Andropauza: nadwaga i nadpotliwość

Zdrowe zakupy

Suplementy diety

Andrographis ParActin®

Suplementy diety

Ashwagandha KSM-66 BIO

Suplementy diety

AstaZine® Astaksantyna

Suplementy diety

Koenzym Q10

Suplementy diety

Kolagen UC-II®

Suplementy diety

Kurkuma BCM-95®

Suplementy diety

Żeńszeń fermentowany GS15-4®

Wskutek andropauzy tkanka tłuszczowa gromadzi się głównie na brzuchu, za co odpowiada zwiększony poziom estrogenów. Dieta bogata w białko, polecana dla zachowania sprawności mięśni, jest jednocześnie jedną z najbardziej skutecznych diet odchudzających. A jeśli połączy się ją z codzienną aktywnością fizyczną, efekt okaże się zaskakujący. Warunkiem jest jednak przestrzeganie rygoru dietetycznego i odpowiednie nawadnianie organizmu. Olbrzymią zaletą diety wysokobiałkowej jest to, że zdecydowanie zmniejsza ona apetyt. Już po tygodniu znika chęć na podjadanie i słodkie przekąski, a uczucie sytości utrzymuje się nawet do 4 godzin. Celem diety wysokobiałkowej jest dostarczenie organizmowi niezbędnych aminokwasów, które zostaną wykorzystane do budowy białek i wytwarzania enzymów regulujących metabolizm.

Odpowiednia w stosunku do innych składników odżywczych zawartość węglowodanów sprawia, że wszystkie cukry dostarczone z pokarmem są w organizmie wykorzystywane do procesów metabolicznych, więc nie dochodzi do ich magazynowania w tkance tłuszczowej podskórnej. Szybka utrata masy ciała związana jest również z tym, że białka są naturalnymi termogenikami, czyli przyspieszają odchudzanie, ponieważ organizm musi uruchomić rezerwy energetyczne do ich trawienia, a nadmiar energii rozpraszany jest w postaci ciepła.

Andropauza: koniec z podjadaniem

Panowie w okresie andropauzy powinni unikać postów i głodówek, ponieważ w ich następstwie obniża się poziom gonadotropin i testosteronu, co nasila objawy przekwitania. Podwyższony poziom estrogenów, charakterystyczny dla mężczyzn w podeszłym wieku, może w tym przypadku prowadzić do zwiększenia masy ciała oraz stać się przyczyną ginekomastii. W parze z nadwagą często podąża insulinooporność i będąca jej skutkiem cukrzyca typu 2. Każdy posiłek bogaty w węglowodany, słodka przekąska lub napój powodują gwałtowny wzrost poziomu glukozy we krwi, po którym następuje wyrzut do krwioobiegu insuliny i leptyn. Zadaniem insuliny jest umożliwienie glukozie przedostania się do wnętrza komórek, w których jest wykorzystywana jako paliwo w przemianach energetycznych. Z kolei leptyny, produkowane w tkance tłuszczowej, mają za zadanie informować organizm o tym, ile mamy dostępnej energii i jakimi jej zapasami dysponujemy w tkance tłuszczowej podskórnej.

Jednak utrzymujące się stale wysokie stężenie leptyn sprawia, że podwzgórze w naszym mózgu przestaje reagować na sygnały wysyłane przez ten hormon. Mózg zostaje wtedy oszukany i wobec braku informacji o zasobach energetycznych zaczyna gromadzić zapasy w przekonaniu, że organizm głoduje. Zwiększa zatem apetyt i wzmaga odkładanie tkanki tłuszczowej. Równie niebezpieczny jest brak reakcji komórek na insulinę dostarczającą do nich glukozę, która pozostaje wtedy we krwi, a organizm głoduje, nie mogąc jej wykorzystać. Nieleczona insulinooporność to pierwszy krok w kierunku cukrzycy typu 2 i częsta przyczyna otyłości. Jedynym rozwiązaniem jest radykalna zmiana trybu życia i diety. Trzeba zrezygnować z węglowodanów i żywności wysokoprzetworzonej, a następnie przejść na ubogą w cukry dietę proteinową. To sposób na zmniejszenie masy ciała, a zarazem - wyrównanie glikemii^1,2.

Andropauza: delikatny temat potu

Zmiany hormonalne, jakie zachodzą w organizmie mężczyzny w okresie andropauzy, mogą skutkować zwiększonym wydzielaniem potu. Czasami panowie mają wrażenie, że choćby przebierali się kilka razy dziennie, i tak będą cały czas spoceni. Trudno w takiej sytuacji czuć się komfortowo. Warto zgłosić się do lekarza, gdyż nadmierne pocenie się może być również objawem groźnych dla zdrowia i życia chorób, takich jak cukrzyca, nadciśnienie, nadczynność tarczycy czy nowotwory. W aptekach dostępne są silnie działające dezodoranty i blokery gruczołów potowych. Są w nich obecne sole glinu, które zwężają ujścia gruczołów potowych. Czasami stosuje się leki cholinergiczne, jednak wywołują one wiele skutków ubocznych, takich jak senność i zaburzenia widzenia. Do walki z nadmierną potliwością wykorzystuje się również najnowsze osiągnięcia kosmetologii i medycyny estetycznej, np. laser neodymowy niszczący gruczoły potowe, ostrzykiwanie pach botoksem i jonoforezę. Można również stosować preparaty ziołowe z szałwią, pokrzywą i skrzypem polnym³.

Kamila Makowska-Serkis