Cierpisz na zmęczenie, ból głowy czy wypadanie włosów? To może być zatrucie metalami ciężkimi

Toksyczne metale ciężkie są wszech­obecne. Powiązano je z rakiem i innymi poważnymi problema­mi zdrowotnymi, dlatego ważne, by zdawać sobie sprawę z tego, gdzie mogą czaić się te szkodliwe pierwiastki i jak pozbyć się ich z or­ganizmu. Oto przewodnik po naj­gorszych z nich, na które należy uważać, oraz działaniach, które można w tym kierunku podjąć.

Skąd biorą się metale ciężkie?

Narażenie na metale ciężkie może nastąpić na wiele sposobów – po­cząwszy od powietrza, którym oddychasz, przez żywność, którą spożywasz, i wodę, którą pijesz, po plomby w zębach, a także kosme­tyki i produkty do higieny osobistej, którymi regularnie smarujesz skórę. Do najbardziej toksycznych i szko­dliwych metali zalicza się rtęć, ołów, aluminium, kadm, chrom i arsen.

Niedawne badanie analizujące toksyczne mechanizmy niektórych z nich wykazało, że „bioakumula­cja tych metali ciężkich prowadzi do różnorodnych toksycznych oddziaływań na różne tkanki i na­rządy. Metale ciężkie zakłócają procesy komórkowe, w tym wzrost, proliferację, różnicowanie, na­prawę uszkodzeń i apoptozę”¹.

Innymi słowy: nagromadzenie tych toksyn sieje spustoszenie w całym organizmie przez zmianę sposobu funkcjonowania, wzrostu, podziału, samonaprawy i śmierci komórek. Za każdym razem, gdy obce pier­wiastki zaczynają zakłócać natu­ralne procesy organizmu, choroba ma szansę się w nim zakorzenić.

Długotrwałe narażenie na metale ciężkie powiązano z kilkoma pro­blemami. Należą do nich m.in. wy­twarzanie reaktywnych form tlenu, stres oksydacyjny, uszkodzenie DNA, dezaktywacja enzymów i stan zapalny, a to nie wszystko. Jak wy­jaśniono w powyższym badaniu, oddziaływania metali ciężkich mogą być ostre lub przewlekłe i obejmo­wać wiele różnych narządów ciała.

Jakie są źródła metali ciężkich?

Współczesna industrializacja okazała się pod wieloma względami dobrodziejstwem, ale jej skutki są dla środowiska katastrofalne. Zanieczyszczenie źródeł wody i powietrza, któ­rym oddychamy – zwłaszcza metalami ciężkimi – jest obecnie bardziej powszechne niż kiedykolwiek wcześniej. Lista źródeł jest długa, ale poniżej podano kilka najpowszech­niejszych możliwych dróg narażenia na rtęć i inne problematyczne metale ciężkie:

• spaliny samochodowe,
• pestycydy,
• nawozy,
• amalgamaty dentystycz­ne (plomby srebrne),
• woda pitna (z kra­nu i ze studni),
• ryż (w zależności od źródła),
• filc,
• instalacja wodno-kana­lizacyjna (rurociągi),
• bielona mąka,
• przetworzona żywność,
• zmiękczacze do tkanin,
• kalomel (talk, puder do ciała),
• barwniki i rozpusz­czalniki do farb,
• cynober (używa­ny w biżuterii),
• środki przeczyszczające,
• merkurochrom/mertiolan,
• kosmetyki, zwłasz­cza tusze do rzęs,
• woski i pasty do podłóg,
• środki konserwu­jące drewno,
• kleje,
• baterie,
• filtry klimatyzacyjne,
• duże drapieżne ryby (makrela królewska, rekin, miecznik, łosoś, tuń­czyk i płytecznik),
• nieprawidłowo powlekane talerze, pojemniki na żyw­ność i naczynia kuchenne,
• tatuaże.

Jakie są oznaki i objawy zatrucia metalami ciężkimi?

Jednym z najważniejszych problemów związanych z metalami ciężkimi jest fakt, że są one trudne do wykrycia i zdiagnozowania. Obciążenie nimi może z czasem powoli i po cichu narastać oraz powodować objawy, których pacjenci – a nawet większość lekarzy – nie zauważają, dopóki nie pojawią się poważniejsze problemy.

Znajomość oznak i symptomów ekspozycji na te toksyczne metale ciężkie może pomóc w ustaleniu, czy konieczne są te­rapie detoksykacyjne. Niezbędna jest ścisła współpraca ze specjalistą w dziedzinie medycyny integracyjnej przeszkolonym w diagnostyce i lecze­niu tego rodzaju obciążeń, ponieważ wiele z zalecanych kuracji można przejść wyłącznie pod opieką lekarza.

W jaki sposób zdiagnozować zatrucie metalami?

W celu wykrywania metali ciężkich medycyna konwencjonalna opiera się prawie wyłącznie na badaniach krwi i moczu. Działają one dobrze, ale ich wadą jest to, że nie zawsze ujawniają rzeczywisty poziom tych szkodli­wych pierwiastków w organizmie.

Ludzki organizm jest dość biegły w samoobronie. Aby chronić ważne narządy, toksyczne metale ciężkie są często wypychane do tkanek ob­wodowych i nie trafiają do krwio­biegu – dlatego badania krwi/moczu wykazują ich niski poziom. Potrzebnych jest więcej definityw­nych testów, które mogą wykryć je w całym organizmie, i tu właśnie pojawia się Oligoscan (oligoscan.fr). To jedna z najnowszych metod, z których korzystamy w Centrum Leczenia Raka i Centrum Nowej Me­dycyny – to nowatorskie narzędzie dia­gnostyczne, które nie tylko wykrywa trudne do znalezienia metale ciężkie, lecz także ujawnia, czy pacjent zmaga się z niedoborami minerałów lub nad­miernym stresem oksydacyjnym. Wy­korzystuje najnowocześniejszą spek­trofotometrię – technologię pomiaru pochłanianego przez organizm światła.

Oligoscan może natychmiast do­konywać stosownych pomiarów, a także oceniać i udostępniać dane dotyczące zasobów pierwiastków śladowych pacjenta, poziomu stresu oksydacyjnego w jego organizmie oraz obciążenia toksycznymi metalami ciężkimi. Plany leczenia opierają się na rodzajach i poziomach wykry­tych minerałów i metali. To szybkie, nieinwazyjne i niezwykle dokładne narzędzie diagnostyczne będzie w ko­lejnych latach zyskiwać na popular­ności w medycynie integracyjnej.

Skuteczne terapie odtruwające

Gdy lekarz stwierdzi zatrucie metalami ciężkimi, konieczne jest wdrożenie detoksykacji, aby zmniejszyć obciąże­nie organizmu tymi toksynami. Pacjen­tom w naszych ośrodkach polecamy poniższe terapie i suplementy diety. Sugerujemy również znalezie­nie w swojej okolicy specjalisty w dziedzinie medycyny integracyj­nej, który jest dobrze zaznajomio­ny z tego rodzaju protokołami.

Chelatacja EDTA

To jeden z najskuteczniejszych spo­sobów usuwania toksycznych metali ciężkich z organizmu. Termin „chelata­cja” pochodzi od greckiego słowa ozna­czającego „szczypce”. To trafny opis, ponieważ metoda ta wykorzystuje kwas etylenodiaminotetraoctowy (syntetyczny aminokwas powiązany z octem), który wiąże toksyny i usu­wa je z organizmu wraz z moczem.
Opracowana prawie 90 lat temu w Niemczech chelatacja EDTA oka­zała się bardzo skuteczna w reduk­cji obciążenia metalami ciężkimi, zwłaszcza ołowiem. Badania su­gerują, że może być efektywną terapią wspomagającą³ w przy­padku schorzeń, takich jak:

• choroby układu krążenia,
• miażdżyca tętnic obwodowych,
• cukrzyca,
• choroba wieńcowa.

Dostępna jest zarówno doustna, jak i dożylna chelatacja EDTA, przy czym ta druga forma jest zazwyczaj najskuteczniejsza i najsilniejsza. Mogą jednak wystąpić działania niepożądane, dlatego skonsultuj wybór odpowiedniego protokołu leczenia ze specjalistą w dziedzi­nie medycyny integracyjnej.

Sauna na podczerwień

Wykorzystanie ciepła podczer­wonego do wywołania pocenia wspomaga usuwanie wszelkiego rodzaju niepożądanych toksyn – od pestycydów, pozostałości leków i kwaśnych odpadów po me­tale ciężkie. Oprócz detoksykacji organizmu regularne korzystanie z sauny na podczerwień wspiera poprawę krążenia, stymulację układu odpornościowego, redukcję stanu zapalnego, łagodzenie stre­su, a także sprzyja odprężeniu.

Zalecam tę formę terapii więk­szości moich pacjentów i regu­larnie korzystam z niej od niemal dekady. Jest ona dostępna w klini­kach medycznych, na siłowniach i w salonach odnowy biologicznej, ale można też kupić różne opcje urządzeń do użytku domowego.

Chociaż nie wszystkie sauny są so­bie równe, o ile są w stanie podnieść temperaturę ciała i wywołać pocenie się, nadal będą przynosić niektó­re z tych niesamowitych korzyści. Przed rozpoczęciem jakiejkolwiek nowej terapii zawsze najlepiej skon­sultować się z lekarzem. Chociaż sauna na podczerwień jest ogólnie bezpieczna i dobrze tolerowana, może nie być odpowiednia dla osób z bardzo wysokim lub bardzo niskim ciśnieniem tętniczym.

Odtruwające kąpiele

Prostym i skutecznym zabiegiem odtruwającym, który można wy­konywać w domu, są regularne kąpiele w soli Epsom. Ten mine­ralny związek chemiczny składa się z magnezu i siarczanu. Magnez wspomaga regulację setek enzymów w ludzkim organizmie, a siarcza­ny wypłukują toksyny i wspierają wchłanianie składników odżyw­czych. Oprócz detoksykacji korzyści płynące z dodawania do kąpieli soli Epsom obejmują również łagodzenie bólu i redukcję stanu zapalnego.

W celu maksymalizacji detoksyka­cyjnych wysiłków rozważ dodanie do kąpieli również magnetycznej glinki. Ta wyjątkowo silna formuła, składająca się z soli morskiej i naj­wyższej jakości bogatej w minerały glinki pochodzącej z pustyni, ma de­likatnie usuwać toksyny i zanie­czyszczenia z organizmu. Jest ona jeszcze skuteczniejsza w połączeniu z solą Epsom i sodą oczyszczoną.

Szczotkowanie skóry na sucho

Ta terapia autodrenażu limfa­tycznego doskonale wspomaga detoksykację. Limfa to przezro­czysty płyn, który dostarcza do komórek środki zwalczające choroby oraz odprowadza drob­noustroje, toksyny i inne „od­pady”. Szczotkowanie na sucho jest jeszcze skuteczniejsze, jeśli zostanie wykonane tuż przed zabiegiem w saunie na podczer­wień czy detoksykującą kąpielą. Zacznij od miękkiej szczotki z na­turalnego włosia na długiej rączce (dostępnej w sklepach ze zdrową żywnością lub w internecie) i po prostu szczotkuj skórę długimi i za­maszystymi pociągnięciami w kie­runku serca. Uwzględnij obie strony ciała: ramiona, nogi, klatkę piersio­wą, brzuch, plecy, dłonie i stopy.

Farmaceutyczne wsparcie

Suplementy diety lub środki wią­żące toksyny, takie jak zeolit i chlorella, również mogą być skuteczne. Przyjmowane doustnie wspomagają usuwanie toksyn z organizmu przez przyczepianie się do nich i wyprowadzanie wraz z moczem. Są powszechnie dostępne w sklepach ze zdrową żywnością w postaci samodziel­nych produktów lub kombinacji. Dawkę najlepiej stosować według instrukcji podanych na etykiecie produktu.

Szybkie działanie

Jeśli masz niewyjaśnione obja­wy lub po prostu nie czujesz się najlepiej, przyczyną mogą być metale ciężkie. Porozmawiaj ze specjalistą w dziedzinie medy­cyny integracyjnej o badaniach, leczeniu i metodach redukcji narażenia na nie w przyszłości.

Nie czekaj – pozostawianie tych toksyn w organizmie przez dłuż­szy czas może siać spustoszenie. Na szczęście rozpoczęcie procesu odtruwania z metali ciężkich i podróży do optymalnego dobro­stanu jest stosunkowo proste.