Dolegliwości widoczne na twarzy. Jak z nimi walczyć?

Czy twarz się zmienia w zależności od stanu zdrowia?

Nie wierzysz, że gęste brwi świadczą o silnym układzie odpornościowym, a rzadkie o skłonności do chorób żołądka, trzustki i nerwic? A jednak coś w tym jest. Współczesna medycyna także opiera się na obserwacji. Lekarze, którzy holistycznie podchodzą do pacjentów, bezbłędnie odczytują sygnały wysyłane przez organizm. Są nimi także zmiany pojawiające się na skórze twarzy.

Dodajmy, że rozpoznawaniem chorób na ich podstawie zajmuje się patofizjonomika, dziedzina wiedzy mająca korzenie w medycynie wschodniej. Organizm stara się informować nas o niekorzystnych zmianach, jakie w nim zachodzą, na różne sposoby.

Ból, zwłaszcza powtarzający się lub długotrwały, jest bardzo wyraźnym sygnałem, że dzieje się coś złego. Są też sygnały dyskretniejsze. Często je lekceważymy lub znajdujemy proste wytłumaczenie, że to ze stresu lub przemęczenia.

Eksperci z zakresu patofizjonomiki przekonują, że niektóre ze zmian pojawiających się na naszej twarzy mogą informować o chorobie, zanim wystąpią jej objawy i zostanie potwierdzona badaniami laboratoryjnymi.

Tymczasem niektóre zmiany w wyglądzie skóry twarzy mogą być powiązane z chorobami – niedomaganiem nerek, nadciśnieniem tętniczym, zaburzeniami funkcji wątroby czy pęcherzyka żółciowego. Warto wiedzieć, że blade usta i cera oraz zapadnięte powieki bywają pierwszym symptomem przeziębienia i grypy¹.

Naukowcy z uniwersytetu w Sztokholmie wybrali 16 zdrowych ochotników, którym podali w formie iniekcji placebo lub cząsteczki bakterii E. coli, wywołującej objawy grypopodobne. Oczywiście tylko badacze wiedzieli, kto otrzymał placebo, a kto bakterie. Wszystkich uczestników badania sfotografowano dwie godziny po zrobieniu zastrzyku.

Następnie autorzy projektu przedstawili te portrety 62 respondentom, którzy musieli ocenić w ciągu pięciu sekund stan zdrowia osoby na zdjęciu. Uczestnicy eksperymentu w ponad 70% przypadków udzielili poprawnej odpowiedzi. Osoby sfotografowane po wstrzyknięciu E. coli zostały ocenione jako bardziej chore i bardziej zmęczone niż te, które otrzymały placebo. Podkreślano także, że mają one opuchniętą twarz, czerwone oczy, mniej błyszczącą i bledszą skórę, a także bardziej opadające kąciki ust i jaśniejsze wargi. 

Obserwacja własnego ciała i zachodzących w nim zmian jest bardzo ważna, ale ostateczne rozstrzygnięcie i postawienie diagnozy pozostawmy lekarzowi. Warto jednak wiedzieć, na co zwrócić uwagę, aby odpowiednio wcześnie zareagować i doprowadzić organizm do dobrostanu.

Jakie choroby można wyczytać z oczu?

Zaczerwienione i piękące oczy - przyczyny i leczenie

Zaczerwienienie i pieczenie oczu może oznaczać przemęczenie narządu wzroku, spowodowane długim wpatrywaniem się w ekran monitora lub oglądaniem telewizji. Zazwyczaj pomaga wtedy nawilżanie oczu, czyli stosowanie tzw. sztucznych łez, które są dostępne w aptece bez recepty.

Jeśli jednak zaczerwienienie spojówek nie zmniejsza się mimo nawilżania, należy iść do okulisty, ponieważ może oznaczać zapalenie, które wymaga specjalistycznego leczenia. Lekarz doradzi też w razie potrzeby, jaki rodzaj kropli najlepiej stosować.

Co zawierają krople do oczu?

Podstawowe składniki większości kropli do oczu to woda i polimery, substancje zatrzymujące wodę na powierzchni oka. Często występuje w nich również kwas hialuronowy, będący naturalnym składnikiem struktur oka. Wiąże się on z wodą i tworzy na powierzchni oka warstwę ochronną.

Pożądanym komponentem kropli jest również wyciąg ze świetlika, który koi podrażnienia i odświeża oczy. Z kolei heparyna nie tylko łagodzi podrażnienia, lecz również ma właściwości nawilżające i przyspieszające regenerację spojówki i rogówki.

Dobroczynne działanie wykazuje ponadto ektoina, organiczny związek chemiczny wytwarzany naturalnie przez kilka gatunków bakterii, a chroniący komórki przed oddziaływaniem szkodliwych czynników, takich jak wysoka temperatura czy promieniowanie ultrafioletowe – dlatego ektoina występuje w preparatach łagodzących objawy alergii błon śluzowych nosa i oczu.

Zmniejsza ona stany zapalne oczu, stabilizuje film łzowy oraz zmniejsza swędzenie i pieczenie. Ważnym składnikiem kropli do oczu jest ponadto witamina A, która przeciwdziała objawom suchego oka, a także przyspiesza regenerację spojówki i rogówki.

Swędzące powieki - objaw alergii i rozwoju jęczmienia

Silne swędzenie powiek połączone z lekką opuchlizną i zaczerwienieniem sygnalizuje reakcję alergiczną lub rozwój jęczmienia bądź gradówki. Przy podejrzeniu alergii trzeba potwierdzić ją testami, które wykonuje dermatolog lub alergolog. Aby złagodzić dolegliwości, można stosować krople do oczu dla alergików.

Jęczmień jest potocznym określeniem ostrego miejscowego zakażenia powieki, wywołanego gronkowcami. Objawia się bolesnym guzkiem tworzącym się po wewnętrznej lub zewnętrznej stronie powieki. Może powstać w każdym wieku, jednak szczególnie często pojawia się u dzieci i osób z osłabioną odpornością. Nie stanowi on bezpośredniego zagrożenia dla wzroku, ale pod warunkiem, że jest odpowiednio leczony.

Najczęstszym powikłaniem jęczmienia jest jego przejście w postać przewlekłą. Tworzy się wówczas gradówka, która powoduje zniekształcenie powieki i powstanie bezbolesnego guzka. Gradówkę leczy się chirurgicznie. Zabieg polega na jej otwarciu od strony spojówki tarczkowej (wewnętrzna strona powieki) i wyłyżeczkowaniu zawartości. Możliwe jest też leczenie polegające na podawaniu do gradówki zastrzyków z kortykosteroidów. Wiąże się to jednak z ryzykiem trwałego odbarwienia skóry lub jej atrofii w miejscu wstrzyknięcia².

Jak się pozbyć jęczmienia?

W większości przypadków udaje się zmniejszyć dolegliwości bez stosowania antybiotyków. W warunkach domowych zaleca się oczyszczanie brzegów powiek płatkami kosmetycznymi nawilżonymi wodą utlenioną lub okładanie oczu ciepłymi kompresami. Bardzo ważne jest dbanie o higienę oczu, przemywanie ich i chronienie przed zabrudzeniem.

Można stosować kompresy nasączone naparami ziołowymi z nagietka, rumianku, liści malin bądź zielonej herbaty. Popularną metodą jest nacieranie chorego miejsca złotą obrączką. Złoto ma właściwości bakteriobójcze, a nacieranie powoduje wzmożony przepływ krwi, czyli lepsze ukrwienie i większą aktywność białych krwinek, więc metoda ta może pomóc, trzeba jednak pamiętać, by obrączkę wcześniej zdezynfekować.

Drżące powieki i niedobór magnezu

Drżące powieki informują o niedoborze magnezu, który może doprowadzić do rozwoju schorzeń serca i układu nerwowego. Ratunkiem będzie przyjmowanie 300 mg magnezu dziennie.

Wygląd brwi a tarczyca

Jeśli brwi są bardzo cienkie i przerzedzone, jakby wyłysiały, a ponadto towarzyszy nam permanentne zmęczenie, odczuwanie zimna i przybieranie na wadze, możliwe, że ma to związek z niedoczynnością tarczycy. Konieczne jest wtedy oznaczenie poziom hormonu TSH. Jeśli przekroczy on wartości referencyjne, należy skorzystać z pomocy endokrynologa, który zaproponuje odpowiednie leczenie.

Żółte grudki w okolicach nosa - objaw wysokiego poziomu cholesterolu we krwi

Żółte grudki (żółtaki), które tworzą się blisko nosa, zazwyczaj przy wewnętrznych kącikach oczu, mogą być objawem wysokiego poziomu cholesterolu i trójglicerydów we krwi. Zmiany te mają nieregularny kształt.

Warto zatem oznaczyć poziom cholesterolu i trójglicerydów we krwi, zbadać mocz oraz zmierzyć ciśnienie tętnicze. Wyniki należy pokazać lekarzowi. Walka z cholesterolem i nadciśnieniem tętniczym nie będzie skuteczna bez aktywności fizycznej.

Nawet niewielka redukcja masy ciała (o 5–10%) obniża poziom cholesterolu, a także zmniejsza ryzyko chorób układu krążenia i cukrzycy. Jak zalecają eksperci, naszym codziennym celem powinien być wysiłek fizyczny wykonywany przez co najmniej 30 minut.

Jak obniżyć poziom cholesterolu we krwi?

W tym celu należy do diety włączyć płatki owsiane (zawierają bardzo dużo błonnika)³ i orzechy, które również są jego cennym źródłem, a ponadto dostarczają wielu składników odżywczych, takich jak białko czy wielo- i jednonienasycone kwasy tłuszczowe, oraz związków fenolowych, fitosteroli i witaminy E – substancji zmniejszających ryzyko rozwoju chorób układu krążenia wskutek ograniczenia tworzenia się cząsteczek cholesterolu LDL.

Czosnek to kolejny sprzymierzeniec w walce z wysokim poziomem cholesterolu. Ma także działanie przeciwutleniające, hepatoprotekcyjne i przeciwbakteryjne. Za właściwości te odpowiadają między innymi siarkoorganiczne związki chemiczne, w tym najbardziej znana allicyna. Dodawanie świeżego czosnku do potraw zmniejsza ryzyko rozwoju wielu schorzeń, w tym chorób układu krążenia.

Tłuste ryby morskie, do których należy łosoś, tuńczyk i makrela, są bogate w wielonienasycone kwasy tłuszczowe omega-3. Wpływają one ochronnie na serce, ponieważ obniżają stężenie trójglicerydów w surowicy krwi, a także powodują wzrost poziomu dobrego cholesterolu, czyli frakcji HDL. Zgodnie z zaleceniami Instytutu Żywności i Żywienia ryby powinny być obecne w naszym jadłospisie 1–2 razy w tygodniu.

Oliwa i olej rzepakowy korzystnie wpływają na układ sercowo-naczyniowy i obniżają poziom cholesterolu. Zawarta w nich witamina E spowalnia jako antyoksydant rozwój miażdżycy, a fitosterole przyspieszają wydalanie cholesterolu z organizmu.

W obniżeniu poziomu cholesterolu pomocne okażą się ponadto niektóre rośliny, w tym karczoch zwyczajny, kozieradka pospolita, ostropest plamisty, lucerna siewna i imbir lekarski. Aby nie doszło do zaburzeń lipidowych, należy unikać nasyconych kwasów tłuszczowych, obecnych przede wszystkim w tłustych produktach mięsnych i nabiałowych, a także wyprodukowanych na bazie kokosu. Zdrowy tłuszcz roślinny zawiera awokado.

Osłabienie odporności - jakie zmiany na twarzy obserwujemy?

Jest wiele powodów, aby to zrobić, zwłaszcza w dobie pandemii, ale często wydaje się nam, że nas ta kwestia nie dotyczy. Aż pojawi się problem, na przykład infekcja czy osłabienie organizmu, dające o sobie znać nieustannym zmęczeniem, nadmiernym wydzielaniem potu, bólami głowy czy brakiem apetytu. Objawy obniżonej odporności mogą być widoczne również na twarzy. Należy do nich częste tworzenie się jęczmienia⁴.

Jak wzmocnić odporność?

Na pewno pomoże ją wzmocnić odpowiednia dieta, uwzględniająca m.in. czosnek, cebulę, produkty pszczele i zioła (czarnuszkę siewną, dziurawiec, kolendrę, tymianek, liść laurowy), a także zwiększona dawka ruchu na świeżym powietrzu i stosowanie suplementów zawierających probiotyki i senolityki oraz rośliny adaptogenne.

Wykazano na przykład, że występująca w bylicy rocznej artemizynina nie tylko pobudza do działania układ immunologiczny, lecz również hamuje namnażanie się wirusów w komórkach. Kluczowe znaczenie w budowaniu odporności mają takie pierwiastki jak selen, magnez, miedź i mangan, ale w ostatnich miesiącach na pierwszy plan wysunął się karwakrol, związek chemiczny należący do fenoli, a występujący m.in. w oregano. Ma on stwierdzone właściwości antybakateryjne i antywirusowe.

Do liderów budowania odporności zalicza się również kwercetyna (występuje m.in. w cebuli, brokułach, szpinaku, papryce, borówkach, jabłkach i truskawkach), która działa przeciwzapalnie, a przy tym zapobiega chorobom układu krwionośnego – uszczelnia naczynia krwionośnie i zmniejsza ich przepuszczalność.Co ważne, kwercetyna ułatwia przyswajanie cynku, który pobudza odporność organizmu, powodując zwiększone wytwarzanie przeciwciał, gdy dochodzi do infekcji.

Warto pamiętać o tym, że wrogiem zdrowia jest chroniczny stres, który przyczynia się również do zmniejszenia odporności organizmu. Jeśli to twój przypadek, znajdź swój sposób na odprężenie i relaks: wychodź z domu na długie spacery, medytuj, bądź w kontakcie z osobami, na których wsparcie możesz liczyć, słuchaj muzyki, czytaj książki, zacznij uprawiać jogę lub tai chi – Internet okaże się idealnym instruktorem.

Jamu wzmacnia odporność

Kolebką tradycyjnej medycyny indonezyjskiej, czyli jamu, jest wyspa Jawa. Do niedawna receptury jamu były pilnie strzeżoną tajemnicą, ale dziś to się zmienia. Napoje, mieszanki ziołowe, maści i oleje oferowane przez jamu są uważane za skuteczne i bezpieczne. Wytwarza się je z ponad 200 roślin, które dzięki odpowiedniemu połączeniu w poszczególnych preparatach zwalczają dziesiątki dolegliwości, wzmacniają odporność i chronią przed chorobami¹⁰.

Ulubioną rośliną Indonezyjczyków jest wilec wodny (kangkung), nazywany też szpinakiem wodnym. Wpływa on dobroczynnie na wątrobę i jest bogatym źródłem błonnika, witamin, magnezu, żelaza i wapnia. Pomaga na bezsenność, ból głowy na tle nerwowym i w chorobach dziąseł.

Wśród skarbów jamu znajduje się również kurkuma, stosowana w Indonezji na problemy krążeniowe, astmę, dławicę piersiową, nadciśnienie tętnicze i zapalenie stawów. Pozyskiwana z niej kurkumina ma potwierdzone naukowo właściwości antynowotworowe¹¹.

Cenionymi składnikami preparatów jamu są także: gałka muszkatołowa, imbir i galangal, który wykazuje działanie przeciwutleniające¹² (jest też silnym afrodyzjakiem). W środkach na choroby skóry, wrzody i reumatyzm występuje zaś tamaryndowiec.

Pyszne owoce papai zawierają papainę, enzym poprawiający trawienie; jej liście oczyszczają krew, a korzenie są pomocne w przypadku guzów macicy i kamieni nerkowych. W wytwarzanych w Europie suplementach diety i preparatach leczniczych jamu występują też takie popularne w Azji rośliny jak czystek, moringa, czarnuszka czy chlorella. Samo zdrowie!

Zmarszczki - jakie choroby można z nich wyczytać?

Wydaje się, że zmarszczki są wyłącznie objawem starzenia się organizmu, tymczasem można z nich wyczytać również skłonność do niektórych chorób. Otóż poprzeczne zmarszczki na czole, które powstaną w krótkim czasie i nie wynikają z naszego wieku czy mimiki twarzy, mogą być zapowiedzią niedomagania jelit.

Prawidłowe funkcjonowanie jelit jest w dużym stopniu uzależnione od równowagi mikrobioty jelitowej. Bakterie i grzyby wchodzące w jej skład pełnią ważne funkcje w organizmie: uczestniczą w rozkładaniu resztek pokarmowych, przyswajaniu składników mineralnych i elektrolitów, np. magnezu czy wapnia, a także w syntezie witamin z grupy B i witaminy K, usuwaniu patogenów i hamowaniu reakcji zapalanych.

Gdy dochodzi do dysbakteriozy, czyli zaburzenie składu flory bakteryjnej przewodu pokarmowego (brak bakterii probiotycznych lub ich zbyt mała ilość w jelitach), ujawniają się bóle brzucha, zaparcia lub biegunki, wzdęcia i gazy jelitowe.

Co wspiera pracę jelit?

Na układ pokarmowy korzystnie działają suplementy diety zawierające probiotyki, czyli bakterie wchodzące w skład mikrobioty. Co ważne, za pomocą różnych mechanizmów i skomplikowanego systemu przekaźników wpływają one na cały organizm, w tym układ odpornościowy, wykorzystując do tego celu w charakterze pośredników komórki nabłonkowe wyściełające ściany jelit.

I tu ciekawostka. Okazuje się, że wielkim wsparciem dla tych pracowitych bakterii są niepozorne organizmy glebowe, nazywane w skrócie SBO (soil based organisms). Powstają one w glebie, gdzie hamując nadmierny rozrost bakterii i grzybów, umożliwiają roślinom dostęp do składników odżywczych. W przeszłości podobne funkcje pełniły w ludzkim organizmie.

Trafiały tam z pożywieniem, ale wraz z pojawieniem się żywności wysokoprzetworzonej i wskutek stosowania środków chemicznych w postaci pestycydów i herbicydów, które je wyniszczają, ich udział w procesach chroniących układ pokarmowy i odpornościowy uległ ograniczeniu, czego konsekwencją jest występowanie na szeroką skalę nie tylko dolegliwości jelitowych, lecz również chorób autoimmunologicznych.

Niektóre badania sugerują, że SBO mają cechy superbakterii, które opierają się działaniu antybiotyków. Wiele szczepów SBO należy do rodzaju Bacillus, w tym B. subtilis i B. lichenformus, odpornych na uwarunkowania środowiska, w którym żyją, i tworzących zarodniki nieulegające zniszczeniu pod wpływem kwasów żołądkowych, ekstremalnych temperatur i antybiotyków⁵. Odkrycie znaczenia SBO dla prawidłowego funkcjonowania organizmu zaowocowało wytwarzaniem zawierających te bakterie suplementów diety. Są one dostępne również u nas.

Choroby wątroby widoczne na twarzy

Niezależnie od zanieczyszczeń występujących w powietrzu nasz organizm bombardują również toksyny pochodzące z pożywienia. Trafiają one do wątroby i mogą z czasem być przyczyną poważnych dolegliwości. Pierwszym sygnałem złej pracy tego organu u młodych osób bywają wyraźne pionowe bruzdy między oczami.

Najlepszym lekarstwem jest wtedy zmiana diety i unikanie alkoholu, którego wątroba wprost nie znosi (w każdej postaci). Jeżeli pijemy go codziennie, organ ten nie ma szans na odnowę. Aby uporać się z uszkodzeniami miąższu, potrzebuje długich okresów abstynencji.

Wątroba nie lubi też tłuszczu zwierzęcego. Z powodu dużej zawartości toksyn obciąża on wątrobę w takim samym stopniu, jak alkohol. Dlatego, jeśli jesz mięso, wybieraj chudy drób i ryby. Czerwone mięso spożywaj maksymalnie dwa razy w tygodniu, za to dodawaj do potraw w dowolnej ilości oleje roślinne tłoczone na zimno, aby organizm mógł przyswajać witaminy rozpuszczalne w tłuszczach, ważne dla zdrowia. Wątroba ma na szczęście nieprawdopodobną zdolność do regeneracji, ale warto te procesy wspierać, jeśli chcemy, by działała bez zarzutu.

Wątroba - jakie badania warto wykonać?

Przy podejrzeniu złej pracy wątroby konieczne jest wykonanie badań krwi. Zazwyczaj lekarz zleca próby wątrobowe: ASPAT (aminotransferaza asparaginowa) i ALAT (aminotransferaza alaninowa), czyli badanie monitorujące pracę wątroby. Oznacza się też poziom białka całkowitego i bilirubinę całkowitą.

Badanie opisywane skrótem GGTP pozwala rozpoznać uszkodzenie miąższu wątroby i dróg żółciowych. Jest pomocne przy podejrzeniu uszkodzeń wątroby o podłożu alkoholowym. Ocena fosfatazy zasadowej przyczynia się do ujawnienia schorzeń wątroby z zastojem żółci.

Lekarz może też zalecić wykonanie testów w kierunku wirusowego zapalenia wątroby typu B lub C. To schorzenia, które bardzo często rozwijają się bezobjawowo nawet przez kilkanaście lat. Po otrzymaniu wyników badań podstawowych lekarz zleca czasem badania obrazowe, a w szczególnych przypadkach biopsję. Jeśli zmiana diety i suplementacja nie zmniejszają problemów powiązanych z funkcjonowaniem wątroby, konieczna jest konsultacja lekarska.

Jak usunąć toksyny z organizmu?

W uwalnianiu organizmu od toksyn największe znaczenie ma wątroba, będąca głównym miejscem syntezy glutationu, najsilniejszego z przeciwutleniaczy. Gdyby go zabrakło w organizmie, zwiększyłoby się tempo wyniszczania komórek wskutek procesów utleniania, zmniejszyłaby się nasza odporność na zakażenia bakteryjne i wirusowe, bylibyśmy też bardziej podatni na rozwój nowotworów, a wątroba ulegałaby uszkodzeniu pod wpływem gromadzących się w niej toksyn.

Do powstania glutationu konieczna jest cysteina, jeden z aminokwasów. Jej źródłem są jajka, produkty mleczne i pełne ziarna zbóż. Pracę wątroby i dróg żółciowych warto wspomagać ponadto gotowymi preparatami ziołowymi, zawierającymi ostropest plamisty, korzeń cykorii, nasiona soi i cholinę.

Rumieńce na twarzy - czego są objawem?

Rumieńce na twarzy pojawiają się bardzo często podczas dużego wysiłku fizycznego, w upał lub wtedy, gdy coś (ktoś) nas zawstydzi. Ale to niejedyne przyczyny ich występowania. Co jeszcze za nie odpowiada?

Zaczerwienione policzki mogą być defektem kosmetycznym świadczącym o cerze naczynkowej lub trądziku różowatym. Obserwuje się ten objaw również u kobiet zmagających się z uderzeniami gorąca w okresie menopauzy.

Rumieńce na twarzy a nadciśnienie

Rumieniec, który pojawia się na twarzy nagle, sygnalizuje często skok ciśnienia krwi. Jeśli towarzyszy nam stale, bywa oznaką nadciśnienia tętniczego. Może na nie wskazywać również utrzymująca się pod oczami opuchlizna, zwłaszcza po dobrze przespanej nocy (bywa ona też zwiastunem niewydolności nerek lub nadczynności tarczycy).

Niekiedy świadczą o nim podkrążone oczy, czyli tzw. sine podkówki (zdarza się często, że są skutkiem przemęczenia bądź niewyspania, a wtedy wystarczą okłady z herbaty i zastosowanie żelu ze świetlika). Nadciśnienie tętnicze rozwija się bezobjawowo, ale wiele osób skarży się na przejściowe bóle głowy, zawroty i zaburzenia widzenia. Lepiej więc nie lekceważyć tych objawów.

Jak obniżyć ciśnienie krwi?

Przy łagodnym nadciśnieniu (skurczowe 140–159 mm Hg i rozkurczowe 90–99 mm Hg) wystarczy zwiększyć aktywność fizyczną (co pomoże też pozbyć się zbędnych kilogramów), zdrowo się odżywiać i uzupełnić niedobory wapnia, magnezu i potasu.

Z wielu badan wynika, że wapń obniża ciśnienie krwi, a równocześnie poprawia pracę serca, ponieważ reguluje przepływ impulsów nerwowych wyzwalających skurcz mięśni (serce to też mięsień). Potas, którego idealnym źródłem są warzywa i owoce, zapobiega retencji płynów w organizmie i usprawnia przesączanie kłębuszkowe w nerkach.

Coraz więcej badań potwierdza, że podobne właściwości mają kwasy omega-3. Z kolei magnez pomaga utrzymać równowagę sodowo-potasową (nadmiar sodu odpowiada za gromadzenie się wody w organizmie, a nadmiar potasu może przyczynić się do odwodnienia) i powoduje rozkurcz mięśni gładkich w ścianie naczyń krwionośnych, co umożliwia swobodniejszy przepływ krwi.

Regulująco na pracę serce wskutek rozszerzania naczyń krwionośnych wpływa również głóg. Jak wiadomo, czosnek obniża ciśnienie krwi. Niedawno odkryto, że podobny skutek daje pity codziennie sok z buraków⁶. Naukowcy podkreślają, że do obniżenia ciśnienia przyczynia się przyjmowana w dawce 500 mg witamina C, a w jego profilaktyce jest pomocna witamina D.

Bardzo duże znaczenie ma w tym przypadku również koenzym Q10, którego niedobory dotyczą ok. 30% pacjentów z nadciśnieniem⁷. Wpływ koenzymu Q10 na osoby dotknięte tą chorobą testowano w Instytucie Badań Biomedycznych Uniwersytetu Teksańskiego w Austin. Okazało się, że po półrocznej suplementacji połowa badanych mogła odstawić leki, a pozostałym uczestnikom eksperymentu zalecono zmniejszenie ich dawek⁸.

Podobne rezultaty gwarantuje dieta bogata w polifenole, z których najważniejszy to resweratrol (występuje w ciemnych skórkach winogron i innych owoców oraz w czerwonym winie). Do polifenoli zalicza się również flawonoidy, związki o potwierdzonych przez badaczy właściwościach antyoksydacyjnych – ich idealnym źródłem jest m.in. kakao i zielona herbata. Naukowcy wykazali także, że picie 5 szklanek zielonej herbaty dziennie zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia chorób serca o ponad 30%.

Bezcenne działanie wykazuje arginina, aminokwas, który zwiększa wytwarzanie w organizmie tlenku azotu (N0), gazu obniżającego ciśnienie krwi i usprawniającego jej przepływ wskutek rozszerzania naczyń krwionośnych. Jeśli przyczyną nadciśnienia jest stres, można wspomagać system nerwowy herbatką z lipy, która ma działanie odprężające oraz zmniejsza napięcie ścian naczyń krwionośnych. Pomocne okażą się również treningi relaksacyjne i uprawianie jogi.

Rumieńce na twarzy mogą świadczyć o cukrzycy

Często występujący na policzkach rumieniec może świadczyć również o zaburzeniach glikemii, a nawet o cukrzycy. Jeśli chodzi o unormowanie poziomu cukru we krwi, istnieje wiele naturalnych sposobów, które to umożliwiają, niemniej należy skonsultować się w tej sprawie z lekarzem.

Dodajmy, że każda postać cukrzycy powinna być leczona przez specjalistę, ale i w tym przypadku wiele możemy dla siebie zrobić sami, oczywiście w porozumieniu z lekarzem. Wspomaganie leczenia podstawowego naturalnymi preparatami często pozwala obniżyć dawkę przyjmowanej insuliny.

Co chroni przed nadmiarem cukru we krwi?

Badania naukowe potwierdzają, że niektóre rośliny, takie jak stewia, gorzki melon i kurkuma, zmniejszają wchłanianie glukozy. Z kolei witamina B1 pełni zasadniczą funkcję w przekształcaniu spożywanych węglowodanów w energię. W powiązanych z tym procesach uczestniczy również witamina B7. Wykazano też, że chrom zmniejsza stężenie glukozy i cholesterolu we krwi, a olej z wiesiołka skutecznie zapobiega powikłaniom cukrzycowym.

Warto też wiedzieć, że jedną z przyczyn problemów neurologicznych u osób chorujących na cukrzycę jest niedobór witaminy B12, powodowany głównie przyjmowaniem metforminy, leku przepisywanego diabetykom w celu uregulowania poziomu glukozy we krwi.

Niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe chronią zaś nie tylko przed uszkodzeniem nerwów obwodowych, lecz również pomagają utrzymać prawidłowy przepływ krwi w tętnicach.

W przypadku diabetyków ważne jest także odpowiednie stężenie w organizmie magnezu i cynku, bo dzięki nim insulina jest lepiej wykorzystywana przez komórki. Oba pierwiastki biorą także udział w gojeniu się ran, co jest dużym problemem u diabetyków.

Warto też przyjmować preparaty z borówką czarną, które chronią oczy przed powikłaniami cukrzycy. Oczywiście chorzy na cukrzycę muszą stosować odpowiednią dietę, z której należy wykluczyć produkty wysokoprzetworzone i węglowodany proste, a także powinni pamiętać o aktywności fizycznej, która przyspiesza metabolizm i sprzyja zmniejszeniu masy ciała. Zarówno dietę, jak i aktywność fizyczną należy w tym przypadku traktować jako lekarstwo.

Co wygląd ust może nam powiedzieć o stanie zdrowia?

Wygląd ust i powstające na nich zmiany mogą wiele powiedzieć o naszym stanie zdrowia. Suchość skóry ust, jej łuszczenie się i pękanie ma najczęściej związek z warunkami, w jakich przebywamy (klimatyzowane pomieszczenia, intensywne słońce, wiatr, mróz), ale może być też skutkiem działania enzymów występujących w ślinie (jeśli usta często oblizujemy), niedoboru witamin (A, B, C) i niewystarczającego nawodnieniu organizmu.

Przyczyną łuszczenie się skóry ust bywa również zażywanie niektórych leków, m.in. moczopędnych i chemioterapeutycznych, a także retinoidów i działających miejscowo leków przeciwtrądzikowych, których składniki, takie jak kwas salicylowy i nadtlenek benzoilu, mogą wysuszać usta i powodować ich pękanie.

Częste zapalenia kącików ust, które potocznie nazywa się zajadami, mają na ogół związek z zakażeniem drożdżakami lub z infekcją bakteryjną. Zajady są również skutkiem obniżenia odporności organizmu i cukrzycy (często jest to pierwszy objaw choroby), zaburzeń wchłaniania, anemii i AIDS.

Sine wargi bywają jednym z symptomów anemii, czyli niedokrwistości. Aby ją potwierdzić lub wykluczyć, konieczne jest wykonanie morfologii. Mogą je mieć także osoby cierpiące na schorzenia serca i płuc. Sinawe usta świadczą często o niedotlenieniu organizmu.

Co poprawi wygląd ust?

Przyczyną powstawania zajadów są niedobory witamin i niektórych składników mineralnych. Pierwszym krokiem w leczeniu jest ustalenie przyczyny, a drugim – odpowiednia suplementacja. Najczęściej należy przyjmować witaminy z grupy B, a także żelazo i cynk. Przy głębokich nadżerkach zaleca się preparaty przeciwgrzybicze i przeciwbakteryjne oraz witaminę B2.

Aby przyspieszyć gojenie się zajadów, można do nich przykładać miąższ świeżego ogórka lub aloesu, a także miód, oliwę i czosnek. Zajady pojawiają się najczęściej u osób przemęczonych, zestresowanych i niedożywionych. Dlatego też w diecie nie może zabraknąć produktów, które wzmacniają i stymulują układ odpornościowy do walki z drobnoustrojami chorobotwórczymi, bogatych w witaminę C.

Jadłospis powinien uwzględniać owoce cytrusowe i leśne, mięso, groch, fasolę i warzywa liściaste (szpinak, kapustę, sałatę). Należy do niego włączyć również produkty mleczne z żywymi kulturami bakterii (kwaśne mleko, kefir, naturalne jogurty), które odbudowują florę bakteryjną w przewodzie pokarmowym.

Na rynku jest wiele preparatów zapobiegających nadmiernemu wysuszeniu ust. Są one produkowane na bazie oliwy, masła shea i oleju kokosowego, a także z wykorzystaniem miodu, który dzięki zawartości aminokwasów, witamin i enzymów doskonale nawilża i ujędrnia usta, oraz aloesu, bogatego w substancje intensywnie nawilżające i wspomagające syntezę kolagenu. Cennym składnikiem kosmetyków do ust jest również melisa, która zawiera olejki eteryczne, wykazujące działanie przeciwwirusowe i bakteriobójcze.

Z kolei ekstrakt z jeżówki purpurowej wyróżnia się dużą zawartością polifenoli, działających stymulująco na układ odpornościowy, co ma znaczenie w zwalczaniu wirusa opryszczki. Ostropest jest zaś bogaty we flawonolignany, które dzięki silnym właściwościom antyoksydacyjnym chronią komórki skóry przed szkodliwymi substancjami.

Trądzik - jakie choroby można z niego wyczytać?

Wyróżnia się dwa rodzaje trądziku: młodzieńczy i różowaty. Najczęstszą przyczyną trądziku są zaburzenia w funkcjonowaniu układu hormonalnego, ale może on towarzyszyć także chorobom tarczycy oraz zaburzeniom w układzie pokarmowym. W tym ostatnim przypadku wykwity pojawiają się najczęściej nad górną wargą. O problemach jelitowych mogą świadczyć także zmiany trądzikowe pojawiające się na środku czoła.

Aby na skórze twarzy nie pozostały szpecące blizny, leczenie warto powierzyć specjaliście (dermatologowi), który na podstawie zleconych badań rozpozna przyczynę dolegliwości i wdroży właściwe leczenie. Bardzo często w leczeniu trądziku uwzględnia się witaminy B6, C i E oraz selen, który zwalcza powodujące go bakterie. Dawki należy ustalić z lekarzem.

Pomocny będzie też napar ze skrzypu, kwiat rumianku i jeżówka. W terapii trądziku związanego z miesiączką stosuje się zaś niepokalanek zwyczajny. Ważna jest też dieta, aktywność fizyczna i dbałość o regularne wypróżnienia.

Czym jest akromegalia?

Powiększenie się nosa, warg, żuchwy, uszu, dłoni czy stóp może świadczyć o poważnej chorobie. Chodzi o akromegalię, schorzenie, które może skrócić życie o 10–12 lat. Akromegalia jest chorobą rzadko występującą. Rocznie rozpoznaje się 3–4 nowe przypadki na milion ludności.

Choroba występuje najczęściej u osób w wieku 40–50 lat, z podobną częstością u obu płci. Według ekspertów w większości przypadków akromegalia jest spowodowana rozwojem łagodnego guza (tzw. gruczolaka) przysadki mózgowej, który wydziela w nadmiarze hormon wzrostu. W Polsce chorobę częściej rozpoznaje się u kobiet, ponieważ panie bardziej zwracają uwagę na niepokojące zmiany w wyglądzie⁹.