Brak miesiączki

Mam 20 lat i od ponad roku nie miałam okresu. Mój internista podejrzewa, że przyczyną może być utrata wagi (straciłam 7 kg gdy wyjechałam rok temu za granicę). Stosuję zdrową dietę już od pół roku, ale nadal nie mogę przybrać na wadze, a miesiączki nie powróciły. Czy możecie coś poradzić?

12 styczeń 2015
Artykuł na: 4-5 minut
Zdrowe zakupy

Mimo że brak miesiączki najczęściej sygnalizuje ciążę lub menopauzę, stan taki może mieć wiele innych przyczyn. Utrata wagi jest jedną z nich, tak jak zaburzenia czynności tarczycy, zespół jajników policystycznych, zbyt dużo ćwiczeń fizycznych, stres oraz pewne leki (np. antykoncepcyjne czy przeciwdepresyjne).

Przyjmuj odpowiednią ilość kalorii

Nawyki żywieniowe mają ogromny wpływ na prawidłowe działanie systemu rozrodczego, zatem każdy niedobór żywieniowy lub energetyczny (wynikły czy to z ostrej diety, czy z nadmiernych ćwiczeń) może powodować brak miesiączki. Może okazać się, że przyjmowanie większej ilości lepszego jakościowo jedzenia i ograniczenie wysiłku fizycznego wystarczy, by organizm powrócił do normalnego stanu, chociaż może to zająć nawet rok.

Pij wysokokaloryczne napoje odżywcze

Pomogło to niektórym sportsmenkom, którym brakowało protein, i które nie miały z tego powodu okresu.

Jedz więcej tłuszczów

Kobiety, które przestają miesiączkować - nawet te o normalnej masie ciała - często przyjmują wraz z dietą mniejszą ilość tłuszczu niż te, które nie mają tego problemu. Dlatego też jedzenie tłuszczów pochodzących ze „zdrowych źródeł”, czyli orzechów, nasion, tłustych ryb (lub ich suplementów, by uniknąć rtęci), oliwy z oliwek oraz awokado może sprawić, że miesiączki powrócą.

Poznaj swój typ metaboliczny

Upewnij się, że odżywiasz się zgodnie z biochemią swojego organizmu. Weź pod uwagę indeks glikemiczny (IG) pokarmów, które spożywasz (na stronie www.dietamm.com uzyskasz więcej informacji). Jedz zdrowe, nieprzetwarzane jedzenie o wysokim IG pasujące do twojego typu metabolicznego - możliwe, że pozwoli to zyskać na wadze.

Bierz suplementy diety Acetylokarnityna (ALC) może być skuteczna w przywracaniu miesiączki. W pewnym badaniu u kobiet przyjmujących 2 g ALC dziennie odnotowano korzystniejszy poziom hormonów, a u około połowy z nich powróciły miesiączki po około 3-6 miesiącach od rozpoczęcia terapii.

Sugerowana dawka: 2 g/dzień.

Uzupełnianie preparatami witamin C oraz B6 (pirydoksyny) może dodatkowo pomóc.

Sugerowana dawka: 1-3 g/dzień witaminy C; 50 mg/dzień witaminy B6.

Zadbaj o kości

Kobiety niemiesiączkujące są bardziej zagrożone utratą istotnych dla budowy kości minerałów, dlatego upewnij się, że jesz pokarmy właściwe dla zachowania zdrowych, mocnych kości.

Zaliczają się do nich zielone warzywa liściaste i produkty bogate w witaminę D, a więc tłuste ryby, np. tuńczyk czy makrela, wątróbka wołowa, ser, żółtka jajek i wybrane gatunki grzybów.

Bierz witaminę D

W naszym północnym klimacie suplementacja tej witaminy jest wręcz niezbędna.

Sugerowana dawka: 600 IU/dzień. U osób z niedoborami: przynajmniej 1000 IU/ dzień (25 mcg/dzień).

Zrelaksuj się

Udowodniono powiązanie między wysokim poziomem kortyzolu - hormonu wydzielanego w reakcji na stres - a brakiem miesiączki. Joga, medytacje czy inne techniki pomocne w opanowaniu stresu mogą więc okazać się bardzo przydatne.

Rzuć palenie

Ryzyko wystąpienia zaniku menstruacji jest prawie dwa razy większe, jeśli kobieta pali jedną lub więcej paczek papierosów na dzień.

Wypróbuj akupunkturę Ta tradycyjna chińska metoda leczenia może przynieść pozytywny efekt w przypadku zaniku miesiączki poprzez regulowanie poziomu hormonów i stymulowanie w ten sposób owulacji.

Zioła na problemy z miesiączką

Niepokalanek pospolity (Vitex agnus castus) jest tradycyjnym lekarstwem na wiele schorzeń kobiecych, a używanie go do leczenia zaniku miesiączki jes t aprobowane przez lekarską Komisję w Niemczech.

Jak podają wyniki testów klinicznych, roślina ta normalizuje poziom pewnych hormonów powiązanych z zanikiem menstruacji, w tym prolaktyny i hormonu luteinizującego.

Serdecznik pospolity, krwawnik pospolity oraz roślina Caulophyllum thalictroides również były tradycyjnie stosowane w tej przypadłości.

Skonsultuj się zatem z wykwalifikowanym zielarzem i poproś o sporządzenie indywidualnie przygotowanej mieszanki.

 

Bibliografia

  1. Am Fam Physician, 2006; 73: 1374–82
  2. Hum Reprod Update, 2006; 12: 193–207; Endocrinol Metab Clin North Am, 2001; 30: 611–29
  3. BMJ, 1978; 1: 321
  4. Int J Sport Nutr, 1999; 9: 70–88; Int J Sport Nutr, 1996; 6: 24–40
  5. J Soc Gynecol Investig, 1994; 1: 84–8; Clin Endocrinol [Oxf], 1999; 50: 229–35
  6. Acta Obstet Gynecol Scand, 1991; 70: 487–92
  7. Int J Fertil, 1977; 22: 168–73; J Clin Endocrinol Metab, 1976; 42: 1192–5
  8. BMJ, 1990; 301: 790–3
  9. Eur J Endocrinol, 2000; 142: 280–5; Am J Obstet Gynecol, 2000; 182: 776–81
  10. Am J Public Health, 1992; 82: 47–54
  11. Wien Med Wochenschr, 1981; 131: 123–6; J Tradit Chin Med, 1993; 13: 115–9
  12. Drug Saf, 2005; 28: 319–32
  13. Arzneimittelforschung, 1993; 43: 752–6; Phytomedicine, 2003; 10: 348–57
Wczytaj więcej
Nasze magazyny