz kogoś, kto będzie w stanie podać Ci wlewy dożylne, polecam dla typu sensorycznego:
- Witamina B1 100 mg
- Witamina B2 25 mg
- Witamina B3 25 mg (ale nie jako początkowa dawka u kobiet, gdyż może wywołać bóle głowy)
- Witamina B5 250 mg
- Witamina B6 100 mg
- Kwas foliowy 5 mg
- Witamina B12 5000-30 000 μg (za każdym razem podnosząc dawkę, by znaleźć najbardziej skuteczną jej wielkość)
- Witamina C 5000 mg
- Siarczan magnezu 1 g
- Cynk 25 mg
- Molibden 100 μg
- Selen 100 μg
- Chrom 100 μg
- Dla typu funkcjonalnego:
- Magnez 5 g (dawka zwiększana stopniowo)
- Witamina B12 5000 μg
Tacy pacjenci zawsze wymagają zmiany diety oraz wymiany wypełnień z amalgamatu, jak również leczenia wszelkich innych schorzeń towarzyszących (np. grzybicy).
Odtrucie po wypełnieniach z amalgamatu
Jeżeli zdecydujesz się wymienić wypełnienia z amalgamatu, bardzo ważne będzie przyjmowanie mineralnych czynników chelatujących, rozpoczęte na krótko przed pierwszą wizytą u dentysty i kontynuowane przez cały okres wymiany wypełnień (także pomiędzy wizytami).
Jako że dawki uzależnione są od potrzeb indywidualnych pacjentów, nie mogę podać dokładnych zaleceń. Najlepiej będzie nawiązać współpracę z doświadczonym specjalistą, mogącym monitorować wszelkie efekty uboczne.
Z reguły, im więcej wymienia się wypełnień, tym więcej składników chelatujących (wyższe dawki całkowite) należy przyjmować, zarówno zwiększając dawki dzienne, jak i wydłużając czas stosowania terapii. Dla celów orientacyjnych sugeruję:
• 300-900 μg/dzień selenu pierwiastkowego
• 3-6 g/dzień witaminy C
• 90-150 mg/dzień cynku pierwiastkowego.
Idealnym sposobem jest przyjmowanie trzy razy dziennie selenu (w dawkach 100-300 μg) na pół godziny przed posiłkami, witaminy C (1-2 g) z posiłkami oraz cynku (30-50 mg) godzinę po posiłkach (możesz też podzielić je na dwie osobne dawki).
Jak długo powinieneś przyjmować tak duże dawki? Polecam rozpoczęcie terapii co najmniej na tydzień lub dwa przed pierwszą wizytą u dentysty, dzięki czemu dojdziesz do dawki docelowej właśnie wtedy, gdy rozpoczną się prace dentystyczne, upewniwszy się wcześniej, że Twój organizm toleruje tak wysokie dawki. Wszystkie tabletki i kapsułki popijaj pełną szklanką wody, zwłaszcza gdy przyjmujesz je poza posiłkami.
Tysiące moich pacjentów stosowało z powodzeniem tę terapię, choć może ona zaburzyć równowagę innych składników odżywczych, takich jak miedź. Musisz dowiedzieć się, co będzie dla Ciebie odpowiednie, a ustalenie i osiągnięcie dawki docelowej potrwa kilka dni.
Najlepszym sposobem określenia, czy pacjent zażywał czynniki chelatujące wystarczająco długo, jest obserwowanie, czy nagle i bez uzasadnienia nie pojawiają się nowe objawy. Mogą wystąpić nietypowe lub nowe bóle głowy, plamki lub wysypka w różnych częściach ciała, czyraki, wysuszone kąciki ust, bóle stawów, które wcześniej nie stanowiły problemu, lub też po prostu nagłe pogorszenie samopoczucia. Objawy takie mogą być skutkiem nadmiaru selenu.
Możesz również zażywać krople Bio-Chelat tuż przed posiłkami, zaczynając od pięciu kropli trzy razy dziennie przez pierwszy tydzień, 10 kropli trzy razy dziennie przez następny tydzień, aż do 20 kropli trzy razy dziennie w dalszym okresie terapii.
Dokładna długość okresu przyjmowania najwyższej dawki będzie różna u różnych pacjentów, lecz - tak jak w poprzednim przypadku - im liczniejsze i większe są wypełnienia z amalgamatu i im dłużej tkwią w zębach, tym dłuższy będzie prawdopodobnie czas potrzebny do schelatowania całej rtęci (i innych metali ciężkich) w Twoim organizmie.
A ponieważ wszyscy jesteśmy narażeni na nieunikniony kontakt z metalami ciężkimi, przyjęcie kilku dawek od czasu do czasu może również okazać się pomocne.
Sugerowałbym kontynuowanie terapii najwyższą dawką kropli Bio-Chelat przez ok. 3 miesiące, a później – okazjonalne ich zażywanie. Jeżeli czujesz, że przynoszą poprawę, a ich odstawienie powoduje pogorszenie Twojego stanu zdrowia, zastosuj terapię ponownie przez miesiąc i obserwuj reakcję organizmu. Według mojej wiedzy, długotrwałe stosowanie kropli nie powoduje problemów zdrowotnych.
Muszę tylko ostrzec Cię przed możliwymi niepożądanymi skutkami ubocznymi zażywania cynku. Jeżeli w Twoim organizmie znajduje się więcej miedzi niż przeciętnie, przyjmowanie cynku może spowodować eliminację miedzi poprzez wątrobę i drogi żółciowe do jelit. Mogą wtedy pojawić się poważne problemy trawienne i złe samopoczucie.
Choć dokładny przebieg kuracji będzie inny u każdego pacjenta, sugeruję, by po ok. dwóch tygodniach po zakończeniu prac dentystycznych zmniejszyć dawkę selenu do 100 μg/dzień, a cynku do 30 mg/dzień, kontynuując zażywanie Bio-Chelatu raz dziennie, nie łącząc go z innymi składnikami odżywczymi.
Przyjmując Bio-Chelat, możesz praktycznie odstawić selen i cynk, chociaż producent zaleca przyjmowanie niewielkiej ilości, ok. 15 mg, pierwiastkowego cynku tuż przed pójściem spać. Ja zalecam również dalsze przyjmowanie selenu w dawce co najmniej 100 μg/dzień przez długi czas.
Jeżeli nie możesz lub nie chcesz wymienić wypełnień z amalgamatu, rozważ przyjmowanie pięciu kropli Bio-Chelatu trzy razy dziennie w szklance wody przed posiłkami.
Zażywaj suplementy
Witamina D3 Sugerowana dawka dzienna: 5000 j.m.
Probiotyki Jeżeli przyjmujesz więcej niż sporadyczną serię antybiotyków, probiotyki będą niezbędne do odbudowania pożytecznej flory jelitowej wybitej przez antybiotyk, o ile nie stosujesz diety przeciwko grzybom Candida i nie zażywasz przez dłuższy czas ditlenku chloru.
Kwasy tłuszczowe omega-3 Mają działanie przeciwzapalne, podczas gdy kwasy tłuszczowe omega-6 działają prozapalnie.
Witamina B12 Ma zasadnicze znaczenie dla tkanki nerwowej. Sugerowana dawka dzienna: 5000-30 000 μg (dożylnie).
Magnez Szczególnie ważny dla pacjentów z funkcjonalnym SM. Sugerowana dawka dzienna: 600 mg doustnie. Jeżeli duże dawki powodują biegunkę, możesz zastosować olejek lub spray wchłaniany przez skórę.
Witamina K2, stront i bor Mogą być pomocne, jeżeli SM uniemożliwia Ci ćwiczenia fizyczne lub jeśli zagraża Ci osteoporoza.
Przeciwutleniacze Jeżeli Twoje dolegliwości mogą wiązać się z obecnością wolnych rodników, rozważ stosowanie mieszanki witaminy A (olej z wątroby dorsza), witaminy C (z bioflawonoidami) i witaminy E.
Przy słabym funkcjonowaniu tarczycy pełny naturalny ekstrakt tarczycy plus suplementy specyficzne dla gruczołu tarczycy i nadnerczy. Ja stosowałem najczęściej Biocare TH207 i AD206 jako wsparcie, odpowiednio, dla tarczycy i nadnerczy.
Materiał powstał na podstawie książki Patricka Kingsleya The New Medicine: A Modern Approach to Clinical Illness (SureScreen Life Sciences).