Insekty dokuczają nam każdego lata i choć przykrych spotkań z nimi nie da się całkiem uniknąć, to na szczęście istnieją sposoby złagodzenia skutków ich ataków. Obrzęk, swędzenie i ból są objawami reakcji zapalnych lub alergicznych, wywołanych działaniem wstrzykiwanych przez nie substancji. Owady kąsające, takie jak komary, meszki czy pchły, wstrzykują ślinę zawierającą szereg antygenów i ich ukąszenia są zwykle silnie swędzące, ale nie wywołują raczej silniejszych reakcji alergicznych. Bardziej bolesne, a czasem i niebezpieczne, są użądlenia ich błonkoskrzydłych pobratymców, takich jak pszczoły, osy, szerszenie czy trzmiele.
Wyposażone są one w aparaty żądłowe, którymi atakują w przypadku zagrożenia, wstrzykując jad do ciała napastnika. Głównymi składnikami jadów są białka enzymatyczne (fosfolipazy, fosfatazy, proteazy), a także peptydy i inne związki aktywne biologicznie, nie wszystkie jeszcze dokładnie poznane. Za reakcje anafilaktyczne odpowiadają najczęściej 2 enzymy – hialuronidaza i fosfolipaza A2, natomiast ból i obrzęk są przede wszystkim rezultatem działania histaminy i serotoniny.
Co zrobić gdy użądli nas osa lub pszczoła?
Osy mogą żądlić wielokrotnie, natomiast żądło pszczół posiada haczyki, które powodują, że po użądleniu cały aparat żądłowy pozostaje w ciele ofiary, a pszczoła ginie. Trzmiele mogą również żądlić wielokrotnie, ale z natury są bardzo łagodne i nie atakują, o ile nie znajdą się w sytuacji zagrożenia. Na ogół użądlenie powoduje reakcję miejscową, objawiającą się bólem, zaczerwienieniem i obrzękiem w miejscu użądlenia, lecz czasem może ona być bardziej rozległa, a w szczególnych przypadkach może wystąpić reakcja uogólniona, czyli pokrzywka na całym ciele, duszności, spadek ciśnienia krwi, niepokój, a nawet utrata przytomności. Już przy wystąpieniu wysypki należy jak najszybciej zgłosić się do szpitalnego oddziału ratunkowego, gdyż objawy te mogą świadczyć o wystąpieniu wstrząsu anafilaktycznego, stanowiącego bezpośrednie zagrożenie życia.
Jeżeli żądło pozostało w miejscu użądlenia, należy jak najszybciej je usunąć, gdyż opróżnienie całego zbiornika jadowego (odbywające się automatycznie nawet po wyrwaniu żądła z ciała owada) trwa ok. 1 min. W tym celu trzeba je delikatnie podważyć, nie uciskając, gdyż to mogłoby nasilić spływanie jadu do rany. Po usunięciu żądła dobrze jest przyłożyć okład z lodu, który spowoduje obkurczenie naczyń krwionośnych i zmniejszy rozprzestrzenianie się toksyny w tkankach i całym organizmie.
Jakie rośliny i zioła łagodzą ukąszenia i użądlenia?
- Babka zwyczajna i lancetowata (Plantago major i lanceolata) Zioła te mają działanie łagodzące, przeciwzapalne, przeciwświądowe, przeciwbólowe i odkażające. Doskonale łagodzą wszelkie podrażnienia skóry, wysypki, ukąszenia, użądlenia, oparzenia, rany i infekcje. Mechanizm przeciwzapalnego i przeciwbólowego działania babki (podobnie jak niesteroidowych leków przeciwzapalnych) polega przede wszystkim na hamowaniu syntezy cyklooksygenazy1. Na miejsce ukąszenia lub użądlenia należy nałożyć zmiażdżone liście (w warunkach polowych można je nawet przeżuć). Babka jest bardzo popularnym ziołem, rosnącym niemal wszędzie, nawet na uczęszczanych chodnikach, jednak do celów leczniczych należy poszukać roślin z okolic mniej zanieczyszczonych i wybrać z nich zdrowe, niezniszczone liście. Można też zawczasu przygotować maść, gotując przez kilka minut w łaźni wodnej liście babki w tłuszczu (np. w oleju kokosowym, maśle shea lub smalcu). Potem należy pozostawić je na dobę do maceracji lub zblendować, a po ponownym podgrzaniu przełożyć do małych słoiczków i przechowywać w ciemnym i chłodnym miejscu.
- Cebula zwyczajna (Allium cepa) W miejscu ukąszenia lub użądlenia można przyłożyć plasterek cebuli, by złagodzić ból lub swędzenie i zmniejszyć stan zapalny. Cebula zawiera bardzo wiele związków aktywnych biologicznie, m.in. wysokie stężenie flawonoidów, takich jak kwercetyna, wykazująca działanie przeciwzapalne poprzez blokowanie ścieżek odpowiedzi zapalnej i zmniejszanie produkcji cytokin prozapalnych6, a także kemferol, również działający przeciwzapalnie. Obydwa te związki mają też działanie przeciwhistaminowe i przeciwalergiczne7. Własności przeciwzapalne mają też tiosulfinaty, związki lotne, wydzielające się przy uszkodzeniu tkanek cebuli i odpowiedzialne za jej charakterystyczny smak, zapach i działanie łzawiące.
- Ziemniak zwyczajny (Solanum tuberosum) Sok z bulwy tej rośliny jest cudownym, a do tego powszechnie dostępnym lekiem na wiele problemów skórnych. Aby złagodzić skutki ukąszenia lub użądlenia, obierz i umyj surowego ziemniaka, a następnie przez 20-30 min przykładaj plastry do obolałego miejsca. Sok z ziemniaka działa przeciwobrzękowo i przeciwzapalnie. Jego alkaliczny odczyn neutralizuje kwasy zawarte w jadzie pszczół i mrówek. Warto pamiętać, że surowy ziemniak doskonale pomaga także w przypadku drobnych oparzeń, wyprysków skórnych, trądziku i przebarwień skóry2.
- Herbata chińska (Camellia sinensis) Prostym i skutecznym sposobem złagodzenia bólu oraz stanu zapalnego w miejscu ukąszenia bądź użądlenia jest przyłożenie zaparzonej wcześniej torebki z herbatą lub herbacianych liści. Wszystkie rodzaje herbaty wykazują jednak działanie przeciwzapalne, przeciwalergiczne (przeciwhistaminowe) i przeciwbólowe, choć, jak wskazują badania, zielona, niepoddana procesom oksydacji, zawiera więcej niespolimeryzowanych polifenoli i dzięki temu ma silniejsze własności bioaktywne. Zawarte w roślinie katechiny hamują wydzielanie cytokin prozapalnych: czynnika martwicy nowotworów alfa (TNF-α) i interleukiny IL-1β8. Obficie występujący w zielonej herbacie galusan epigallokatechiny (EGCG) ma zdolność hamowania produkcji cyklooksygenazy 2 (COX-2), uczestniczącej w syntezie prostaglandyn, które z kolei odpowiedzialne są za obrzęk i ból w miejscu stanu zapalnego. Dlatego też ekstrakt z herbaty może mieć działanie przeciwbólowe9. Wykazano też, że katechiny hamują wytwarzanie histaminy, a także mogą regulować produkcję kinaz białkowych, uczestniczących w przekazywaniu sygnałów podczas aktywacji komórek w reakcjach alergicznych, a więc mogą też tłumić takie reakcje w miejscu ukąszeń10.
- Aloes (Aloe vera) Badacze z University of Jos w Nigerii ustalili, że zawarte w aloesie substancje bioaktywne na różne sposoby walczą z dyskomfortem i świądem. Antrachinony są związkami fenolowymi o działaniu przeciwbólowym i przeciwzapalnym. Należący do steroidów roślinnych lupeol jest naturalnym odpowiednikiem kwasu salicylowego. Natomiast enzym bradykinaza rozkłada bradykininę, uczestniczącą w wywoływaniu bólu i świądu11. Działanie przeciwzapalne składników aloesu polega przede wszystkim na hamowaniu ścieżki działania enzymu – cyklooksygenazy – przez co zmniejsza się produkcja prostaglandyn, odpowiedzialnych za wywoływanie i utrzymywanie stanu zapalnego.
- Macierzanka tymianek (Thymus vulgaris) Jak pokazały badania, ekstrakt z tymianku zmienia schemat produkcji cytokin, hamując wydzielanie cytokin prozapalnych (takich jak TNF-α, IL-1β i IL-6) oraz zwiększając wydzielanie cytokin przeciwzapalnych, takich jak np. IL-10. Dzięki temu może też mieć działanie przeciwalergiczne i immunomodulujące3. Jednym z głównych składników tymiankowego olejku eterycznego jest tymol – związek o silnych własnościach przeciwzapalnych, zmniejszający wydzielanie cytokin prozapalnych i blokujący ścieżkę odpowiedzi zapalnej, a także wykazujący właściwości przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze4. Natomiast Greccy uczeni potwierdzili również, że tymol może łączyć się z białkami wiążącymi cząsteczki zapachowe u komarów, stanowiąc tym samym naturalny środek odstraszający5.
- Niecierpek pospolity (Impatiens noli-tangere) Ta roślina z małymi żółtymi kwiatami lubi tereny wilgotne, często rośnie w dolinach rzek lub nad brzegami jezior. Jest bardzo cennym surowcem leczniczym o szerokim działaniu. Sok ze świeżego niecierpka działa przeciwzapalnie, przeciwświądowo i przeciwalergicznie, hamuje także reakcje autoimmunologiczne i blokuje cyklooksygenazę 2 (COX-2). Co ciekawe – jak zauważyli naukowcy z Indii – przynosi również ulgę przy poparzeniach pokrzywą12. Do najważniejszych związków czynnych zawartych w niecierpku należą kempferol, kwercetyna, apigenina, astragalina, a także saponiny silnie hamujące działanie hialuronidazy. Jest to enzym występujący m.in. w jadach zwierząt (węży, os, pszczół, szerszeni, pająków i skorpionów), który dzięki zdolności rozkładania kwasu hialuronowego zwiększa przepuszczalność i umożliwia toksynom wnikanie w głąb skóry i tkanek. Jest to też jeden z czynników odpowiedzialnych za reakcje anafilaktyczne na jad błonkówek13.
Jak odstraszyć komary naturalnie?
Zamiast leczyć, zawsze lepiej jest zapobiegać, dlatego też dobrze będzie przed wycieczką czy grillem pomyśleć o naturalnych sposobach odstraszania owadów.
- Do odstraszania komarów doskonale nadają się olejki eteryczne: z trawy cytrynowej (citronella), sosny, mięty, lawendy, kamfory, kocimiętki, pelargonii, jaśminu, eukaliptusa, cynamonu, jałowca, rozmarynu, tymianku i goździków. Tych lotnych krwiopijców odstraszają także liście aksamitki, mięty i bazylii, roztarte na skórze lub wrzucone do ognia. Do ogniska dorzucić można również gałązki piołunu. Możesz też użyć olejku neem (z miodli indyjskiej), jego zapach zniechęca wszelkie owady.
- Ziołowy płyn do odstraszania komarów. Można przygotować go samodzielnie, gotując w wodzie przez kilka minut całe goździki z dodatkiem skórki cytrynowej, a po ostygnięciu dodając do wywaru nieco alkoholu. Można też zagotować ziele tymianku i rozmarynu, a potem wlać sok z cytryny – taki napar odstrasza także kleszcze.
- Naturalne repelenty. Silnym repelentem jest też wrotycz (Tanacetum vulgare) – można użyć wywaru z niego do rozpylania lub rozetrzeć liście w dłoniach (gdy znajdujemy się w terenie). Podobne działanie mają kwiaty, liście i młode pędy czeremchy. Gotuj je w wodzie przez 30 min, a uzyskanym odwarem spryskuj krzewy i ścieżki w ogrodzie, w ten sposób zniechęcisz do przebywania na nich kleszcze. Środkiem odstraszającym insekty może być także wyciąg z kwiatów czeremchy, zalanych spirytusem.
- Ethnopharmacol. 2000 Jul; 71(1-2): 1-21
- Ijppr. Human, 2020; Vol. 18(4): 36-50
- Pharmacological Research - Modern Chinese Medicine 1 (2021) 100010, Doi: 10.1016/j. prmcm.2021.100010
- Int. J. Mol. Sci. 2023, 24(8), 6936; Doi: 10.3390/ ijms24086936
- Int J Biol Macromol. 2023 May 15;237:124009
- Pharm Biol. 2021 Dec;59(1): 287-302
- Biomed Pharmacother. 2022 Dec;156: 113945
- Antiinflamm Antiallergy Agents Med Chem. 2016;15(2): 74-90
- Acta Cir Bras. 2015 Apr;30(4):242-6
- Food Funct., 2021, 12, 57-69
- Afr. J. Biomed. Res. 1 2011; 14(3): 209-12
- Int. J. Life. Sci. Res. 2017; 3(1): 868-81
- Nowiny Lekarskie 2013, 82, 2, 156-62
- Heliyon. 2020 Jun 7;6(6): e04150
- IOSR Journal Of Pharmacy 2015 Sep; 5(9): 17-23