Nasze magazyny
Dlaczego warto nie jeść glutenu?
Szacuje się, że 1% światowej populacji ma celiakię, a kolejne 7% wykazuje jakiś rodzaj wrażliwości na gluten. Liczby te wciąż rosną. Wrażliwość na tę grupę białek, a nawet nadmierne ich spożycie (do którego prowadzi nasza współczesna, zachodnia dieta) może przyczyniać się do przypadków kaskadowych stanów zapalnych, chorób autoimmunologicznych i przewlekłych1.
Schorzenie z autoagresji, jeżeli nie jest metodycznie leczone, może wywierać długotrwały wpływ na nasze zdrowie, włącznie ze zwiększeniem ryzyka chorób serca, raka i stanów zapalnych jelit. Uświadomiliśmy sobie jedno: do przewlekłych kłopotów zdrowotnych przyczynia się nie tylko gluten, ale także proces uprawy zbóż.
Rolnictwo monokulturowe (praktyka obsiewania jednego gatunku rok po roku na tym samym obszarze), a szczególnie uprawa pszenicy, może mieć rujnujący wpływ na nasze zdrowie z powodu rosnącej ilości stosowanych pestycydów i środków chemicznych.
Jeżeli sięgamy po mieszanki bezglutenowe na półkach sklepowych, najczęściej są one pełne chemicznych konserwantów, zagęszczaczy, stabilizatorów i barwników, by lepiej mogły imitować teksturę pszenicy.
Starajmy się więc, gdy tylko to możliwe, kupować organiczne mąki bezglutenowe z jak najmniejszą liczbą składników. Gdy zaczyna się piec i gotować bez glutenu, okazuje się, że wiele problemów z konsystencją i smakiem związanych jest bezpośrednio z rodzajem użytej mąki.
Na szczęście, z biegiem lat wypróbowaliśmy niemal każdy rodzaj takiej mąki, jaką tylko można sobie wyobrazić, i przedstawiamy tu 3 spośród najlepszych, które polecamy.
Mąka z manioku (Cassava)
Ta mieszanka z korzenia rośliny Manihot esculenta Crantz (yuca) ma jedną z najbardziej zbliżonych do "prawdziwej mąki" tekstur.
Aby uzyskać taką przypominającą gluten, zazwyczaj miesza się wiele rodzajów mąki i dodatków, lecz w przypadku manioku tak nie jest. Mąka ta, otrzymywana ze skrobiowych bulw, ma wysoką zawartość węglowodanów, co czyni ją cennym pożywieniem w wielu rdzennych kulturach.
W odróżnieniu od innych alternatyw, jest ona bardzo łagodna i neutralna w smaku, a także zawiera mało tłuszczu i cukru. Nie jest ziarnista ani żwirowata w konsystencji - jest raczej miękka i sypka. Poza tym, jest doskonała dla każdego, ponieważ nie zawiera glutenu, zbóż ani orzechów.
Mąka tapiokowa
Czasami terminy "mąka maniokowa" i "tapiokowa" używane są wymiennie. Jednakże należy tu odnotować kilka bardzo istotnych różnic. Tapioka jest skrobią uzyskiwaną z korzenia manioku w procesie wymywania i rozcierania. Następnie mokrą miazgę wyciska się, by otrzymać skrobiowy płyn. Gdy odparuje z niego cała woda, pozostaje mąka tapiokowa.
Tapioka jest niemal czystą skrobią, co oznacza, że ma podobne własności wiążące jak gluten. Zawiera niewiele białek, tłuszczu i błonnika, ale pomimo tego odgrywa cenną rolę w trawieniu. Jest źródłem skrobi opornej, która, jak wskazuje nazwa, wykazuje odporność na pewne funkcje układu pokarmowego.
Ten rodzaj organicznego związku chemicznego wiązany jest z korzyściami, takimi jak odżywianie przyjaznych bakterii jelitowych, a przez to zmniejszanie stanów zapalnych jelit i populacji szkodliwych bakterii, jak również obniżanie poziomu cukru we krwi2.
Mąka migdałowa
Jeżeli orzechy są jednym z filarów twej diety, to będzie ona kolejnym wspaniałym substytutem zwykłej mąki pszennej, szczególnie w wypiekach. Ma słodki, maślany i lekko orzechowy smak, a jej tekstura doskonale nadaje się do ciast i kruszonek.
Jest ona także jednym z najbardziej odżywczych substytutów mąki, gdyż obfituje w białko, mangan, witaminę E i tłuszcze jednonienasycone, natomiast uboga jest w węglowodany, ale zawiera błonnik. Na dodatek, stosunkowo łatwo można ją uzyskać z miazgi pozostałej po domowym wyrobie mleka migdałowego.
- Gastroenterol Hepatol (N Y), 2011; 7(8): 554-6
- Nutrients, 2017; 9(9): 1044
