Nasze magazyny
Od niepamiętnych czasów pomiar temperatury, zarówno ogólnej, jak i poszczególnych narządów, stosowano w celu rozpoznawania charakteru i intensywności przebiegu choroby.
Pierwsze próby takiej kontroli podejmował Hipokrates, który okładał pacjenta błotem, a potem obserwował jak szybko ono wysycha na skutek podwyższonej termiki chorego miejsca.
Następnie w XVI w. Galileusz zbudował pierwszy termoskop do ilościowego pomiaru temperatury.
Przełomem był wynalazek Carla Wunderlicha, który w 1870 r. wprowadził termometr do badań klinicznych oraz sir Thomasa Allbutta, twórcy termometru rtęciowego.
Wszystkie te metody związane są z dotykową techniką pomiaru ciepłoty ciała. Natomiast nowością w badaniach rozkładu ciepła na ludzkim ciele stało się zastosowanie bezdotykowej metody mierzenia promieniowania podczerwonego – termografii.
Diagnostyka termowizyjna pozwala na badanie pacjentów przy pomocy specjalnego urządzenia – termografu, pozwalającego wychwycić emisję promieniowania podczerwonego i przekształcić ją w obraz – termogram, który przedstawia rozmieszczenie ciepła na powierzchni ciała, informując jednocześnie o miejscach zapalnych lub osłabionych.
Organizm ludzki, ze względu na swoje fizjologiczne cechy związane z emisyjnością tkanek w zakresie średniej podczerwieni oraz stałocieplność, stanowi znakomity obiekt pomiarów termowizyjnych.
Temperatura skóry jest jego integralnym parametrem, a w powstawaniu wspomnianego pomiaru biorą udział: sieć naczyń krwionośnych i limfatycznych (tętnice, żyły, układ limfatyczny), poziom przemiany materii w narządach i przewodnictwo cieplne skóry.
Organy oraz tkanki chore, uszkodzone, czy zainfekowane wydzielają więcej ciepła niż zdrowe. Właśnie to wykrywa i rejestruje kamera termowizyjna.
Podczas analizy termogramów należy uwzględnić wszystkie te elementy, z których składa się wegetatywno-metaboliczny jest jednak najważniejszy, określając podstawowe kierunki wykorzystania obrazu w podczerwieni w medycynie klinicznej.
Dane historyczne na temat diagnostyki termowizyjnej
Diagnostyka termowizyjna po raz pierwszy wykorzystana została w praktyce klinicznej przez kanadyjskiego chirurga, doktora Lawsona w 1956 r.
Wykorzystał on stosowany do celów wojskowych noktowizor do wczesnej diagnostyki nowotworów złośliwych gruczołów mlekowych u kobiet. Metoda ta przyniosła obiecujące rezultaty. Rzetelność i wiarygodność w diagnozowaniu raka piersi, szczególnie we wczesnych stadiach, wynosiła ok. 60-70%.
Wykrywalność grup ryzyka podczas zakrojonych na szeroką skalę badań rekompensowała koszty ponoszone na technikę termowizyjną. Później zaczęła być ona szeroko stosowana w medycynie.
Wraz z rozwojem techniki możliwe stało się wykorzystywanie termowizorów w neurochirurgii, neurologii, chirurgii naczyniowej, stomatologii, otolaryngologii, pulmonologii, endokrynologii i mammologii.
Obecnie na świecie z wiarygodnością 70-100% diagnozuje się:
• nowotwory złośliwe piersi, skóry, węzłów chłonnych, twarzoczaszki oraz ich nawroty
• zapalenie i nowotwory przydatków
• zapalenie ucha, gardła i nosa
• choroby stawów i kręgosłupa o charakterze zapalnym
• choroby naczyń i nerwów kończyn
• zaburzenie czynności i schorzenia tarczycy
• choroby zapalne i czynnościowe nerek, a także układu pokarmowego i wątroby.
Termografia komputerowa nie podaje przyczyn schorzeń. Dlatego, w połączeniu z metodą elektropunkturową Vega test, obie metody mogą stanowić potężne narzędzie w procesie diagnozowania przyczyn złego samopoczucia. Mogą pomóc właściwie ukierunkować terapię zdrowotną.
Zalety diagnostyki termowizyjnej oraz Vega test dla specjalisty i pacjenta:
• całkowite bezpieczeństwo i nieszkodliwość przeprowadzanego badania
• wykonanie wczesnej diagnostyki w stadium przedklinicznym
• szansa uzyskania wiarygodnej informacji na temat różnych patologii
• możliwość powtarzania diagnostyki wielokrotnie w ciągu trwania kuracji
• łatwość przeprowadzanego pomiaru.
Reakcje termiczne – ze względu na swą uniwersalność – pojawiają się przy wszystkich typach schorzeń: bakteryjnych, wirusowych, alergicznych, nerwowych, psychicznych, neoplastycznych, zwyrodnieniowych i innych. Metoda Vega test może natomiast wskazać nazwę czynnika powodującego schorzenie lub zespół schorzeń.
Po raz pierwszy w Polsce obie, połączone ze sobą metody, przeprowadzane są w Warszawie. Pomiary wykonuje lekarz neurolog z wieloletnim doświadczeniem, który prowadzi również kursy z zakresu metody Voll’a i Vega testu.
To szansa dla tych, którzy nie znają przyczyny swoich dolegliwości, oraz poziomu aktywacji schorzenia.
Izabela Kaczorowska
Na złodzieju czapka gore... Diagnostyka termowizyjna sprawdza się w wielu dziedzinach. Na lotniskach można dzięki niej namierzyć tych, którzy mają nielegalne zamiary oraz pasażerów, którzy są zainfekowani niepożądanymi chorobami.
DETECTION II from Roch Forowicz on Vimeo.
Zapisy
Szczegóły dotyczące terminu zapisów na pomiary termowizyjne wraz z elektropunkturą Vega test:
tel. 22 382 55 50, 796 104 230 email: biuro@ensoel.pl, www.ensoel.pl
