Zioła, kiszonki i zielone warzywa zwiększają poziom żelaza we krwi

Kiszonki, zielone warzywa oraz zioła pomogą pokonać niedokrwistość i odtworzyć zapasy ferrytyny

Artykuł na: 9-16 minut
Zdrowe zakupy

Czym jest anemia i jak wpływa na organizm?

Żelazo jest niezbędne do wytwarzania czerwonych krwinek, ponieważ stanowi kluczowy składnik hemoglobiny, która wiąże tlen i ułatwia jego transport do każdej komórki naszego ciała.

Tymczasem niedokrwistość z niedoboru tego pierwiastka jest najczęstszym niedoborem żywieniowym, nie tylko w krajach rozwijających się, ale także rozwiniętych1.

Szacuje się, że anemia dotyka jedną trzecią populacji świata2, przy czym kobiety w wieku rozrodczym są szczególnie narażone na jej rozwój3 (co wiąże się z comiesięczną utratą krwi w czasie menstruacji). Niewystarczające zapasy żelaza skutkują niskim poziomem hemoglobiny, a to upośledza transport tlenu.

Stan ten niesie ze sobą wiele konsekwencji. Początkowo anemia manifestuje się utrzymującym się nienaturalnym zmęczeniem, apatią, osłabieniem, upośledzeniem funkcji poznawczych oraz bladością skóry i wyraźnie widocznymi cieniami pod oczami. Utrudnia koncentrację i obniża wydajność w pracy4.

Kolejne oznaki to zawroty głowy, drżenie mięśni, nadmierne wypadanie włosów, łamliwe paznokcie, zajady w kącikach ust, a czasami wychłodzenie organizmu (dreszcze bez gorączki). Część chorych odczuwa także kołatanie serca, bóle głowy, zaparcia, nudności i brak apetytu.

Gdy zignorujemy te objawy, wyniszczenie organizmu będzie postępować. Łatwo się domyślić, że konsekwencje anemii uderzają w układ krążenia, ale to nie wszystko. Mogą dotknąć każdego narządu, a w skrajnych przypadkach trwale uszkodzić nerki.

W 80% przypadków za anemią stoi jedynie niedobór żelaza, rzadziej kwasu foliowego i witaminy B12. Najczęściej jego przyczyny są trywialne: zła dieta, restrykcyjne kuracje odchudzające lub nadmierny wysiłek fizyczny (uczeni z Izraela zwracają uwagę, że niedokrwistość może również wystąpić u mężczyzn z… przetrenowania)5. Zdarza się, że powodem są zaburzenia wchłaniania (np. przy stanach zapalnych jelit), które utrudniają organizmowi pobranie z pożywienia cennych substancji.

Żelazo w diecie występuje w 2 postaciach, jako hemowe i niehemowe, które różnią się formą chemiczną i biodostępnością6. Żelazo hemowe występuje wyłącznie w hemoglobinie i mioglobinie pochodzącej z mięsa, drobiu i ryb7, natomiast żelazo niehemowe znajdziemy zarówno w produktach zwierzęcych, jak i roślinnych. Biodostępność tych 2 form żelaza znacznie się różni, gdyż żelazo hemowe może zostać wchłonięte w organizmie człowieka aż do 30%, natomiast wchłanianie formy niehemowej zależy od innych składników pokarmowych i waha się od 1% do 10%8. Jednak jak podliczyli naukowcy, nawet w diecie osób wszystkożernych przeważa żelazo niehemowe, (85-90% całkowitego spożycia)9.

Przyswajanie żelaza niehemowego utrudniają fityniany, obecne przede wszystkim w produktach zbożowych, nasionach roślin strączkowych, orzechach i nasionach, podobnie jak szczawiany (pochodzące ze szczawiu, szpinaku czy rabarbaru). Innym składnikiem upośledzającym wchłanianie Fe jest wapń. Dlatego warto tak komponować posiłki, aby nie zawierały jednocześnie źródeł wapnia i żelaza. Przyswajanie tego ostatniego ograniczą też taniny zawarte w herbacie i kawie, stąd zalecenia, by nie pić ich do posiłku, w którym znajduje się żelazo niehemowe.

Czy witamina C i kwas foliowy mogą pomóc w przyswajaniu żelaza?

Organizm ludzki do prawidłowego funkcjonowania potrzebuje zaledwie 1,8 mg żelaza dziennie. Jednak by przyswoić taką ilość tego pierwiastka, musimy zjeść go co najmniej 18 mg – okazuje się bowiem, że z pożywienia wchłaniamy jedynie 10% obecnego tam żelaza.

Korzystny wpływ na jego przyswajanie ma obecność witaminy C. Dlatego na Twoim talerzu obok czerwonego mięsa (chudej wołowiny, królika) i podrobów (zwłaszcza wątroby), które są najważniejszymi źródłami Fe (2-70 mg/kg) powinny znaleźć się bogate w nią warzywa i owoce: papryka czerwona, brokuły, żurawina, natka pietruszki. Można też produkty będące źródłami żelaza i witamin z grupy B popić bogatym w kwas askorbinowy sokiem z cytrusów, malin lub dzikiej róży.

poranna porcja płatków śniadaniowych
Badania wykazały, że wystarczy dodać kiwi do porannej porcji płatków śniadaniowych, by zwiększyło wchłanianie żelaza u kobiet z jego niedoborem10.

Istnieją 2 główne strategie żywieniowe stosowane w leczeniu niedokrwistości z niedoboru żelaza – zwiększenie spożycia pokarmów naturalnie bogatych w ten pierwiastek oraz zapewnienie jego wysokiej biodostępności. W tym drugim pomóc może występujący w zielonych warzywach liściastych kwas foliowy (to dlatego do obiadu potrzebne są surówki).

U osób, których dieta opiera się głównie na zbożach i roślinach strączkowych, mogą występować niedobory żelaza i cynku. Dzieje się to głównie na skutek działania wspomnianych już fitynianów. WHO podpowiada jednak sposoby na zmniejszenie ich aktywności – są to: gotowanie, kiełkowanie, fermentacja oraz namaczanie (kilkunatogodzinne moczenie kasz czy strączków aktywuje enzym, który rozkłada kwas fitynowy)11. Dzięki temu podwójnie zwiększamy szanse na przyswojenie Fe. Po pierwsze, dostarczymy mu substancji, które to ułatwiają – obecnego w kiszonkach kwasu mlekowego i witaminy C, a po drugie neutralizujemy związki zmniejszające dostępność żelaza.

Wybieraj:

  • Mięso (wołowe, cielęce, baranie, królicze) oraz drób (gęś, kaczkę), a zwłaszcza wątróbkę;
  • ryby (sardynki, łososia, śledzia, makrelę, dorsza wędzonego);
  • nasiona i ziarna, takie jak dynia, słonecznik, sezam, mak, siemię lniane, nasiona chia;
  • jaja (głównie żółtka);
  • orzechy zwłaszcza pistacjowe, laskowe, arachidowe, migdały, włoskie, wiórki kokosowe;
  • boćwinę, bób, brokuły, brukselkę, buraka, cykorię, czosnek, fasolę szparagową;
  • owoce bogate w witaminę C (porzeczki czarne, białe i czerwone, aronię, poziomki, maliny, dziką różę);
  • kiszonki;
  • suszone morele, śliwki, figi, daktyle, rodzynki i jabłka;

Zdrowa dieta

Unikaj:

  • żywności wysokoprzetworzonej i typu fast food – parówek, kabanosów, wędzonych mięs i kiełbas, gotowych dań;
  • picia kawy i herbaty – zawierają one taniny, które hamują wchłanianie żelaza z przewodu pokarmowego;
  • mleka i jego przetworów ze względu na spore ilości wapnia;
  • produktów bogatych w błonnik;
  • alkoholu.

Jaki jest odpowiedni poziom żelaza?

Nim zaczniesz suplementować żelazo, sprawdź, jaki jest jego poziom w twoim organizmie. To ważne, bowiem akurat ten mikroelement można przedawkować, a gdy stężenie tego pierwiastka jest zbyt wysokie, pojawiają się problemy z sercem, stawami, trzustką i wątrobą.

Jeśli chcemy sprawdzić, czy mamy niedobór żelaza, powinniśmy ocenić nie tylko to, ile żelaza jest w danym momencie we krwi, ale też ile zmagazynowane jest w naszym organizmie.

Takim badaniem jest określenie poziomu ferrytyny. Jest ono bardziej miarodajne niż ocena poziomu żelaza w osoczu krwi. Można też określić poziom transferryny w surowicy – to badanie ocenia, ile żelaza w naszym ciele jest w trakcie „transportu z magazynu”.

  • Prawidłowe stężenie żelaza w osoczu wynosi u mężczyzn 17,7-35,9 umol/l (90-200 ug/dl), u kobiet 11,1-30,1 umol/l (60-170 ug/dl).
  • Prawidłowy poziom ferrytyny u panów powinien zawierać się w przedziale do 300 μg/l, a u pań do 150 μg/l.
  • Zawartość transferryny we krwi można ocenić pośrednio na podstawie tzw. całkowitej zdolności wiązania żelaza (total iron-binding capacity – TIBC).
  • Prawidłowo TIBC wynosi u kobiet 40-80 umol/l (223-446 ug/dl), a u mężczyzn 45-70 umol/l (251-391 ug/dl).
witamina D
Niektóre badania sugerują, że witamina D może również zwiększać biodostępność żelaza poprzez regulację poziomu cytokin prozapalnych i hepcydyny13. Inny możliwy mechanizm może obejmować ekspresję receptorów 1,25-hydroksywitaminy D przez komórki prekursorowe erytrocytów, co indukuje zarówno proliferację, jak i dojrzewanie komórek progenitorowych erytrocytów14.

Probiotyki w kiszonkach – ich rola w absorpcji żelaza

A skoro już mowa o kwasie mlekowym, to należy wspomnieć o mikroorganizmach, które są zdolne go wyprodukować, czyli o bakteriach Lactobacillus. Tworzą one ważną część prawidłowego mikrobiomu jelit.

Nie wszystkie pałeczki kwasu mlekowego są jednak takie same. Różne szczepy wiążą się z różnymi receptorami w jelitach, co przekłada się na efekty związane z regulacją układu odpornościowego, pobieraniem składników odżywczych czy równowagą bakteryjną jelit.

Przyjrzyjmy się zwłaszcza jednemu z najdłużej nam towarzyszących. Zdaniem antropologów rodzaj Lactobacillus plantarum był częścią naszej diety przez 1,5 miliona lat! I jak się okazuje, w tym czasie nie próżnował. W badaniach klinicznych potwierdzono, że obecność tych bakterii wpływa na wzrost absorpcji żelaza dostarczonego w diecie12.

Bibliografia
  • Nutrients. 2022 Jul; 14(13): 2724
  • Ann N Y Acad Sci. 2019 Aug;1450(1):15-3
  • J. Ayub. Med. Coll. Abbottabad. 2009;21:17–20
  • Anaesthesia. 2021;76:84–95. doi: 10.1111/ anae.15405
  • Journal of Adolescent Health, September 2005, 37(3): 220-3
  • Nutrients. 2015;7:8977-86, doi: 10.3390/nu7115446
  • J. Res. Med. Sci. 2014;19:164
  • Nutrients. 2014;6:3747–3776. doi: 10.3390/ nu6093747
  • Nutrients. 2018;10:81. doi: 10.3390/nu10010081
  • Am J Clin Nutr 2001; 73 (1): 93-8
  • World Health Organization . Nutritional Anaemias: Tools for Effective Prevention and Control. World Health Organization; Geneva, Switzerland: 2017
  • Br J Nutr. 2006 Jul;96(1):80-5; Br J Nutr. 2015 Oct 28;114(8):1195-202
  • Curr Opin Endocrinol Diabetes Obes. 2015 Dec;22(6):432-8
  • Nutr J. 2016 Aug 9;15(1):74. doi: 10.1186/s12937- 016-0192-7
Autor publikacji:
Wczytaj więcej