Znany jest w Tajlandii i Laosie. Jednak dopiero od niedawna mówi się o nim w Europie. Kaempferia parviflora, nazywana czarnym imbirem, od 16 lat cieszy się coraz większą popularnością wśród naukowców. I nic w tym dziwnego. Wystarczy pobieżny przegląd 135 poświęconych tej roślinie badań zgromadzonych w bazie PubMed, by zdać sobie sprawę, że to o nim musieli marzyć słynny uwodziciel Giacomo Casanova oraz współczesna mu polska zielarka hrabina Maria Krystyna von Lodron. Oboje – każde na własną rękę, bo za sobą nie przepadali – próbowali stworzyć eliksir wiecznej młodości.
Czarny imbir ma właściwości antyoksydacyjne
Tajsko-japoński zespół badawczy dowiódł, że ekstrakt z czarnego imbiru może służyć jako silny lek alternatywny do łagodzenia stanu zapalnego wywołanego zakażeniem Helicobacter pylori, pomaga też przy wrzodach żołądka1.
Ponadto wykazano, że wyciąg z rośliny obniża poziom glukozy, a także działa przeciwtrądzikowo, przeciwgrzybiczo i przeciwalergicznie. Zdaniem naukowców z Republiki Korei zdolność czarnego imbiru do łagodzenia stanów zapalnych jest konsekwencją jego antyoksydacyjnych właściwości2.
Czarny imbir poprawia płodność
Czarny imbir może być istotnym pomocnikiem zakochanych. Po pierwsze, chroni serca, a po drugie, dba o satysfakcjonujące zbliżenia. Przeprowadzone na ludziach badanie krzyżowe z podwójną ślepą próbą, wykazało, że preparat zawierający ekstrakt z rośliny korzystnie wpływa na ciśnienie krwi, metabolizm lipidów oraz sztywność tętnic3, którą uznaje się, za prognostyk incydentów sercowo-naczyniowych oraz wskaźnik śmiertelności. W grupie 27 zdrowych ochotników podawano 100 mg preparatu, a w grupie kontrolnej placebo, przez 7 tygodni. W grupie przyjmującej suplement zaobserwowano znaczny spadek masy ciała oraz stężenia glukozy na czczo.
W eksperymencie na myszach sprawdzono, jak czarny imbir poradzi sobie z reaktywnymi formami tlenu w ludzkich komórkach śródbłonka żyły pępowinowej, które dostarczają modelu in vitro zdarzeń istotnych dla rozwoju miażdżycy. Okazało się, że badany suplement hamował powstawanie wolnych rodników, a przy tym obniżył ekspresję różnych mediatorów zapalnych oraz genów związanych z funkcją śródbłonka4.
Kaempferia parviflora nazywana bywa tajską Viagrą. Uznawana jest za naturalny booster testosteronu, zioło zwiększające kobiece libido oraz poprawiające płodność. W badaniu panowie otrzymywali 25 lub 90 mg ekstraktu z czarnego imbiru raz dziennie przez 2 miesiące. Okazało się, że grupa, której podawano wyższą dawkę (90 mg), wykazywała istotną poprawę erekcji5. W kolejnych doświadczeniach potwierdzono natomiast zwiększenie liczby plemników.
Czarny imbir pomaga zatrzymać młodość
Choć już powyższa lista jest imponująca, to jednak świat zelektryzowało odkrycie Japończyków, którzy znaleźli w kłączu polimetoksyflawony (KPMF). Jak się okazało te unikalne związki bezpośrednio i skutecznie aktywują ludzki gen SIRT1, który nie tylko reguluje metabolizm glukozy i lipidów, dzięki czemu wspomaga walkę z otyłością i przeciwdziała insulinooporności, ale także jest uznawany za gen długowieczności, ponieważ wpływa na geny związane z procesami starzenia się i przedwczesną śmiercią oraz pełni istotne funkcje w zapobieganiu chorobom serca, nadciśnieniu, rakom i alzheimerowi6. Ponadto polimetoksyflawony oddziałują na deacetylazę zależną od NAD+, która jest kluczowym regulatorem zapobiegającym nowotworom i chorobom związanym z wiekiem.
Czym są SIRT i STAC?
Sirtuiny to białka enzymatyczne występujące we wszystkich organizmach żywych. Ich wysoka zawartość w ciele człowieka może spowolnić procesy starzenia i obumierania komórek, przeciwdziała pojawianiu się stanów zapalnych, a także reguluje procesy metaboliczne poprzez zwiększoną redukcję tkanki tłuszczowej. Wpływa również korzystnie na odporność organizmu, a nawet pomaga mu radzić sobie ze stresem.
Ilość sirtuin wzrasta, gdy kaloryczność spożywanych posiłków zmniejsza się o połowę – przy czym mówimy o diecie opartej na składnikach roślinnych, zawierających polifenole. Naukowcy związki aktywujące sirtuiny nazywają STAC (to skrót od angielskiego sirtuin-activating compound). Po serii badań dokonanych przez niezależne zespoły badawcze z Kraju Kwitnącej Wiśni, jasnym stało się, że związek KPMF-8, pozyskany z czarnego imbiru, oddziałuje bezpośrednio z SIRT1 i stymuluje jego aktywność. Co więcej, w zależności od rodzaju użytych polimetoksyflawonów (KPMF-8 lub KMPF-10) może być 8-15 razy silniejszy, niż resweratrol uważany dotychczas za najpotężniejszy naturalny STAC7. Oznacza to, że KPMF skuteczniej aktywują SIRT1 niż resweratrol.
Japończycy przyłożyli się do pracy. Jako kontrolnego środka użyli resweratrolu. W testach in vitro sprawdzali, czy KPMF-8 bezpośrednio oddziałuje z SIRT1, czy może przenikać przez błonę komórkową i zwiększać wewnątrzkomórkową aktywność deacetylazy w środowisku komórkowym. Zarówno KPMF-8, jak i resweratrol skutecznie stymulowały aktywność SIRT1 w sposób zależny od dawki. KPMF-8 stymulował aktywność deacetylazy SIRT1 ok. 25-krotnie przy stężeniu 2 μM, podczas gdy resweratrol wykazywał taką samą efektywność przy stężeniu 100 μM, co wskazuje, że KPMF-8 był ok. 50 razy bardziej skuteczny niż resweratrol8!
Czarny imbir wspiera pamięć
Na cóż nam miłość i długie życie, skoro nic nie będziemy pamiętać? Czarny imbir i tym razem przychodzi z pomocą. Okazuje się, że wyciągi z kłącza są w stanie chronić mózg przed niszczącym działaniem stresu.
Wiadomo, że intensywne i długotrwałe napięcie może powodować uszkodzenie neuronów hipokampa i upośledzenia funkcji poznawczych. Uczeni, chcąc sprawdzić, jak można temu zapobiec, podawali szczurom doustnie ekstrakt z kłącza lub placebo przez okres 21 dni. W tym czasie gryzonie były też wystawione na chroniczny stres przez 6 godz. na dobę. Po tym czasie badacze poddali je testom. Okazało się, że u zwierząt, które otrzymywały ekstrakt z czarnego imbiru, poprawiło się uczenie przestrzenne oraz zdolność zapamiętywania, a także zwiększyła gęstość neuronów we wszystkich obszarach hipokampu9.
- BMC Complement Med Ther. 2020 Apr 22;20(1):124
- Oxid Med Cell Longev. 2018 Apr 3;2018:5967150
- Japanese Pharmacology and Therapeutics 2015 Jan 43(7):997-1005
- Eur J Nutr. 2017 Apr;56(3):949-964
- OnLine Journal of Biological Sciences, 2012, 12 (4), 149-155
- Neurosci. Bull. 2019;35:877-888; Cancer Res. 2014;74:727-737; Nat Rev Endocrinol 2009 Jul;5(7):367-73; Front Pharmacol 2012 3:40
- Nature. 2003 Sep 11; 425(6954):191-6
- Nat. Prod. Commun. 2014;9:1291-1294
- Biology (Basel). 2021 Apr; 10(4): 264