Nieodkryte skutki uboczne antybiotyków. Jak wpływają na zaburzenia psychiczne?

Antybiotyki nie tylko wyjaławiają mikroflorę, ale też mogą odpowiadać za wiele zaburzeń psychicznych – mówi naturopata Stephen McMurray.

Artykuł na: 9-16 minut
Zdrowe zakupy

Związek między antybiotykami a zaburzeniami psychicznymi znany jest od dawna, ale rzadko kiedy naświetla się go w publi­kacjach medycznych głównego nurtu. Pewien artykuł wydruko­wany 20 lat temu w prestiżowym dwumiesięczniku Harvard Review of Psychiatry wspomina, że anty­biotyki łączy się z poważnymi przypadkami depresji, ataków paniki, delirium oraz psychozy2. Badanie przeprowadzone w zeszłym roku na Uni­wersytecie Johnsa Hop­kinsa przyniosło nie­kwestionowane dowody na to, że ponad 80% pacjentów przyjętych do szpitala w stanie manii zaży­wało wcześniej antybiotyki1.

Odkrycia naukowe i nieznane skutki uboczne antybiotyków

W pewnych przypadkach te efekty uboczne wymienia się w ulotce leku. Dla przykładu w przypadku lewofloksacyny, antybiotyku należą­cego do fluorochinolonów, czytamy ostrzeżenia o takich działaniach jak: splątanie, halucynacje, para­noja, depresja, koszmary senne, bezsenność oraz rzadko występu­jące myśli i próby samobójcze3. Inny antybiotyk, wytwarzana przez pewne szczepy bakterii gle­bowych klarytromycyna (z grupy makrolidów), może wywołać pro­blemy z określeniem tożsamości, miejsca i czasu, poczucie odre­alnienia, bycia obserwowanym i kontrolowanym oraz odczuwa­nie nieistniejących bodźców4.

Zatrważające objawy psychiczne nie są domeną tylko 2 wymienio­nych wyżej grup antybiotykowych. Gdy badacze dokonali przeglądu wszystkich dostępnych raportów naukowych, odkryli, że choroby umysłowe, takie jak urojenia i halu­cynacje, mają związek z 54 róż­nymi antybiotykami z 12 różnych grup5. Zaliczały się do nich sul­fonamidy, cyprofloksacyna czy penicylina podawana dożylnie. W 70% przypadków odnotowano nietypową aktywność mózgu, a nie­mal połowa badanych doświad­czyła urojeń bądź halucynacji.

Mikrobiom jelitowy a zdrowie psychiczne

Fakt, że antybiotyki mogą wpły­wać na czynność mózgu, nie powi­nien dziwić. Leki te sieją bowiem spustoszenie we florze bakteryjnej jelit, a dziś wiadomo już, że zdro­wie mikrobiomu oraz różnorodność tworzących go kolonii bakteryjnych mają wpływ na ludzki mózg6. Odkryto też, że niektóre gatunki bakterii jelitowych produkują związki chemiczne wywierające wpływ na nasz nastrój, np. norepi­nefrynę (noradrenalinę), podwyższa­jącą stany napięcia, niepokoju i ner­wicy, oraz dopaminę, której nadmiar może przyczyniać się do rozwoju choroby afektywnej dwubiegunowej, a niedobór do schizofrenii. Dzieje się tak, ponieważ „z chemicznego punktu widzenia drobnoustroje jelitowe i mózg w gruncie rzeczy posługują się tym samym językiem”7.

antybiotyki
Antybiotyki są bardzo skutecznymi lekami w walce z infekcjami bakteryjnymi, ale ich stosowanie może mieć również pewne negatywne skutki dla zdrowia
  • Serotonina to neuroprzekaźnik mający wpływ na nastrój, rytm snu i czuwania, pamięć oraz pobu­dzenie. Jednak 90% serotoniny obecnej w organizmie wytwarzane jest przez specyficzne komórki przewodu pokarmowego, któ­rych aktywność zależy od czyn­ności różnych szczepów poży­tecznych bakterii8, doszczętnie wybijanych przez antybiotyki.

    Kwas gamma-aminomasłowy (GABA) to aminokwas pełniący funkcję neuroprzekaźnika w mózgu, który hamuje impulsy układu ner­wowego, zapobiegając w ten sposób epizodom lękowym i atakom paniki. Udowodniono też, że pożyteczne bifidobakterie oraz probiotyki szcze­pów Lactobacilli wytwarzają GABA9.

Przeprowadzone niedawno bada­nia podkreśliły też znaczenie tzw. osi mózg-jelita, dwubiegunowego systemu komunikacji między ukła­dem trawiennym a centralnym układem nerwowym (CUN)10. Bakterie jelitowe to kluczowy element tego systemu, jako że regu­lują one oś podwzgórze-przysad­ka-nadnercza (HPA), uważaną za główny układ kontrolujący odpowiedź organizmu na stres11. Zaburzenia na osi HPA wiążą się z licznymi schorzeniami, takimi jak zespół stresu pourazowego (PTSD), depresja czy zaburzenia osobowości typu borderline12.

Antybiotyki w łonie matki

Badania udowodniły istnienie związku między dysbiozą jelita matki, a zaburzeniami rozwoju układu ner­wowego u płodu. Antybiotyki uznaje się tu za główny czynnik prowadzący do „stanu sprzyjającego stanom zapalnym”27. Antybiotyki stanowią 80% wszystkich leków, jakie przepi­suje się kobietom w ciąży. Izraelscy eksperci ze Szpitala Zachodniej Galilei oraz Uniwersytetu Bar-Ilan apelują o prowadzenie dalszych badań w celu „wyjaśnienia roli, jaką antybiotyki pełnią w rozwoju człowieka"

Jak bakterie wpływają na układ nerwowy i reakcję na stres?

Czynność osi HPA również zależy od gatunków oraz liczebności kolonii bakteryjnych w jelicie, a mecha­nizmy regulujące jej aktywność są niezwykle złożone. Jak twierdzą eksperci z japońskiego Uniwersy­tetu Kiusiu, „dysponujemy dziś niepodważalnymi dowodami na to, że [...] składniki ściany komórko­wej bakterii [...] pobudzają komórki odpornościowe obecne w świetle jelita i w innych obszarach ciała” do wydzielania pewnych substancji wpływających na partie CUN bio­rące udział w funkcjach osi HPA13. Aby podkreślić rolę bakterii jeli­towych w procesach regulacji osi HPA oraz odpowiedzi na stres, prze­prowadzono badanie na myszach wyhodowanych w warunkach wol­nych od wszelkich drobnoustrojów (również tych korzystnych). Wyniki wskazują na to, że u gryzoni tych wystąpiła nadmierna aktywność na osi HPA w obliczu nawet niewiel­kich czynników stresogennych14.

Z kolei zespół włoskich psycho­logów z Uniwersytetu Florenckiego udowodnił, iż hiperaktywność na osi HPA może wystąpić u ludzi, którzy we wczesnym dzieciństwie przeszli głęboką traumę oraz tych cierpią­cych na PTSD15. Jednym z głównych efektów nasilonego stresu są zmiany na linii mózg-jelito, prowadzące do bardzo wielu schorzeń pokar­mowych, takich jak zespół jelita drażliwego16, zachodzące oczywiście w wyniku kuracji antybiotykowej.

wizyta u psychologa
Naukowcy podkreślają, że stan zdrowia mikrobiomu jelitowego wpływa na stan psychiczny.

Kanadyjscy uczeni z McMaster University w Ontario sugerują wręcz, że stan zdrowia mikrobiomu jelitowego stanowi, pośrednio lub bezpośrednio, kluczowy czynnik w prognozowaniu, czy pacjent doświadczający traumy będzie w przyszłości cierpiał na PTSD. Jak donoszą naukowcy, dowody wskazują na to, że „zaburzenia w równowadze jelitowej flory bakteryjnej we wczesnym dzie­ciństwie mogą mieć dalekosiężny wpływ na odporność i funkcje fizjologiczne, co zwiększa podat­ność pacjenta na PTSD po trauma­tycznym wydarzeniu”17.

Prebiotyki i probiotyki jako potencjalne leki na choroby psychiczne

Inna dobrze znana przyczyna zaburzeń psychicznych to zapale­nie tkanki nerwowej, sprzyjające takim powszechnym stanom, jak głęboka depresja, choroba afek­tywna dwubiegunowa, schizofrenia czy zaburzenia obsesyjno-kom­pulsywne18. Również w tych przypadkach równowaga mikro­biomu jelitowego ma kolosalne znaczenie, gdyż niektóre bakterie, w tym Lactobacillus oraz Bifido­bacterium, hamują odpowiedź zapalną organizmu19. Gdy kolonie tych szczepów są zdziesiątkowane przez antybiotyk, zdolność organizmu do walki ze stanem zapalnym drastycznie maleje.

Fermentowane produkty spożywcze są bogate w korzystne dla zdrowia bakterie probiotyczne, które wspierają równowagę mikroflory jelitowej. Warto pamiętać, że to nie tylko popularne polskie kiszonki, ale także np. kimchi.

Skoro nieprawidłowości we florze bakteryjnej jelita (dysbioza) są przy­czyną tak wielu zaburzeń psychicz­nych, sprawa wydaje się oczywista: należy stosować prebiotyki i probio­tyki dla przywrócenia równowagi w jelicie. Opcję tę badają obecnie naukowcy zajmujący się mikrobio­mem jelitowym20. Co śmielsi z nich otwarcie proponują wręcz, by za pomocą pre- i probiotyków łago­dzić objawy chorób umysłowych. W badaniu wstępnym na 45 ochot­nikach psychiatrzy z University of Oxford zademonstrowali, że suple­menty diety zawierające prebiotyki z grupy galaktooligosacharydów – występujących w przyrodzie krót­kołańcuchowych molekuł galaktozy – to naturalne leki uspokajające, znacząco obniżające poziom korty­zolu, hormonu powiązanego ze stre­sem i zaburzeniami lękowymi21. W toku dalszych badań szczepy Lactobacillus acidophilus, L. casei oraz Bifidobacterium przez 8 tygodni podawano ochotnikom w poważnych stanach depresyj­nych. Wszyscy uczestnicy odno­towali złagodzenie objawów22.

Autyzm a dysbioza jelitowa

Gdy naukowcy z angielskiego University of Reading przyjrzeli się florze jelitowej obecnej w materiale kałowym dzieci autystycznych, odkryli, iż zawartość patogenicznych bak­terii Clostridium histolyticum jest wyższa niż u zdrowych23. Inni badacze zaobserwowali, że produkująca potężne neurotoksyny bakteria C. tetani występuje liczniej w organi­zmach dzieci autystycznych, oraz że jej obecność ma związek z antybiotykoterapią24.

Toksyna o nazwie 4-krezol produkowana przez C. difficile hamuje syntezę enzy­mu, który przekształca dopaminę w noradrenalinę. Wynikłe z tego nagromadzenie dopaminy w organizmie prowadzi do utraty tkanki nerwowej i objawów autyzmu25. Nie powinno więc dziwić, że podwyższony poziom 4-krezolu notuje się u dzieci auty­stycznych. Co więcej, do nadmierniego namnażania C. difficile dochodzi niemal zawsze w wyniku przyjmowania antybiotyków, zwłaszcza cefalosporyn oraz chinolonów.

Ta względnie nowa dziedzina badań nad mikrobiomem zmienia nasz pogląd na rolę, jaką bakterie pełnią w naszym życiu. Nieroztrop­nie szafując antybiotykami w nie­ustających próbach pozbycia się ich z organizmu, nie tylko wyrządzamy szkodę układowi pokarmowemu, ale też krzywdzimy psychikę.

Bibliografia
  • Bipolar Disorders, 2016; 18: 404–9
  • Harvard Rev Psychiatry, 1997; 5: 214–26
  • https://goo.gl/6jJVQ1
  • https://goo.gl/JYjWg4
  • Neurology, 2016; 86: 963–71
  • Brain Behav Immun, 2014; 38: 1–12; Mol Psychiatry, 2016; 21: 738–48
  • https://goo.gl/5gqb6T
  • Cell, 2015; 161: 264–76
  • Anaerobe, 2016; 42: 197–204
  • https://goo.gl/ierG95
  • Ann Gastroenterol, 2015; 28: 203–9
  • CNS Neurosci Ther, 2011; 17: 714–22
  • J Physiol, 2004; 558: 263–75
  • Int J Neuropsychopharmacol, 2016; 19: pyw020
  • World J Psychiatry, 2012; 2: 13–25
  • J Physiol Pharmacol, 2011; 62: 591–9
  • Can J Psychiatry, 2016; 61: 204–13
  • J Neuroinflammation, 2013; 10: 43
  • Gut, 2004; 53: 620–2
  • https://goo.gl/xTuWjC
  • Psychopharmacology (Berl), 2015; 232: 1793–801
  • Nutrition, 2016; 32: 315–20
  • J Med Microbiol, 2005; 54: 987–91
  • Med Hypotheses, 1998; 51: 133–44
  • https://goo.gl/hsDrGc
  • https://goo.gl/rsfvq3
  • Mol Psychiatry, 2016; 21: 738–48
  • BMC Med, 2016; 14: 9

 

Autor publikacji:
Wczytaj więcej
Nasze magazyny