Jak zahamować rozwój cukrzycy i obniżyć poziom cukru bez leków?

Cukrzyca co roku zbiera żniwo na całym świecie. Tymczasem zmiana nawyków żywieniowych, ograniczenie podaży kalorii oraz odpowiednie zioła są w stanie zahamować postęp choroby.

Artykuł na: 9-16 minut
Zdrowe zakupy

Przywykliśmy, że z chwi­lą postawienia diagnozy ta cywilizacyjna choroba metaboliczna, charaktery­zująca się podwyższonym stężeniem cukru we krwi, stanie się naszym dożywotnim przekleństwem. Z ta­kim przekonaniem żyje w Polsce blisko 2,7 mln diabetyków w wieku 20-79 lat. Tymczasem naukowcy coraz głośniej mówią, że rozwój choroby można zatrzymać, a nawet cofnąć dzięki odpowiedniej diecie.

Quote icon
Naukowcy coraz głośniej mówią, że rozwój cukrzycy można zatrzymać, a nawet cofnąć dzięki odpowiedniej diecie.

Zajmujący się metabolizmem prof. Roy Taylor z Uniwersytetu  Newcastle opracował 2-etapowy program żywieniowy. Obejmuje on 8-tygodniową restrykcyjną dietę (zaledwie 600-700 kcal dziennie), zawierającą dietetyczne koktajle do picia i pewną ilość warzyw oraz trwający pół roku niskokaloryczny jadłospis. Naukowiec przetestował go na 30 diabetykach, którzy zde­cydowali się na czas eksperymentu (8 miesięcy) odstawić wszelkie leki przeciwcukrzycowe oraz in­sulinę1.Wszyscy uczestnicy stra­cili na wadze – przeciętnie 14 kg – a u 13 osób cofnęła się cukrzyca i pozostali zdrowi przez wiele mie­sięcy po zakończeniu badania.

Najlepsze zioła i rośliny dla cukrzyków

Choć istnieje cały szereg leków prze­ciwko cukrzycy typu 2 o rozmaitych mechanizmach działania, to jednak mają one wiele niedostatków. Wywołują niepożądane skutki uboczne, takie jak dolegliwości trawienne, obrzęki i wy­mioty, a przy długotrwałym stosowaniu mogą nawet pogarszać stan pacjenta. Często istnieją też przeciwwskazania dla ich stosowania, np. przy współist­niejących chorobach nerek, wątroby czy serca. Tymczasem słodką chorobę moż­na leczyć niefarmakologicznie – wiele roślin obfituje w związki bioaktywne o działaniu przeciwcukrzycowym, niewywołujące skutków ubocznych.

  • Cynamonowiec (Cinnamomum) słynie nie tylko z tego, że jest jedną najpo­pularniejszych przypraw. Pozyskana z niego kora ma przede wszystkim działanie hipoglikemiczne. Metaanaliza 10 randomizowanych badań z grupą kontrolną wykazała, że spożycie cyna­monu wiąże się ze statystycznie zna­czącym obniżeniem poziomu glukozy na czczo. Spadek ten był wprawdzie mniejszy niż przy zastosowaniu mono­terapii metforminą, lecz nieco większy niż uzyskiwany za pomocą nowych leków doustnych, takich jak sitag­liptyna2. Cynamon odgrywa znaczącą rolę w fosforylacji białek sygnałowych (wzmacniając w ten sposób sygnali­zację insulinową), a także zwiększa ekspresję wrażliwych na insulinę transporterów glukozy, co powoduje lepszy wychwyt glukozy w komórkach, a w rezultacie – zmniejszenie oporności insulinowej. Obniża także całkowity poziom cholesterolu, poziom choleste­rolu LDL oraz poziom trójglicerydów, a podwyższa poziom „dobrego” chole­sterolu HDL. Oprócz tego ma działanie przeciwzapalne i przeciwutleniające.
napar z cynamonem
Cynamon obniża całkowity poziom cholesterolu, poziom choleste­rolu LDL oraz poziom trójglicerydów, a podwyższa poziom „dobrego” chole­sterolu HDL, ma działanie przeciwzapalne i przeciwutleniające.
  • Berberyna – alkaloid izochinolinowy, występujący m.in. w mahonii pospo­litej (Mahonia aquifolium), berberysie (Berberis), gorzkniku kanadyjskim (Hydrastis canadensis) i coptis (Coptis chinensis) – ma podobne działanie jak cynamon. Metaanaliza 14 badań poka­zała, że obniża poziom glukozy we krwi na czczo w stopniu porównywalnym do metforminy, glipizydu i rozyglitazo­nu, obniżając jednocześnie w umiarko­wanym stopniu poziom lipidów. Może ona być stosowana równolegle ze stan­dardowymi lekami: metforminą, glipizy­dem, glimepirydem i rozyglitazonem3.
    Berberyna wywiera wpływ na me­tabolizm glukozy poprzez stymulo­wanie glikolizy (rozkładu glukozy na cząsteczki pirogronianu) drogą zwiększania aktywności glukokina­zy (enzymu uczestniczącego w me­tabolizmie glukozy), zwiększania wydzielania insuliny oraz tłumienia glukoneogenezy i adipogenezy. Gluko­neogeneza to zachodzący w wątrobie proces wytwarzania glukozy z niecu­krowych związków prekursorowych (np. aminokwasów, glicerolu i mle­czanu), który można traktować jako proces przeciwny do glikolizy. U osób chorych na cukrzycę proces ten jest niepożądany, gdyż może sprzyjać pod­wyższaniu poziomu glukozy we krwi. Adipogeneza z kolei to proces tworzenia tkanki tłuszczowej, a, jak wiadomo, nadmierna jej ilość może przyczyniać się do oporności insulinowej. Berberyna obniża ekspresję enzymów adipogene­zy, przez co tłumi ścieżkę biosyntezy kwasów tłuszczowych, będącą jednym z czynników oporności insulinowej4.

  • Gurmar (Gymnema sylvestre) – pnącze z tropikalnych i subtropikalnych regio­nów Azji, tradycyjnie stosowane w me­dycynie ajurwedyjskiej – także ma zdol­ność ochrony i regeneracji komórek beta w trzustce. W jednym z badań podawanie ekstraktu z liści gurmaru szczurom z cukrzycą typu 1 przyniosło podwojenie ilości wysepek i komórek beta w ich trzustkach, a także uregu­lowanie poziomu glukozy poprzez zwiększenie stężenia insuliny we krwi5. Nie ustalono jednak, na ile wzrost poziomu endogennej insuliny był wy­nikiem regeneracji komórek beta, a na ile działania sekretagogicznego rośliny.
    W jednym z badań pacjentom przyjmującym konwencjonalne do­ustne leki hipoglikemiczne podawano również 400 mg gurmaru dzien­nie. Po 18-20 miesiącach nastąpiło znaczne obniżenie poziomu glukozy we krwi, co umożliwiło większo­ści pacjentów zmniejszenie dawek przyjmowanych leków, a 5 spośród 22 uczestników badania było w sta­nie całkowicie odstawić leki6.
  • Morwa biała (Morus alba) wpływa zarówno bezpośrednio na oporność insulinową i metabolizm glukozy, jak i pośrednio na inne czynniki pre­destynujące do rozwoju cukrzycy typu 2. Zawarte w liściach tej rośliny flawonoidy, polifenole, alkaloidy i poli­sacharydy mają zdolność zmniejszania oporności insulinowej, co potwierdza­ją badania prowadzone na modelach zwierzęcych, m.in. na cukrzycowych szczurach7. Aktywne składniki liści morwy mogą także regulować poziom glukozy we krwi poprzez hamowanie aktywności alfa-glukozydazy i alfa-amylazy, w wyniku czego spowolnione zostaje trawienie węglowodanów i wchłanianie glukozy w jelicie cienkim, co obniża hiperglikemię po posiłku. Wyróżnia się pod tym względem alkaloid 1-DNJ, który hamuje działanie alfa-glukozydazy w stopniu porównywalnym z leka­mi przeciwcukrzycowymi: akarbozą, woglibozą i miglitolem8.
Napar z liści morwy
Napar z liści morwy można przygotować, zalewając 1 g su­szonych liści 100 ml wrzącej wody i zaparzając przez 5 min.
  • Kozieradka pospolita (Trigonella foenum-graecum) to jed­noroczna roślina zielna, której nasiona obfitują w substancje czynne o działaniu hipoglikemicznym, a także przeciwzapal­nym, przeciwnowotworowym, neuroochronnym, przeciwdrob­noustrojowym. Jak pokazują badania, nasiona kozieradki mają własności przeciwcukrzycowe, polegające na wydłużaniu czasu trawienia i obniżaniu wchłaniania glukozy w jelicie cienkim dzięki znacznej ilości zawartego w nich błonnika. Spowolnienie metabolizmu glukozy zmniejsza jej skoki po po­siłku. Kozieradka ma również zdolność chronienia i regene­racji komórek beta trzustki i może podnosić poziom insuliny w surowicy krwi (w wyniku regeneracji komórek beta lub stymulacji wydzielania insuliny przez funkcjonujące jeszcze komórki). Sprzyja produkcji glikogenu w wątrobie i w mię­śniach (czyli wiązaniu glukozy z krwi, co obniża jej poziom), a także może zwiększać wrażliwość insulinową poprzez popra­wę metabolizmu glukozy w tkankach obwodowych9. Zalecana dawka nasion kozieradki wynosi 5-25 g do każdego posiłku10.
Nasiona kozieradki
Nasiona kozieradki obfitują w substancje czynne o działaniu hipoglikemicznym, a także przeciwzapal­nym, przeciwnowotworowym, neuroochronnym, przeciwdrob­noustrojowym. Jak pokazują badania, nasiona kozieradki mają własności przeciwcukrzycowe, polegające na wydłużaniu czasu trawienia i obniżaniu wchłaniania glukozy w jelicie cienkim dzięki znacznej ilości zawartego w nich błonnika
  • Przepękla ogórkowata (Momordica charantia), znana także jako gorzki melon, poza działaniem hipoglikemicznym wyka­zuje m.in. właściwości przeciwutleniające, przeciwzapalne, przeciwbakteryjne, przeciwpasożytnicze, neuroochronne i przeciwrakowe. Wśród wielu substancji czynnych, wyizolo­wanych z owoców przepękli, znajduje się też białko wiążące się z receptorami insulinowymi, dzięki czemu działa ono synergistycznie z insuliną i może wpływać na zwiększenie wychwytu glukozy11. Ekstrakty z owoców przepękli mogą również spowalniać wchłanianie glukozy w jelitach poprzez hamowanie działania enzymów rozkładających cukry złożo­ne: alfa-amylazy i alfa-glukozydazy, a skuteczność przepękli w tym zakresie jest porównywalna do akarbozy – leku prze­ciwcukrzycowego, działającego na tej samej zasadzie12.
  • Cebula (Allium cepa) również odznacza się skutecznym działaniem przeciwcukrzycowym. W badaniu na szczurach 1-procentowy alkoholowy ekstrakt z suchych łupin cebuli wykazał skuteczność hipoglikemiczną porównywalną z leka­mi przeciwcukrzycowymi. Poza tym odnotowano znaczący wzrost poziomu glikogenu w wątrobie i mięśniach szkiele­towych, a także zwiększenie ekspresji receptorów i transpor­terów insulinowych, co wpływa na lepszy wychwyt glukozy przez tkanki obwodowe. Co ciekawe, ekstrakt z łupin miał ogólnie wyższą skuteczność niż jego najważniejszy składnik – kwercetyna – gdyż cebula zawiera oprócz niej jeszcze ponad 20 innych flawonoidów, które mogą działać synergistycznie13.

Chwasty obniżające poziom glukozy

zbieranie chwastów
Wśród wielu roślin i chwastów rosnących na łąkach i polanach, znajdziemy również takie, które obniżają poziom glukozy we krwi
  • Krwawnik pospolity (Achillea millefollium) W badaniach na zwierzęcych modelach cukrzycy ekstrakt z krwawnika ob­niżał poziom glukozy poprzez hamowanie działania alfa-glu­kozydazy (rozkładającej węglowodany złożone do cukrów prostych), zwiększanie wydzielania insuliny (działanie sekre­tagogiczne), a także potencjalne uwrażliwianie na insulinę14.
  • Pokrzywa zwyczajna (Urtica dioica) obniża poziom glukozy we krwi za pośrednictwem 3 mechanizmów: poprawia wychwyt glukozy w komórkach mięśnio­wych, stymuluje produkcję insuliny w komórkach trzustki oraz hamuje działanie alfa-amylazy, spowal­niając rozkład węglowodanów w jelitach. Ma również działanie przeciwutleniające i przeciwzapalne15.
  • Mniszek lekarski (Taraxacum officinale) Wodny ekstrakt z korzenia mniszka lekarskiego obniża poziom glukozy, zwiększając jej wychwyt w komórkach docelowych poprzez aktywację ścieżki sygnałowej insuliny i stymulację transpor­tu glukozy. Jak sugerują badacze, zwiększa on też wychwyt glukozy w wątrobie, co normalizuje jej poziom we krwi i umożliwia jej późniejsze uwalnianie w miarę potrzeby16.
  • Czarnuszka siewna (Nigella sativa) Jak wykazał przegląd badań, u osób z cukrzycą przyjmujących standardowe leki przeciwcukrzycowe podawanie czarnuszki (w postaci ole­ju 2 x 2,5 ml dziennie, mielonych nasion 1-3 g dziennie lub ekstraktu) przynosiło znaczące obniżenie poziomu glukozy na czczo i po posiłku, zmniejszenie oporności insulinowej i poprawę funkcjonowania komórek beta w trzustce. Zawarty w oleju z czarnuszki tymochinon ha­muje ekspresję enzymów uczestniczących w glukoneoge­nezie i zmniejsza wchłanianie glukozy w jelicie, a także ma działanie przeciwutleniające i przeciwzapalne17.
Bibliografia
  • Diabetes Care, 2016; 39: 808-15
  • Ann Fam Med 2013; 11:452-9
  • Evid Based Complement Alternat Med 2012;2012:591654
  • Metabolism. 2008, 57, 712-7
  • J Ethnopharmacol 1990;30:265-79
  • J Ethnopharmacol. 1990;30(3):295-300
  • Pharm. Biol. 54 (11), 2685-91
  • Front. Pharmacol. 14:1045309
  • Medicina 2023, 59, 248
  • Alternative and Complementary Therapies 21(1):32- 38
  • Journal of Agricultural and Food Chemistry, t. 62, nr 36, ss. 8952-61, 2014
  • BMC Complementary and Alternative Medicine, t. 16, nr Suppl 1, s. 185, 2016
  • Nutrition & Metabolism 2011 8:18
  • Journal of Ethnopharmacology 212 (2018): 1-7
  • J Diabetes Metab Disord. 2022 Jan 13;21(1):931-40
  • September 2020, Current Issues in Pharmacy and Medical Sciences 33(3):168-175
  • Int J Environ Res Public Health. 2019 Dec 5;16(24):4911
Autor publikacji:
Wczytaj więcej
Może Cię zainteresować
Nasze magazyny